൬ യയാതിചരിതം
ക്കു ഏതു സമയവും നിന്നെപ്പിരിയുന്നതിൽ മരിക്കുന്നതിനു തുല്യമായ വേദനയുണ്ട്.
ദേവയാനി--അതൊക്കെ അച്ഛൻ വെറുതെ പറയുകയാണു. മുമ്പത്തെപ്പോലെ അച്ഛനു എന്നെ സ്നേഹമില്ല. അതെനിക്കു തീൎച്ചയായിട്ടുണ്ട്.
ശുക്രൻ--കഷ്ടമേ! സദാ സമയവും നിന്റെ അഭ്യുദയത്തിലുള്ള കാംക്ഷയല്ലാതെ എനിക്കുമറ്റൊരു വിചാരമില്ല. നിണക്കു അങ്ങിനെ തോന്നിയത് എന്തുകൊണ്ടാണു?
ദേവയാനി--ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ അച്ഛനു മുഷിയും.
ശുക്രൻ-- അങ്ങിനെ കിഴുക്കുടെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ?
ദേവയാനി--മുമ്പൊക്കെ അച്ഛൻ എന്നെ കണ്ടാൽ ഉടനെ വിളിച്ചു മടിയിലിരുത്താറില്ലേ? ഇപ്പോൾ ഞാൻ വളരെ നേരം അടുക്കെയിരുന്നാലും മടിയിൽ വെക്കുന്നുണ്ടോ?
ശുക്രൻ--മകളേ! ഇങ്ങിനെയാണോ തോന്നിയത്? നിണക്കിപ്പോൾ യൗവ്വനാരംഭമായി. ഞാനച്ഛനാണെങ്കിലും ഇനി മടിയിലിരുത്തുന്നതും മറ്റും അന്യന്മാർ കണ്ടാൽ കുറെ ആഭാസമാണ്. പ്രായം എന്നും ഒരേ മാതിരിയിൽ ഇരിക്കയില്ലെല്ലൊ. എന്തെന്നാൽ,
കടുത്തിടും പ്രേമമൊടാദിയിൽ പിതാ-
വെടുത്തു ലാളിച്ചിടുമാത്മപുത്രിയെ,
അടുത്തു താരുണ്യമവൾക്കതെങ്കിലോ
കൊടുത്തയക്കുന്നിതു മറ്റൊരുത്തനായ്. ൧൧
.
 ഇതിലെ ഉള്ളടക്കത്തിന്റെ സ്കോർ ലഭിക്കുന്നതു് ഈ താൾ ആദ്യം ടൈപ്പു ചെയ്തുതുടങ്ങിയ Mridula എന്ന ഉപയോക്താവിനായിരിക്കും. | |||||
| ഈ താളിന്റെ ഗുണനിലവാരം: (വിശദവിവരങ്ങൾക്കു് ഈ ലേഖനം കാണുക) | |||||
| സങ്കീർണ്ണത | തനിമലയാളം | അക്ഷരങ്ങളുടെ എണ്ണം | ടൈപ്പിങ്ങ് പുരോഗതി | ഫോർമാറ്റിങ്ങ് മികവ് | അക്ഷരശുദ്ധി |
| (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) |
