൧൬
സ്വാൎദ്ദൂതൊഗാബ്രീയെലാഖ്യസ്തത്സമീപെഹ്യുപന്ഥിതഃ
തമീശ്ചരപ്രിയംഭവ്യാംവാൎത്താമെവമദൎശയൽ—
രൊധനായാവരാധാനാമ്യജ്ഞാനാഞ്ചസമാപ്തയെ
പാപസ്യശൊധനാൎത്ഥായനിത്യധൎമ്മപ്രവൃത്തയെ—
സമാപ്ത്യെഭവ്യവക്തൃണാംസുപുണ്യസ്യാഭിഷിക്തയെ
ഇത്യെതത്സൎവ്വസിദ്ധ്യാൎത്ഥംപവിത്രെതാവകെപുരെ—
സപൂംഹാസതപുതിംകാലംവിജാനീഹിതിരൂപിതം
പുനൎയ്യരുശലെംപുൎയ്യാനിൎമ്മിത്യൈശാസനാവധി—
മശീഹകാലപൎയ്യന്തംസ്യാത്സപൂംഹൊനസപുതിഃ
ഹനിഷ്യതെമശീഹൊസാവാത്മനൊഹെതവെതുന—
ആയവൻസ്വജാതിയുടെഉദ്ധാരണത്തിന്നുള്ളകാലത്തെഎ
ണ്ണിനൊക്കുമ്പൊൾമെശീഹഎന്നുംക്രിസ്തൻഎന്നുംചൊല്ലുന്ന
ദെവാഭിഷിക്തൻവരെഉള്ളകാലങ്ങളെദെവദൂതന്റെവായി
ൽനിന്നുകെട്ടുഅറിഞ്ഞുയഹൂദർസ്വദെശത്തെക്കമടങ്ങിചെ
ന്നുകുടിയെറിവിശുദ്ധനഗരത്തെപിന്നെയുംപണിയിപ്പാൻതു
ടങ്ങിയനാളുംകണ്ടു—അന്നുമുതൽഅവർഅന്യരാജാക്കൾ്ക്കഅധീ
നരായ്പാൎത്തുപലവിധെനക്ലെശിച്ചിരിക്കുന്തൊറുംആപ്രവാച
കങ്ങളെവായിച്ചൊൎത്തുആശ്വസിച്ചുരക്ഷാകാലത്തെപാൎത്തി
രുന്നു—
അമീഷാംഭവ്യവക്തൃണാംസമ്പൂൎണ്ണാഗ്രന്ഥസംഹിതാ
യഹൂദിന്യാകൃതാവണ്യാപ്രചലത്യധുനാവധി—
ശ്രീഖൃഷ്ടസ്യാവതാരാൽപ്രാക്പ്രായൊവൎഷശതത്രയാൽ
തൽഗ്രന്ഥസംഗ്രഹസ്യാൎത്ഥൊയാവന്യാരചിഭാഷയാ—
തതൊമഹാത്മനാസ്തസ്യപ്രതീക്ഷാബഹുജാതിഷ്ഠ
ഇസ്രയെലീയഭിന്നാസുസ്തൊകംസ്തൊകമജായത—
തദാപശ്ചാത്യലൊകെഷ്ഠയവനാരൊമിണൊപിച
ഗുണൈൎമ്മഹൊന്നതിംപ്രാപ്താവ്യശ്രൂയന്തമഹീതലെ—
ദെശെഷ്ഠപരിതാസ്ഥെഷ്ഠക്രമശശ്ചപ്രണാദിതഃ
