അക്ഷ്യുപനിഷത്
ഉപനിഷത്തുകൾ

അക്ഷ്യുപനിഷത്
തിരുത്തുക


യത്സപ്തഭൂമികാവിദ്യാവേദ്യാനന്ദകലേവരം
വികലേവരകൈവല്യം രാമചന്ദ്രപദം ഭജേ
ഓം സഹ നാവവതു സഹ നൗ ഭുനക്തു
സഹ വീര്യം കരവാവഹൈ
തേജസ്വിനാവധീതമസ്തു മാ വിദ്വിഷാവഹൈ
ഓം ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ
ഹരിഃ ഓം
അഥ ഹ സാങ്കൃതിർഭഗവാനാദിത്യലോകം ജഗാമ
തമാദിത്യം നത്വാ ചാക്ഷുഷ്മതീവിദ്യയാ
തമസ്തുവത് ഓം നമോ ഭഗവതേ ശ്രീസൂര്യാ\-
യാക്ഷിതേജസേ നമഃ ഓം ഖേചരായ നമഃ
ഓം മഹാസേനായ നമഃ ഓം തമസേ നമഃ
ഓം രജസേ നമഃ ഓം സത്ത്വായ നമഃ
ഓം അസതോ മാ സദ്ഗമയ തമസോ മാ ജ്യോതിർഗമയ
മൃത്യോർമാƒമൃതം ഗമയ ഹംസോ ഭഗവാ\-
ഞ്ഛുചിരൂപഃ പ്രതിരൂപഃ വിശ്വരൂപം ഘൃണിനം
ജാതവേദസം ഹിരണ്മയം ജ്യോതീരൂപം തപന്തം
സഹസ്രരശ്മിഃ ശതധാ വർതമാനഃ പുരുഷഃ
പ്രജാനാമുദയത്യേഷ സൂര്യഃ ഓം നമോ
ഭഗവതേ ശ്രീസൂര്യായാദിത്യായാക്ഷിതേജസേƒഹോവാഹിനി
വാഹിനി സ്വാഹേതി ഏവം ചാക്ഷുഷ്മതീവിദ്യയാ സ്തുതഃ
ശ്രീസൂര്യനാരായണഃ സുപ്രീതോƒബ്രവീച്ചാക്ഷുഷ്മതീ\-
വിദ്യാം ബ്രാഹ്മണോ യോ നിത്യമധീതേ ന തസ്യാക്ഷിരോഗോ
ഭവതി ന തസ്യ കുലേƒന്ധോ ഭവതി അഷ്ടൗ
ബ്രാഹ്മണാൻഗ്രാഹയിത്വാഥ വിദ്യാസിദ്ധിർഭവതി
യ ഏവം വേദ സ മഹാൻഭവതി 1
അഥ ഹ സാങ്കൃതിരാദിത്യം പപ്രച്ഛ ഭഗവൻ\-
ബ്രഹ്മവിദ്യാം മേ ബ്രൂഹീതി തമാദിത്യോ ഹോവാച
സാങ്കൃതേ ശൃണു വക്ഷ്യാമി തത്ത്വജ്ഞാനം സുദുർലഭം
യേന വിജ്ഞാതമാത്രേണ ജീവന്മുക്തോ ഭവിഷ്യസി 1
സർവമേകമജം ശാന്തമനന്തം ധ്രുവമവ്യയം
പശ്യൻഭൂതാർഥചിദ്രൂപം ശാന്ത ആസ്വ യഥാസുഖം 2
അവേദനം വിദുര്യോഗം ചിത്തക്ഷയമകൃത്രിമം
യോഗസ്ഥഃ കുരു കർമാണി നീരസോ വാഥ മാ കുരു 3
വിരാഗമുപയാത്യന്തർവാസനാസ്വനുവാസരം
ക്രിയാസൂദാരരൂപാസു ക്രമതേ മോദതേƒന്വഹം 4
ഗ്രാമ്യാസു ജഡചേഷ്ടാസു സതതം വിചികിത്സതേ
നോദാഹരതി മർമാണി പുണ്യകർമാണി സേവതേ 5
അനന്യോദ്വേഗകാരീണി മൃദുകർമാണി സേവതേ
പാപാദ്ബിഭേതി സതതം ന ച ഭോഗമപേക്ഷതേ 6
സ്നേഹപ്രണയഗർഭാണി പേശലാന്യുചിതാനി ച
ദേശകാലോപപന്നാനി വചനാന്യഭിഭാഷതേ 7
മനസാ കർമണാ വാചാ സജ്ജനാനുപസേവതേ
യതഃ കുതശ്ചിദാനീയ നിത്യം ശാസ്ത്രാണ്യവേക്ഷതേ 8
തദാസൗ പ്രഥമാമേകാം പ്രാപ്തോ ഭവതി ഭൂമികാം
ഏവം വിചാരവാന്യഃ സ്യാത്സംസാരോത്തരണം പ്രതി 9
സ ഭൂമികാവാനിത്യുക്തഃ ശേഷസ്ത്വാര്യ ഇതി സ്മൃതഃ
വിചാരനാമ്നീമിതരാമാഗതോ യോഗഭൂമികാം 10
ശ്രുതിസ്മൃതിസദാചാരധാരണാധ്യാനകർമണഃ
മുഖ്യയാ വ്യാഖ്യയാഖ്യാതാഞ്ഛ്രയതി ശ്രേഷ്ഠപണ്ഡിതാൻ 11
പദാർഥപ്രവിഭാഗജ്ഞഃ കാര്യാകാര്യവിനിർണയം
ജാനാത്യധിഗതശ്ചാന്യോ ഗൃഹം ഗൃഹപതിര്യഥാ 12
മദാഭിമാനമാത്സര്യലോഭമോഹാതിശായിതാം
ബഹിരപ്യാസ്ഥിതാമീഷത്യജത്യഹിരിവ ത്വചം 13
ഇത്ഥംഭൂതമതിഃ ശാസ്ത്രഗുരുസജ്ജനസേവയാ
സരഹസ്യമശേഷേണ യഥാവദധിഗച്ഛതി 14
അസംസർഗാഭിധാമന്യാം തൃതീയാം യോഗഭൂമികാം
തതഃ പതത്യസൗ കാന്തഃ പുഷ്പശയ്യാമിവാമലാം 15
യഥാവച്ഛാസ്ത്രവാക്യാർഥേ മതിമാധായ നിശ്ചലാം
താപസാശ്രമവിശ്രാന്തൈരധ്യാത്മകഥനക്രമൈഃ
ശിലാശയ്യാസനാസീനോ ജരയത്യായുരാതതം 16
വനാവനിവിഹാരേണ ചിത്തോപശമശോഭിനാ
അസംഗസുഖസൗഖ്യേന കാലം നയതി നീതിമാൻ 17
അഭ്യാസാത്സാധുശാസ്ത്രാണാം കരണാത്പുണ്യകർമണാം
ജന്തോര്യഥാവദേവേയം വസ്തുദൃഷ്ടിഃ പ്രസീദതി 18
തൃതീയാം ഭൂമികാം പ്രാപ്യ ബുദ്ധോƒനുഭവതി സ്വയം 19
ദ്വിപ്രകാരസംസർഗം തസ്യ ഭേദമിമം ശ്രുണു
ദ്വിവിധോƒയമസംസർഗഃ സാമാന്യഃ ശ്രേഷ്ഠ ഏവ ച 20
നാഹം കർതാ ന ഭോക്താ ച ന ബാധ്യോ ന ച ബാധകഃ
ഇത്യസഞ്ജനമർഥേഷു സാമാന്യാസംഗനാമകം 21
പ്രാക്കർമനിർമിതം സർവമീശ്വരാധീനമേവ വാ
സുഖം വാ യദി വാ ദുഃഖം കൈവാത്ര തവ കർതൃതാ 22
ഭോഗാഭോഗാ മഹാരോഗാഃ സമ്പദഃ പരമാപദഃ
വിയോഗായൈവ സംയോഗാ ആധയോ വ്യാധയോ ധിയാം 23
കാലശ്ച കലനോദ്യുക്തഃ സർവഭാവാനനാരതം
അനാസ്ഥയേതി ഭാവാനാം യദഭാവനമാന്തരം
വാക്യാർഥലബ്ധമനസഃ സമാന്യോƒസാവസംഗമഃ 24
അനേന ക്രമയോഗേന സംയോഗേന മഹാത്മനാം
നാഹം കർതേശ്വരഃ കർതാ കർമ വാ പ്രാക്തനം മമ 25
കൃത്വാ ദൂരതരേ നൂനമിതി ശബ്ദാർഥഭാവനം
യന്മൗനമാസനം ശാന്തം തച്ഛ്രേഷ്ഠാസംഗ ഉച്യതേ 26
സന്തോഷാമോദമധുരാ പ്രഥമോദേതി ഭൂമികാ
ഭൂമിപ്രോദിതമാത്രോƒന്തരമൃതാങ്കുരികേവ സാ 27
ഏഷാ ഹി പരിമൃഷ്ടാന്തഃ സംന്യാസാ പ്രസവൈകഭൂഃ
ദ്വിതീയാം ച തൃതീയാം ച ഭൂമികാം പ്രാപ്നുയാത്തതഃ 28
ശ്രേഷ്ഠാ സർവഗതാ ഹ്യേഷാ തൃതീയാ ഭൂമികാത്ര ഹി
ഭവതി പ്രോജ്ഝിതാശേഷസങ്കൽപകലനഃ പുമാൻ 29
ഭൂമികാത്രിതയാഭ്യാസാദജ്ഞാനേ ക്ഷയമാഗതേ
സമം സർവത്ര പശ്യന്തി ചതുർഥീം ഭൂമികാം ഗതാഃ 30
അദ്വൈതേ സ്ഥൈര്യമായാതേ ദ്വൈതേ ച പ്രശമം ഗതേ
പശ്യന്തി സ്വപ്നവല്ലോകം ചതുർഥീം ഭൂമികാം ഗതാഃ 31
ഭൂമികാത്രിതയം ജാഗ്രച്ചതുർഥീ സ്വപ്ന ഉച്യതേ 32
ചിത്തം തു ശരദഭ്രാംശവിലയം പ്രവിലീയതേ
സത്ത്വാവശേഷ ഏവാസ്തേ പഞ്ചമീം ഭൂമികാം ഗതഃ 33
ജഗദ്വികൽപോ നോദേതി ചിത്തസ്യാത്ര വിലാപനാത്
പഞ്ചമീം ഭൂമികാമേത്യ സുഷുപ്തപദനാമികാം
ശാന്താശേഷവിശേഷാംശസ്തിഷ്ഠത്യദ്വൈതമാത്രകഃ 34
ഗലിതദ്വൈതനിർഭാസോ മുദിതോƒതഃപ്രബോധവാൻ
സുഷുപ്തമന ഏവാസ്തേ പഞ്ചമീം ഭൂമികാം ഗതഃ 35
അന്തർമുഖതയാതിഷ്ഠൻബഹിർവൃത്തിപരോƒപി സൻ
പരിശ്രാന്തതയാ നിത്യം നിദ്രാലുരിവ ലക്ഷ്യതേ 36
കുർവന്നഭ്യാസമേതസ്യാം ഭൂമികായാം വിവാസനഃ
ഷഷ്ഠീം തുര്യാഭിധാമന്യാം ക്രമാത്പതതി ഭൂമികാം 37
യത്ര നാസന്നസദ്രൂപോ നാഹം നാപ്യഹങ്കൃതിഃ
കേവലം ക്ഷീണമനനമാസ്തേƒദ്വൈതേƒതിനിർഭയഃ 38
നിർഗ്രന്ഥിഃ ശാന്തസന്ദേഹോ ജീവന്മുക്തോ വിഭാവനഃ
അനിർവാണോƒപി നിർവാണശ്ചിത്രദീപ ഇവ സ്ഥിതഃ 39
ഷഷ്ഠ്യാം ഭൂമാവസൗ സ്ഥിത്വാ സപ്തമീം ഭൂമിമാപ്നുയാത് 40
വിദേഹമുക്തതാത്രോക്താ സപ്തമീ യോഗഭൂമികാ
അഗമ്യാ വചസാം ശാന്താ സാ സീമാ സർവഭൂമിഷു 41
ലോകാനുവർതനം ത്യക്ത്വാ ത്യക്ത്വാ ദേഹാനുവർതനം
ശാസ്ത്രാനുവർതനം ത്യക്ത്വാ സ്വാധ്യാസാപനയം കുരു 42
ഓങ്കാരമാത്രമഖിലം വിശ്വപ്രാജ്ഞാദിലക്ഷണം
വാച്യവാച്യകതാഭേദാഭേദേനാനുപലബ്ധിതഃ 43
അകാരമാത്രം വിശ്വഃ സ്യാദുകാരതൈജസഃ സ്മൃതഃ
പ്രാജ്ഞോ മകാര ഇത്യേവം പരിപശ്യേത്ക്രമേണ തു 44
സമാധികാലാത്പ്രാഗേവ വിചിന്ത്യാതിപ്രയത്നതഃ
സ്ഥുലസൂക്ഷ്മക്രമാത്സർവം ചിദാത്മനി വിലാപയേത് 45
ചിദാത്മാനം നിത്യശുദ്ധബുദ്ധമുക്തസദദ്വയഃ
പരമാനന്ദസന്ദേഹോ വാസുദേവോƒഹഓമിതി 46
ആദിമധ്യാവസാനേഷു ദുഃഖം സർവമിദം യതഃ
തസ്മാത്സർവം പരിത്യജ്യ തത്ത്വനിഷ്ഠോ ഭവാനഘ 47
അവിദ്യാതിമിരാതീതം സർവാഭാസവിവർജിതം
ആനന്ദമമലം ശുദ്ധം മനോവാചാമഗോചരം 48
പ്രജ്ഞാനഘനമാനന്ദം ബ്രഹ്മാസ്മീതി വിഭാവയേത് 49
ഇത്യുപനിഷത്
ഓം സഹ നാവവതു സഹ നൗ ഭുനക്തു സഹ വീര്യം കരവാവഹൈ
തേജസ്വിനാവധീതമസ്തു മാ വിദ്വിഷാവഹൈ
ഓം ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ
ഹരിഃ ഓം തത്സത്
ഇത്യലക്ഷ്യുപനിഷത്