— 145 —
(v) സുറിയാനി—കുൎബ്ബാന, കശീശ, കൌമ, മഹറോൻ, അനിത,
ഒപ്രു ശമ, കപ്പിയാർ, കാപ്പ.
(vi) പോൎത്തുഗീസ്സു—ആത്ത(ച്ചക്ക), ഇറയാൽ, എമ്പ്രാദോർ, ഏലം
(ലേലം), കപ്പിത്താൻ, കമ്മീസ്സ, കസേര (കസേല), കിരാതി, കലേർ, കൊര
ടാവു, കോടി (=20), കോപ്പ, ചകലാസ്സു (ശകലാസ്സു), ചങ്കാടം, ഹന്തേർ, ജന
(വാതിൽ), തുറുങ്ക, തുവാല, തേ(യില), ത്രാസ്സു, അൾമാരി.
(vii) ഇംഗ്ലീഷ—അപ്പീൽ, ആപ്സർ, ആപ്പീസ്സ്, കമ്മിട്ട്, സ്ക്കൂൾ, കൊ
ളെജ്, പാസ്സ്, റിസൾറ്റ്, ബുക്ക്, ഇൻസ്പെക്ടർ, മാസ്റ്റർ, കോടതി, ജഡ്ജി,
സ്ലേറ്റ്, പെൻസിൽ, കന്ത്രമെണ്ടി, ബില്ലടി (bill of lading), പാലിശ്ശേരി
(policy of insurance), പോൎട്ടക്ലേരി (Port clearance), കുപ്പണി (company)
ടില്ലെരി (artillery).
189. (1) വൈദേശികശബ്ദങ്ങളെ യഥാസ്ഥിതി ഉച്ചരി
ക്കുന്നതു കേരളിയൎക്കു അസാധ്യമാകയാൽ സ്വഭാഷോച്ചാ
രണത്തിന്നു അനുരൂപമായി അവർ ഉച്ചരിക്കേണ്ടിവരുന്നതു
കൊണ്ടു ശബ്ദങ്ങളുടെ രൂപങ്ങൾ പലപ്രകാരത്തിലും മാറി
പ്പോകുന്നു. ഈ സംഗതിയാൽ വികാരം വന്ന ശബ്ദങ്ങളെ
തത്ഭവങ്ങൾ എന്നും വികാരം വരാതെ യഥാസ്ഥിതി ഉച്ച
രിച്ചുവരുന്ന ശബ്ദങ്ങളെ തത്സമങ്ങൾ എന്നും പറയും.
(2) അന്യഭാഷകളിലേ വികൃതരൂപങ്ങൾക്കെല്ലാം തത്ഭവ
മെന്നു പറയുമെങ്കിലും ഇവിടെ സംസ്കൃതശബ്ദങ്ങളുടെ തത്ഭ
വങ്ങളെക്കുറിച്ചു മാത്രം വിവരിക്കും.
(3) സംസ്കൃതതത്സമങ്ങളെ തിരിച്ചറിവാനുള്ള മാൎഗ്ഗങ്ങൾ:
(i) ഋ, ൠ, ഌ, ഔ, ഈ സ്വരങ്ങൾ ഉള്ള പദങ്ങൾ സംസ്കൃതം. ഋഷി,
കൃഷി, പിതൄണാം, ക്ഌപ്തി, ഔദാൎയ്യം, സൌന്ദൎയ്യം, ശൌൎയ്യം, സൌഖ്യം.
(ii) മഹാപ്രാണങ്ങളും മൃദുക്കളും, ഊഷ്മാക്കളും ഉള്ള പദങ്ങൾ സംസ്കൃതം.
ഖരം, അഖിലം, ഘടിക, ഭസ്മം, ഭരണം, ധൈൎയ്യം, സ്ഥിരം, അതിഥി, ഛായ,
ഗജം, ജയം, ഡയനം, തദാ, ദാനം, ബഹു, ബലം, മഹാൻ, ശശി, ശിശു, ശുഭം,
ഷഷ്ഠി, അനുഷ്ഠായം, സ്മരിക്ക, സുഖം, ഹരി, ഹയം.
(iii) അസവൎണ്ണങ്ങളായ വ്യഞ്ജനങ്ങളുടെ സംയോഗമുള്ളവ സംസ്കൃതം.
രക്തം, ആപ്തൻ, വൎജ്യം, മത്സരം, അബ്ദം, അബ്ജം, ഈൎഷ, രുഗ്മം.
10
