൩൮ ഹിതോപദേശഃ ।
യതഃ । അത്യുഛ്രിതേമന്ത്രിണിപാൎത്ഥിവേച
വിഷ്ടഭ്യപാദാവുപതിഷുതേശ്രീഃ ।
സാസ്ത്രീസ്വഭാവാദസഹാഭരസ്യ,
തയൊൎദ്വയോരേകതരംജഹാതി ॥
അപരഞ്ച । ഏകംഭൂമിപതിഃകരോതിസചിവം രാജ്യേപ്രമാണം‌യദാ,
തം‌മോഹാഛ്രയതേമദഃസചമദാലന്യേന്നനിഭിദ്യതേ ।
നിൎഭന്നസ്യപദകരോതിഹ്രയേതസ്യസ്വതന്ത്രസ്പൃഹാ,
സ്വാത്ന്ര്യസ്പൃഹയാതതഃസനൃപതേഃപ്രാണാന്തികംദ്രുഹ്യതി ॥
അന്യച്ച । ഇഷദിഗ്ധസ്യഭക്തസ്യദന്തസ്യചലിതസ്യച ।
ആമാത്യസ്യചദുഷ്ടസ്യമൂലാദുദ്ധരണംസുഖം॥
കിഞ്ച । യഃകുൎയ്യാൽസചിവായാത്താംശ്രിയംതദ്വ്യുസനേസതി ।
സോന്ധവജ്ജഗതീപാലഃസീദേൽസഞ്ചാരകൈൎവ്വിനാ ॥
വിശേഷതശ്ച । സദാമാത്യൊനസാധ്യസ്യോൽസമൃദ്ധഃസൎവ്വഏവഹി ।
സിദ്ധാനാമയമാദേശഋദ്ധിശ്ചിത്തവികാരിണി ॥
സൎവ്വകാൎയ്യേഷുസ്വേഛാതഃ പ്രവൎത്തതേതദത്രപ്രമാണംസ്വാമീഏതച്ച
ജാനാതി ।
നസോസ്തിപുരുഷോലോകേയോനകാമയതേശ്രിയം ।
പരസ്യയുവതീം‌രമ്യാംസാദരം‌നേക്ഷതേ,ത്രകഃ ॥
സിംഹോവിമൃശ്യാഹ,ഭദ്രയദ്യപിഏവം തഥാപിസഞ്ജീവകേനസഹമ
മമഹാൻസ്നേഹഃ ।
പശ്യ । കുൎവ്വന്നപിവ്യളീകാനിയഃപ്രിയഃപ്രിയഏവസഃ ।
അശേഷദോഷദുഷ്ടോപികായഃകസ്യനവല്ലഭഃ ॥
അന്യച്ച । അപ്രിയാണ്യപികുൎവ്വണോയഃപ്രിയഃപ്രിയഏവസഃ ।
ഭഗ്ധമന്ദിരസാരേപികസ്യവഹ്നാവനാദരഃ ॥
ദമനകഃപുനരേവാഹ,ദേവ,സഏവാതിദോഷഃ ।
യതഃ । യസ്മിന്നേവാധികംചക്ഷുരാരോഹയതിപാൎത്ഥിവഃ ॥
സുതേ,മാത്യെ,പ്യുദാസീനേസലക്ഷ്മ്യാശ്രീയതേജനഃ ।
ശൃണുദേവ । അപ്രിയസ്യാപിപഥ്യസ്യപരിണാമഃഅസുഖാവഹഃ ।
വക്താശ്രോതാചയത്രാസ്തിരമന്തേതത്രസംപദഃ ॥
ത്വയാചമൂലഭൃത്യാൻഅപാസ്യായമാഗന്തികഃപുരസ്കൃതഃ ഏതച്ചാനുപി
തംകൃതം ।
യതഃ । മൂലഭൃത്യാൻപരിത്യജ്യനാഗന്തൂൻപരിപാലയേൽ ।
നാതഃപരതരോദോഷോരാജ്യഭേദകരോയതഃ ॥
സിംഹോബ്രൂതേകിമാശ്ചൎയ്യം?മയായദഭയവാചംദത്വാനീതഃസംവൎദ്ധി
തശ്ചതൽകഥംമഹ്യംദ്രുഹ്യതി । ദമനകോബ്രൂതേ,ദേവ?
ദുൎജ്ജനോനാൎജ്ജവംയാതി സേവ്യമാനോപിനിത്യശഃ ।
സ്വേദനാഭ്യഞ്ജനോപായൈഃശ്വപുഛമിവാനാമിതം ॥
അപരഞ്ച । സ്വേദിതോമൎദ്ദിതശ്ചൈവരജ്ജുഭിഃപരിവേഷ്ടിതഃ ।
മുക്തോദ്വാദശഭിൎവ്വൎഷൈഃശ്വപുഛഃപ്രകൃതിംഗതഃ ॥
