ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന നടന്നിരിക്കുന്നു
വസന്താഗമത്തിൽ
(ഒരു പാരസികകവിത-ഹാഫീസ്)
ആസന്നമായിതിവിടെയും മംഗള-
ഭാസുരവാസന്തവാസരങ്ങൾ;
മന്ദമുണർന്നുകഴിഞ്ഞുപോയ് സുന്ദര
മന്ദാരമല്ലികാവല്ലികകൾ-
കണ്മണി, നീ മാത്രമെന്തിനു പിന്നെ,യീ
മണ്ണിനടിയിൽ കിടപ്പതേവം?
ഈ മധുമാസത്തിൽ തിങ്ങിനിറഞ്ഞീടും
ശ്യാമളനീരദമാലപോലെ,
കാതരേ, നിന്നുടെ കാരാഗൃഹത്തിന്മേൽ
കാളിമയാളുമിക്കല്ലറമേൽ,
ചിന്നിച്ചിതറിടാം കണ്ണീർക്കണികകൾ
പിന്നെയും പിന്നെയുമെന്മിഴികൾ.
മണ്ണിനടിയിൽനിന്നോമലേ, നീയും നിൻ
മഞ്ജുവദനമുയർത്തുവോളം!..
--ഏപ്രിൽ 1933
