അംശമാണുള്ളത്. കുലവാണിയരായ ആങ്ങളമാരുമായുള്ള ബന്ധവും,
അനപത്യദുഃഖവും പുത്രലാഭത്തിനായുള്ള വ്രതാനുഷ്ഠാനങ്ങളും അവളിലെ
നാട്ടംശം അഥവാ മാനുഷിക തലമാകുന്നു. സഹോദരന്മാർ ആകസ്മികമായി
വധിക്കപ്പെട്ടതറിഞ്ഞ്, ഏറെ നാളത്തെ തപസ്യയുടെ ഫലമായി പിറന്ന
പുത്രനെത്തന്നെ വധിച്ച് ഭർത്താവിനോട് പ്രതികാരം ചെയ്യുമെന്നു പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന
നീലകേശിയിൽ ആവേശിക്കുന്നത് കാടിന്റെ സത്തയാണ്. കാടിന്റെ നിഗൂഢവും
പ്രാകൃതവുമായ ധർമ്മവ്യവസ്ഥയിലേക്കുള്ള യാത്ര പയ്യന്നൂർപ്പാട്ടിൽ
ആരംഭിക്കുന്നു. അമാനുഷിക തലത്തിലേക്കുള്ള വളർച്ച പൂർണ്ണമാകുന്നതാണു
നീലകേശിപ്പാട്ടിൽ കാണുന്നത്. നീലകേശിയുടെ പേര് കൃതികളിൽ ഏതാണ്ട്
ഒഴിവാക്കി നിർത്തിയിരിക്കുന്നതും ഓർമ്മിക്കുക. ഭിക്ഷ കൊടുക്കാൻ മടിക്കുന്ന
നമ്പുസരിയരനോട് നീലകേശി പറയുന്നു:
എന്നാലൊരു പന്തീരാണ്ടു
കൂടീട്ടെല്ലാടത്തും ചെൽവൂതില്ല
ഞാനൊ തന്നാല്ലെ ഞാനൊന്നാമത
മുന്നില്ലെത്തെറച്ചെന്നാൽ
മുന്നച്ചടത്തിനു കിട്ടായികൽ നാൻകൈൽ
അന്നക്കവാലം കമിച്ചറിവെൻ
അതിനാലെ നാശം ബരുമനേകം
അതു ശെയ്താർക്കു നരകമില്ലേ
നംപുതരിയെനാ പൈക്കം തായേ...
അവളിലെ അമാനുഷികതലത്തെ വ്യക്തമാക്കാനുള്ള ശ്രമമാണ് ഈ പാട്ടിൽ
കാണുന്നത്.
നമ്പുസരിയരനും ചൊമ്പുചെട്ടിയും നാട്ടുതട്ടകത്തിൽ നില്ക്കുന്ന
കഥാപാത്രങ്ങളാണ്. കപ്പൽ നിർമ്മാണവും കടൽ വാണിജ്യവും, വാണിജ്യം
ചെയ്യുമ്പോൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശങ്ങളും നാഗരിക
ജീവിതത്തിലെ മാനുഷിക വ്യാപാരങ്ങളാണല്ലോ. കൂത്തിനോടുള്ള അഭിനിവേശം
എന്ന നമ്പുസരിയരന്റെ മാനുഷിക ദൗർബല്യത്തെ ചുഷണം ചെയ്തതാണ്
നീലകേശി അയാളെ തന്റെ തട്ടകത്തിലേക്ക് ആനയിക്കുന്നത്. മായച്ചൂതു
മായച്ചതുരംഗം പോർ പൊരുതിയാണ് അയാളെ പരാജയപ്പെടുത്തുന്നത് എന്നതും
ശ്രദ്ധിക്കണം. നാടിന്റെ യുക്തിയെ കാടിന്റെ അമാനുഷിക തന്ത്രം
കീഴ്പെടുത്തുന്നു.
പയ്യന്നൂർപാട്ടിന്റെ തുടർച്ചയായി അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ട് നീലകേശിപ്പാട്ടിലെ
കഥ. എങ്കിലും പയ്യന്നൂർപ്പാട്ടിന്റെ ഭാഗമാണ് അതെന്നു കരുതാൻ വയ്യ. ഭാഷയിലും
രചനാരീതിയിലും ഇവ തമ്മിലുള്ള അന്തരം ഗണനീയമാണ്. പൊതുവേ നാലു
പാദമുള്ള 103 പാടുകളാണ് പയ്യന്നൂർപ്പാട്ടിൽ. ആമുഖമായി ഒരു അഞ്ചടിയും
ചേർത്തിരിക്കുന്നു. മലയാളത്തിലെ പ്രാചീനസാഹിത്യശാഖയായ
പാട്ടുപ്രസ്ഥാനത്തിലെ കൃതികളിൽ കാണുന്നതുപോലെ ഒരു പാട്ടിന്റെ
അവസാനത്തെ പദംകൊണ്ട് അടുത്ത പാട്ട് ആരംഭിക്കുന്ന അന്താദിപ്രാസരീതിയും
എതുക എന്ന ശബ്ദാലങ്കാരവും പ്രായേണ ദീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. സാധാരണ ഗതിയിൽ
54
