ഋഗ്വേദം/മണ്ഡലം 1/സൂക്തം 6

ഋഗ്വേദസൂക്തം ൧.൬

(ഋഷി മധു ച്ഛന്ദസ്,ദേവത ഇന്ദ്രൻ, മരുത്തുക്കൾ, ഛന്ദസ്സ് ഗായത്രി )

സംസ്കൃതം മൂലം ദേവനാഗരി ലിപിയിൽ	സംസ്കൃതം മൂലം മലയാളം ലിപിയിൽ	മലയാളത്തിൽ
युञ्जन्ति ब्रध्नमरुषं चरन्तं परि तस्थुषः । रोचन्ते रोचना दिवि ॥१॥	യുഞ്ജന്തി ബ്രധ്നമരുഷം ചരന്തം പരി തസ്ഥുഷഃ । രോചന്തേ രോചനാ ദിവി ॥൧॥	സൂര്യരൂപത്തിൽ പ്രകാശിക്കുന്ന ഇന്ദ്രൻറെ അഹിംസകമായ രൂപത്തോടു എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളും ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എല്ലാ ലോകങ്ങളിലേയും ജീവികളും ഇന്ദ്രനോട് ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
युञ्जन्त्यस्य काम्या हरी विपक्षसा रथे । शोणा धृष्णू नृवाहसा ॥२॥	യുഞ്ജന്ത്യസ്യ കാമ്യാ ഹരി വിപക്ഷസാ രഥേ । ശോണാ ധൃഷ്ണൂ നൃവാഹസാ ॥൨॥	ഈ ഇന്ദ്രൻറെ രഥത്തിൽ, ശത്രുക്കളെ നശിപ്പിക്കുന്ന വീരപുരുഷന്മാരെ യുദ്ധസ്ഥലത്തേയ്ക്കു കൊണ്ടുവരുന്ന ചുവപ്പുവർണത്തോടുകൂടിയ കുതിരകൾ പൂട്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
केतुं कृण्वन्नकेतवे पेशो मर्या अपेशसे । समुषद्भिरजायथाः ॥३॥	കേതും കൃണ്വന്നകേതവേ പേശോ മര്യാ അപേശസേ । സമുഷദ്ഭിരജായഥാഃ ॥൩॥	ഹേ, മനുഷ്യരേ! അജ്ഞാനികൾക്ക് ജ്ഞാനത്തെ നൽകിക്കൊണ്ടും അസുന്ദരത്തെ സുന്ദരമാക്കിക്കൊണ്ടും ഈ സൂര്യരൂപനായ ഇന്ദ്രൻ കിരണങ്ങൾ വഴി പ്രകാശിക്കുന്നു.
आदह स्वधामनु पुनर्गर्भत्वमेरिरे । दधाना नाम यज्ञियम् ॥४॥	ആദഹ സ്വധാമനു പുനർഗർഭത്വമേരിരേ । ദധാനാ നാമ യജ്ഞിയം ॥൪॥	അന്നപ്രാപ്തിക്കുള്ള ഇച്ഛയോടുകൂടി യജ്ഞോപയോഗികളായ മരുത്ഗണങ്ങൾ ജലത്തെ വീണ്ടും മേഘങ്ങളിൽ ഗർഭവാസം ചെയ്യിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
वीळु चिदारुजत्नुभिर्गुहा चिदिन्द्र वह्निभिः । अविन्द उस्रिया अनु ॥५॥	വീളു ചിദാരുജത്രുഭിർഗുഹാ ചിദിന്ദ്ര വഹ്നിഭിഃ । അവിന്ദ ഉസ്രിയാ അനു ॥൫॥	ഹേ, ഇന്ദ്രാ! നീ ഉറപ്പേറിയ ദുർഗ്ഗഭേദകനാകുന്നു. നീ ഗുഹയിൽ ഒളിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ഗോക്കളെ മരുത്ഗണങ്ങളുടെ സഹായത്തോടുകൂടി വീണ്ടെടുത്തു.
देवयन्तो यथा मतिमच्छा विदद्वसुं गिरः । महामनूषत श्रुतम् ॥६॥	ദേവയന്തോ യഥാ മതിമച്ഛാ വിദദ്വംസു ഗിരഃ । മഹാമനൂഷത ശൃതം ॥൬॥	ദേവത്വം പ്രാപിക്കണമെന്ന ഇച്ഛയോടുകൂടി സ്തുതിക്കുന്നവർ ഐശ്വര്യവാന്മാരും ജ്ഞാനികളും ആയ മരുത്ഗണങ്ങളെ തങ്ങളുടെ പ്രഖരബുദ്ധിയാൽ സ്തുതിക്കുന്നു.
इन्द्रेण सं हि दृक्षसे संजग्मानो अबिभ्युषा । मन्दू समानवर्चसा ॥७॥	ഇന്ദ്രേണ സം ഹി ദൃക്ഷസേ സംജഗ്മാനോ അബിഭ്യുഷാ । മന്ദൂ സമാനവർചസാ ॥൭॥	ഇന്ദ്രനോടൊന്നിച്ച് മരുത്ഗണങ്ങളെ ഞങ്ങൾക്ക് കാണാറാകണമേ. ഇന്ദ്രൻറെ സഹഗാമികളായ ഈ മരുത് ഗണങ്ങൾ ഭയരഹിതരും പരസ്പരം തുല്യതേജസ്സോടുകൂടിയവരുമാണ്.
अनवद्यैरभिद्युभिर्मखः सहस्वदर्चति । गणैरिन्द्रस्य काम्यैः ॥८॥	അനവദ്യൈർഭിദ്യുഭിർമഖഃ സഹസ്വദർചതി । ഗണൈരിന്ദ്രസ്യ കാമ്യൈഃ ॥൮॥	ഈ യജ്ഞത്തിൽ നിർദ്ദോഷരും യശസ്വികളും ആയ മരുത്ഗണങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരനായ ഇന്ദ്രനെ സമർത്ഥൻ എന്നുകരുതി പൂജിക്കുന്നു.
अतः परिज्मन्ना गहि दिवो वा रोचनादधि । समस्मिन्नृञ्जते गिरः ॥९॥	അതഃ പരിജ്മന്നാ ഗഹി ദിവോ വാ രോചനാദധി । സമസ്മിന്നുഞ്ജതേ ഗിരഃ ॥൯॥	എല്ലായിടങ്ങളിലും സഞ്ചരിക്കുന്ന മരുത്തുക്കളേ, നിങ്ങൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്നോ ആകാശത്തിൽ നിന്നോ സൂര്യലോകത്തു നിന്നോ ഇവിടെ വരുവിൻ. ഈ യജ്ഞത്തിൽ ഒന്നായിക്കൂടിയിരിക്കുന്നവരെല്ലാം നിങ്ങളെ സ്തുതിക്കുന്നു.
इतो वा सातिमीमहे दिवो वा पार्थिवादधि । इन्द्रं महो वा रजसः ॥१०॥	ഇതോ വാ സാതിമിമഹേ ദിവോ വാ പാർഥിവാദധി । ഇന്ദ്രം മഹോ വാ രജസഃ ॥൧0॥ ||	പൃഥ്വിയിൽനിന്നും ആകാശത്തിൽനിന്നും അന്തരീക്ഷത്തിൽനിന്നും ധനം തരുന്നതിനുവേണ്ടി ഞങ്ങൾ ഇന്ദ്രനോടു യാചിക്കുന്നു.