ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല
ലോകത്തിലെ മുഖമിതെങ്ങ്, തേജോ- കളങ്ങളെങ്ങിനു നിനയ്ക്ക കൊണ്ടോ ക്കുയർത്തുന്നു കൃതാന്തത്തിൻ വിൽത്തമോഭീതി സഹിച്ചിടാതെ കണ്ണീർക്കണം ചിന്നി നനഞ്ഞുഷസ്സിൽ പ്രത്യാശയോടംബരമുറ്റുനോക്കി വസിച്ചിടും വെൺപനിനീർസുമത്തിൽ, ചെന്തീയു കോരിച്ചൊരിയുന്നതാണു ഞാൻ കണ്ടത് ചങ്കത്തന്നെയല്ലോ ചുംബിപ്ല, വാതായനമാർഗ്ഗമായ് വ- ന്നോമലിൻ പാടലിപാദപത്മം. (യുഗ്മകം) ഈ ബാഹ്യവശഃ പ്രകൃതിക്കു നേര- ണാദിത്യശുഭാശ, മനുഷ്യ ചിത്തം, പലേ നിറം ചേർന്നു. വികാരശക്തി തിരിക്കുമാ സഫാടകഗാമതേ നമോസ്തു തേ. ലോകവിധാത, ശാന്ത- ഹൃത്തേ, കൂരകളമ്പ, ആനന്ദവർദ്ധിക്കുകമെത്തുവാനോ ി തീർത്തത്. ചുടുകണ്ണുനീർച്ചാൽ IV ണിതെന്ന് കാന്ത് പടർന്ന നാല. "ജന്താത്വത്തെന്നൊരാൾ
- കല്ല്യെന്നോ? ശരി, ക-
" മനുഷ്യൻ. പ്രണയമന്ത
- ജിച്ചുണ്ടിനിടയ്ക്കു ക
- ഹാസം മറയുന്നത
"കല്പവക
- ത്ത ജീവിതം
"ത്തപ്പെടും.
- ത്തയ്ക്ക് കവിതകൾ - 1