മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 169

1 [ഗ്]
     ആശ്രമസ്ഥാ തതഃ പുത്രം അദൃശ്യന്തീ വ്യജായത
     ശക്തേഃ കുലകരം രാജൻ ദ്വിതീയം ഇവ ശക്തിനം
 2 ജാതകർമാദികാസ് തസ്യ ക്രിയാഃ സ മുനിപുംഗവഃ
     പൗത്രസ്യ ഭരതശ്രേഷ്ഠ ചകാര ഭഗവാൻ സ്വയം
 3 പരാസുശ് ച യതസ് തേന വസിഷ്ഠഃ സ്ഥാപിതസ് തദാ
     ഗർഭസ്ഥേന തതോ ലോകേ പരാശര ഇതി സ്മൃതഃ
 4 അമന്യത സ ധർമാത്മാ വസിഷ്ഠം പിതരം തദാ
     ജന്മപ്രഭൃതി തസ്മിംശ് ച പിതരീവ വ്യവർതത
 5 സ താത ഇതി വിപ്രർഷിം വസിഷ്ഠം പ്രത്യഭാഷത
     മാതുഃ സമക്ഷം കൗന്തേയ അദൃശ്യന്ത്യാഃ പരന്തപ
 6 താതേതി പരിപൂർണാർഥം തസ്യ തൻ മധുരം വചഃ
     അദൃശ്യന്ത്യ് അശ്രുപൂർണാക്ഷീ ശൃണ്വന്തീ തം ഉവാച ഹ
 7 മാ താത താത താതേതി ന തേ താതോ മഹാമുനിഃ
     രക്ഷസാ ഭക്ഷിതസ് താത തവ താതോ വനാന്തരേ
 8 മന്യസേ യം തു താതേതി നൈഷ താതസ് തവാനഘ
     ആര്യസ് ത്വ് ഏഷ പിതാ തസ്യ പിതുസ് തവ മഹാത്മനഃ
 9 സ ഏവം ഉക്തോ ദുഃഖാർതഃ സത്യവാഗ് ഋഷിസത്തമഃ
     സർവലോകവിനാശായ മതിം ചക്രേ മഹാമനാഃ
 10 തം തഥാ നിശ്ചിതാത്മാനം മഹാത്മാനം മഹാതപാഃ
    വസിഷ്ഠോ വാരയാം ആസ ഹേതുനാ യേന തച് ഛൃണു
11 [വസ്]
    കൃതവീര്യ ഇതി ഖ്യാതോ ബഭൂവ നൃപതിഃ ക്ഷിതൗ
    യാജ്യോ വേദവിദാം ലോകേ ഭൃഗൂണാം പാർഥിവർഷഭഃ
12 സ താൻ അഗ്രഭുജസ് താത ധാന്യേന ച ധനേന ച
    സോമാന്തേ തർപയാം ആസ വിപുലേന വിശാം പതിഃ
13 തസ്മിൻ നൃപതിശാർദൂലേ സ്വര്യാതേ ഽഥ കദാ ചന
    ബഭൂവ തത് കുലേയാനാം ദ്രവ്യകാര്യം ഉപസ്ഥിതം
14 തേ ഭൃഗൂണാം ധനം ജ്ഞാത്വാ രാജാനഃ സർവ ഏവ ഹ
    യാചിഷ്ണവോ ഽഭിജഗ്മുസ് താംസ് താത ഭാർഗവ സത്തമാൻ
15 ഭൂമൗ തു നിദധുഃ കേ ചിദ് ഭൃഗവോ ധനഭക്ഷയം
    ദദുഃ കേ ചിദ് ദ്വിജാതിഭ്യോ ജ്ഞാത്വാ ക്ഷത്രിയതോ ഭയം
16 ഭൃഗവസ് തു ദദുഃ കേ ചിത് തേഷാം വിത്തം യഥേപ്സിതം
    ക്ഷത്രിയാണാം തദാ താത കാരണാന്തര ദർശനാത്
17 തതോ മഹീതലം താത ക്ഷത്രിയേണ യദൃച്ഛയാ
    ഖാനതാധിഗതം വിത്തം കേന ചിദ് ഭൃഗുവേശ്മനി
    തദ് വിത്തം ദദൃശുഃ സർവേ സമേതാഃ ക്ഷത്രിയർഷഭാഃ
18 അവമന്യ തതഃ കോപാദ് ഭൃഗൂംസ് താഞ് ശരണാഗതാൻ
    നിജഘ്നുസ് തേ മഹേഷ്വാസാഃ സർവാംസ് താൻ നിശിതൈഃ ശരൈഃ
    ആ ഗർഭാദ് അനുകൃന്തന്തശ് ചേരുശ് ചൈവ വസുന്ധരാം
19 തത ഉച്ഛിദ്യമാനേഷു ഭൃഗുഷ്വ് ഏവം ഭയാത് തദാ
    ഭൃഗുപത്ന്യോ ഗിരിം താത ഹിമവന്തം പ്രപേദിരേ
20 താസാം അന്യതമാ ഗർഭം ഭയാദ് ദാധാര തൈജസം
    ഊരുണൈകേന വാമോരുർ ഭർതുഃ കുലവിവൃദ്ധയേ
    ദദൃശുർ ബ്രാഹ്മണീം താം തേ ദീപ്യമാനാം സ്വതേജസാ
21 അഥ ഗർഭഃ സ ഭിത്ത്വോരും ബ്രാഹ്മണ്യാ നിർജഗാമ ഹ
    മുഷ്ണൻ ദൃഷ്ടീഃ ക്ഷത്രിയാണാം മധ്യാഹ്ന ഇവ ഭാസ്കരഃ
    തതശ് ചക്ഷുർ വിയുക്താസ് തേ ഗിരിദുർഗേഷു ബഭ്രമുഃ
22 തതസ് തേ മോഘസങ്കൽപാ ഭയാർതാഃ ക്ഷത്രിയർഷഭാഃ
    ബ്രഹ്മണീം ശരണം ജഗ്മുർ ദൃഷ്ട്യർഥം താം അനിന്ദിതാം
23 ഊചുശ് ചൈനാം മഹാഭാഗാം ക്ഷത്രിയാസ് തേ വിചേതസഃ
    ജ്യോതിഃ പ്രഹീണാ ദുഃഖാർതാഃ ശാന്താർചിഷ ഇവാഗ്നയഃ
24 ഭഗവത്യാഃ പ്രസാദേന ഗച്ഛേത് ക്ഷത്രം സചക്ഷുഷം
    ഉപാരമ്യ ച ഗച്ഛേമ സഹിതാഃ പാപകർമണഃ
25 സപുത്രാ ത്വം പ്രസാദം നഃ സർവേഷാം കർതും അർഹസി
    പുനർ ദൃഷ്ടിപ്രദാനേന രാജ്ഞഃ സന്ത്രാതും അർഹസി