ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല

ദാസ്യപ്രവൃത്തി കൈക്കൊണ്ടു പാർത്തുപോരുനനിതസ്ഥലേ 2

അന്നൊരിക്കൽകൈവണങ്ങിനിന്നാ വിനതയോടുടൻ
പുത്രപാർശ്വത്തിൽവെച്ചിട്ടു കദ്രു കല്പിച്ചിതിങ്ങനെ. 3

കുദ്രു പറഞ്ഞു
ഭദ്രേ,നാഗാലയം രമ്യമതേകണ്ടൽ മനോഹരം
കടൽക്കുള്ളിലൊരേടത്തുണ്ടുടനെന്നെ നയിക്ക നീ. 4

സൂതൻ പറഞ്ഞു
ഉടൻ ഗരുഡമാതാവങ്ങെടുത്താൾ നാഗമാതിനേ;
ഗരു‍ഡൻ ഭേസിയുരഗനിരതാനമ്മ ചൊല്കയാൽ. 5

സൂര്യന്റെ നേർക്കു വിനതാസുതൻ പൊങ്ങി വിഹംഗമൻ
സൂര്യാംശു തട്ടി മോഹിച്ചൂ വീര്യംകെട്ടഹിജാതികൾ 6

പുത്രർക്കീ നില കണ്ടിട്ടു കദ്രു വാഴത്തി സുരേന്ദ്രനെ.
കുദ്രു പറഞ്ഞു
നമസ്കാരം ദേവരാജ, നമസ്കാരം വലാന്തക!7

നമുചിഘ്ന, നമസ്കാരം സഹസ്രാക്ഷ, ശചീപതേ
സൂര്യതപ്താഹികൾക്കാശു വാരിയാൽ പ്ലവമാക നീ 8

നീയല്ലോ പരമാം രക്ഷയീയുള്ളോർക്കു സുരോത്തമ!
ജലം പെരുത്ത സൃഷ്ടിപ്പാനലമേ നീ പുരന്ദര! 9

നീ മേഘം നീ വായുവഗ്നി നീ നീ മിന്നലുമംബരേ
നീയഭ്രഗണവിക്ഷേപംചെയ് വോൻ നീയേ മഹാഘനം. 10

നീ വജ്രമതുലം ഗോരം നീയിരയ്ക്കും വലാഹകം
വിശ്വം സൃഷ്ടിപ്പതും നീയേ സംഹരിപ്പതുമീസ്വരൻ. 11

സർവ്വഭ്രതജ്യോതിരാത്മ നീയാദിത്യൻ വിഭാവസു
നീ മഹൽഭ്രതമാശ്ചര്യം നീ രാജൻ നീ സുരോത്തമൻ. 12

നീ വിഷ്ണു നീ സഹസ്രാക്ഷൻ നീദേവൻ നീ പരായണം
നീ സർവ്വമമൃതം ദേവ,നീസോമൻ പരമാർച്ചിതൻ. 13

നീ മുഹൂർത്തംതിധിയുമീ നീതാൻ നീയേ ലവം ക്ഷണം
ശുക്ലംനീ ബഹുളം നീയേ കല കാഷ്ഠ പരം ത്രുടി 14

സംവത്സരർത്തുമാസങ്ങൾ നീയേ നീ രാത്രി നീ പകൽ.
വനങ്ങളുംമലകലുമൊതത ഭ്രമി നീ--
യിനൻ തെളിഞ്ഞിരുളൊഴിയും നഭസ്സു നീ
അലപ്പരപ്പൊടു തിമി വൻതിമിംഗല--
കുലം പരം ഝഷമകരോഗ്രമബ്ധി നീ. 15

മഹായശസ്സതിമുദിതൻ ഭവാനയെ--
മനീഷിമാരിഹ പുകഴ്പ്പോർ മഹർഷികൾ

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=താൾ:Bhashabharatham_Vol1.pdf/107&oldid=156433" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്