അദ്ധ്യാത്മരാമായണം കിളിപ്പാട്ട്/സുന്ദരകാണ്ഡം/സീതാദർശനം

അദ്ധ്യാത്മരാമായണം കിളിപ്പാട്ട്
സുന്ദരകാണ്ഡം


ഉദകനിധി നടുവിൽ മരുവും ത്രികൂടാദ്രിമേ-

ലുല്ലംഘിതേബ്ധൌ പവനാത്മജന്മനാ

ജനക നരപതി വരമകൾക്കും ദശാസ്യനും

ചെമ്മേ വിറച്ചിതു വാമഭാഗം തുലോം

ജനക നരപതി ദുഹിതൃവരനു ദക്ഷാംഗവും

ജാതനെന്നാകിൽ വരും സുഖദുഃഖവും

തദനു കപികുലപതി കടന്നിതു ലങ്കയിൽ

താനതി സൂക്ഷ്മശരീരനായ് രാത്രിയിൽ

ഉദിതരവികിരണരുചി പൂണ്ടൊരു ലങ്കയി-

ലൊക്കെത്തിരഞ്ഞാനൊരേടമൊഴിയാതെ

ദശവദന മണി നിലയമായിരിക്കും മമ

ദേവിയിരിപ്പേടമെന്നോർത്തു മാരുതി

കനകമണി നികരവിരചിത പുരിയിലെങ്ങുമേ

കാണാഞ്ഞു ലങ്കാവചനമോർത്തീടിനാൻ

ഉടമയൊടു മസുരപുരി കനിവിനൊടു ചൊല്ലിയോ-

രുദ്യാനദേശേ തിരഞ്ഞുതുടങ്ങിനാൻ

ഉപവനവുമമൃതസമസലിലയുതവാപിയു-

മുത്തുംഗ സൌധങ്ങളും ഗോപുരങ്ങളും 240

സഹജ സുത സചിവ ബലപതികൾ ഭവനങ്ങളും

സൌവർണ്ണ സാലധ്വജ പതാകങ്ങളും

ദശവദന മണിഭവനശോഭ കാണും വിധൌ

ദിക്പാലമന്ദിരം ധികൃതമായ് വരും

കനകമണിരചിത ഭവനങ്ങളിലെങ്ങുമേ

കാണാഞ്ഞു പിന്നെയും നീളെ നോക്കും വിധൌ

കുസുമചയ സുരഭിയൊടു പവനനതിഗൂഢമായ്

കൂടെത്തടഞ്ഞു കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയുടൻ

ഉപവനവുമുരുതരതരു പ്രവരങ്ങളു-

മുന്നതമായുള്ള ശിംശപാവൃക്ഷവും 250

അതിനികടമഖില ജഗദീശ്വരി തന്നെയു-

മാശുഗനാശു കാട്ടിക്കൊടുത്തീടിനാൻ

മലിനതര ചികുരവസനം പൂണ്ടു ദീനയായ്

മൈഥിലി താൻ കൃശഗാത്രിയായെത്രയും

ഭയ വിവശമവനിയിലുരുണ്ടും സദാഹൃദി

ഭർത്താവു തന്നെ നിനച്ചു നിനച്ചലം

നയന ജല മനവരതമൊഴുകിയൊഴുകിപ്പതി-

നാമത്തെ രാമ രാമേതി ജപിക്കയും

നിശിചരികൾ നടുവിലഴലൊടു മരുവുമീശ്വരി

നിത്യസ്വരൂപിണിയെക്കണ്ടു മാരുതി 260

വിടപിവരശിരസി നിബിഡച്ഛദാന്തർഗ്ഗതൻ

വിസ്മയം പൂണ്ടു മറഞ്ഞിരുന്നീടിനാൻ

ദിവസകരകുലപതി രഘൂത്തമൻ തന്നുടെ

ദേവിയാം സീതയെക്കണ്ടു കപിവരൻ

കമലമകളഖില ജഗദീശ്വരി തന്നുടൽ

കണ്ടേൻ കൃതാർത്ഥോസ്മ്യഹം കൃതാർത്ഥോസ്മ്യഹം

ദിവസകരകുലപതി രഘൂത്തമൻ കാര്യവും

ദീനതയെന്നിയേ സാധിച്ചിതിന്നു ഞാൻ.