ഘടകം ഭാഷാചരിത്ര പഠനത്തിൽ അവഗണിക്കാവുന്നതല്ല എന്ന് ഉറപ്പാവുന്നു.
വടക്കൻപാട്ടുകളിൽ തുടരുന്നത് ഈ പാട്ടിലെ ഘടനയാണ്-ഭാഷ, ഭാവനിബന്ധനം,
ആഖ്യാനശൈലി എന്നിവയിലെല്ലാം. രണ്ടും അതതു ഘട്ടങ്ങളിലെ സാമാന്യ
വ്യവഹാരഭാഷയ്ക്ക് വലിയൊരളവിൽ പ്രാതിനിധ്യം വഹിക്കുന്നുണ്ട്. നാടൻ
പാട്ടുകളിൽ അതാണല്ലോ സാമാന്യരീതി രാമചരിതം അതുണ്ടായ കാലത്തെ
തെക്കൻ സാമാന്യവ്യവഹാരഭാഷയിൽ രചിച്ച ഒരു കൃതിയാണോ? ആണെങ്കിൽ
തെക്കൻഭാഷയും വടക്കൻഭാഷയും തമ്മിലെന്തന്തരം! ഇന്നത്തെ മലയാളത്തിൽ
നിന്ന് ഈ വടക്കൻഗാനങ്ങളിലെ ഭാഷയ്ക്ക് ഏറെ അകലമില്ല.
രാമചരിതഭാഷയാകട്ടെ കേരളത്തിലെ ഏതു പ്രാദേശിക ഭാഷണശൈലിയിൽ
നിന്നും എത്രയോ അകലെയാണ്. അത് ഏറെക്കുറെ അന്യമാണ്. അതിലെ
"പാണ്ഡ്യഭാഷാസാരൂപ്യ"ത്തിന്റെ അളവ് വളരെ കൂടുതലായതുകൊണ്ട് അതു
തമിഴാണെന്നേ കേരളീയർക്കു തോന്നു. പാട്ട് എന്ന സാഹിത്യ പ്രസ്ഥാനത്തിലേത്
"പാണ്ഡ്യഭാഷാസാരൂപ്യം" അവശ്യഘടകമാക്കിക്കല്പിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു വിശേഷ
വ്യവഹാര ശൈലിയായിരുന്നിരിക്കണമെന്നും തെക്കൻനാടുകളിൽപോലും
രാമചരിതത്തിൽ കാണുന്ന ഭാഷാരീതിസാമാന്യ വ്യവഹാര ശൈലിക്കു പ്രാതിനിധ്യം
വഹിക്കുന്നില്ലെന്നും കരുതാനാണ് വടക്കൻമലയാളസ്വരൂപം നമ്മെ
പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. മറിച്ചു വാദിക്കുകയാണെങ്കിൽ തെക്കൻ നാടുകളിൽ മലയാള
ഭാഷ ഉരുത്തിരിഞ്ഞു വരുന്ന പ്രക്രിയ ആരംഭിച്ചത് വടക്കൻ നാടുകളിൽ അത് ഏറെ
ക്കുറെ പൂർത്തിയായതിനു ശേഷമാണെന്നു പറയേണ്ടിവരും. പയ്യന്നൂർ പാട്ട് ഉള്ളൂർ
പറയുംപോലെ പ്രാചീനമാണെന്നും രാമചരിതം സാമാന്യവ്യവഹാര ഭാഷയ്ക്കു
പ്രാതിനിധ്യം വഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നും ഉള്ള നിഗമനങ്ങൾ യഥാർത്ഥ വസ്തുതകളായി
സ്വീകരിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഭാഷാ വികസനചരിത്രത്തിൽ മേൽ പറഞ്ഞ സമീപനം
അനിവാര്യമായിത്തീരും. ആ സമീപനം ശരിയെന്ന് ഉറപ്പാക്കണമോ, പയ്യന്നൂർ
പാട്ടിന്റെ പ്രാചീനതയെപ്പറ്റി കൂടുതൽ അന്വേഷിക്കണമോ, പാട്ടിന്നു
പാണ്ഡ്യഭാഷാസാരൂപ്യം അവശ്യഘടകമാണെന്ന സങ്കല്പമനുസരിച്ച്
രൂപപ്പെടുത്തിയ വിശേഷവ്യവഹാരഭാഷയാണ് രാമചരിതഭാഷയെന്നു കരുതണമോ
- മൂന്നു മുനയുള്ള സമസ്യ. ആ വഴിക്കുള്ള ഗവേഷണത്തിന്ന് പയ്യന്നൂർ പാട്ട്
പ്രചോദനമാവും.
പയ്യന്നൂർപാട്ടിലുള്ള തമിഴത്തത്തിൽ "പാണ്ഡ്യഭാഷാസാരൂപ്യം"
തികയണമെങ്കിൽ ആവശ്യമായ ചെയ്യുൾ വികാരങ്ങളൊന്നുമില്ല. ആറു നയങ്ങൾ
എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കാറുള്ള വർണവികാരങ്ങൾ മുഴുവൻ സംഭവിച്ചുകഴിഞ്ഞിട്ടില്ല
എന്നതാണ് അതിലുള്ള തമിഴത്തം. അനുനാസികാതിപ്രസരം വന്ന രൂപവും വരാത്ത
രൂപവും കാണുന്നു- 'വന്തിതു' 'വന്നാർ' പോലെ. താലവ്യാദേശത്തിന്ന് ഏറെക്കുറെ
സാർവത്രികതയുണ്ട്. ഭൂതകാലക്രിയയിൽ പുരുഷഭേദനിരാസംവന്നിട്ടില്ല.
സ്വരസംവരണം വന്ന രൂപങ്ങളും വരാത്ത രൂപങ്ങളും കാണുന്നു. വർണമാല
പ്രായേണ "ദ്രമിഡസംഘാത" മാണെങ്കിലും ഘോഷാക്ഷരങ്ങളും ഊഷ്മാക്കളും
അവിടവിടെയുണ്ട്. പദാദിയിലെ വകാരം ബകാരമായി മാറുന്നു പ്രായേണ.
ചിലപ്പോൾ ഇല്ല. ഈ വർണപരിണാമം കന്നടത്തോടുള്ള സമ്പർക്കത്തിന്റെ
ഫലമാവാം. പ്രാചീനമായ മറ്റു വടക്കൻ പാട്ടുകളിലുമിതുണ്ട്. രാമചരിതം ഉത്തര
49
