ഹിതോപദേശഃ । ൪൭
തദഹംതദാജ്ഞയാബ്രവീമി,ശൃണു,യദേതേചന്ദ്രസരോരക്ഷകാഃ ശ
ശകാസ്ത്വയാനിഃസാരിതാഃതദനുചിതംകൃതം।തേശശാകാശ്ചിരമസ്മാൽ
രക്ഷിതാഃ । അതഏവമേശശാങ്കഇതിപ്രസിദ്ധിഃ,ഏവമുക്തവതിദൂതേയൂ
ഥപതിൎഭയാദിദമാഹ,പ്രണിധേഹിഇദമജ്ഞാനതഃകൃതംപുനൎന്ന കൎത്ത
വ്യം ।ദൂത‌ഉവാചയദ്യേവംതദത്രസരസികോപാൽകമ്പമാനംഭഗവ
ന്തംശശാങ്കം പ്രണമ്യപ്രസാദ്യഗഛ,തതോരാത്രൌയൂഥപതിംഗൃഹീത്വാ
ജലേ ചഞ്ചലംചന്ദ്രബിംബംദൎശയിത്വായൂഥപതിഃപ്രണാമംകാരിതഃ ഉ
ക്തഞ്ചതേനദേവ അജ്ഞാനാദനേനാപരാധഃകൃതഃ തതഃ ക്ഷമ്യതാം,
നൈവംവാരാന്തരവിധാസ്യതേഇത്യുക്ത്വാപ്രസ്ഥാപിതഃ । അതോ,
ഹംബ്രവീമിവ്യപദേശേ,പിസിദ്ധിസ്യോദിതി । തതോമയോക്തംസ
ഏവാസ്മൽ പ്രഭുരാജഹംസഃമഹാപ്രതാപോതിസമൎത്ഥഃ, ത്രൈലോക്യ
സ്യാപി പ്രഭുത്വംതത്രയുജ്യതേകിംപുനാരാജ്യമിതി । തദാഹംതൈഃപക്ഷി
ഭിൎദ്ദുഷ്ട കഥമസ്മൽഭൂമൌചരസി? ഇത്യഭിധായരാജ്ഞശ്ചിത്രിവൎണ്ണസ്യ
സമിപംനീതഃ।തതോരാജ്ഞഃ പുരോമാംപ്രദൎശ്യതൈഃ പ്രണമ്യഉക്തം,
ദേവ,അവധീയതാംഏഷദുഷ്ടോബകഃയൽഅസ്മദ്ദേശേചരന്നപിദേ
വപാദാനധിക്ഷിപതി । രാജാഹ,കോ,യം ? കുതഃസേമായാതഃ ?തേഊ
ചുൎഹിരണ്യഗൎഭനാമ്നോരാജഹംസസ്യാനുചരഃ കൎപ്പൂരദ്വീപാദാഗതഃ ।
അഥാഹംഗൃദ്ധ്രേണമന്ത്രിണാപൃഷ്ടഃ, കസ്തത്രമുഖ്യോമന്ത്രിതി । മയോ
ക്തം സൎവ്വശാസ്ത്രാൎത്ഥപാരഗഃസൎവ്വജ്ഞോനാമചക്രവാകഃ।ഗൃദ്ധ്രോബ്രൂ
തേ
യുജ്യസ്വദേശജോ,സൌ।
യതഃ।സ്വദേശജംകുലാചാരവിശുദ്ധമഥവാശുചിം
മന്ത്രജ്ഞമവ്യസനിനംവ്യഭിചാരവിവൎജ്ജിതം ।
അധീതവ്യവഹാരജ്ഞംമൌലംഖ്യാതംവിപശ്ചിതം,
അൎത്ഥസ്യേല്പാദകശ്ചൈവവിദധ്യാനമന്ത്രിണംനൃപഃ ॥
അത്രാന്തരേശുകേനോക്തം,ദേവ,കൎപ്പൂരദ്വീപാദയോ ലഘുദ്വീപാജം
ബുദ്വീപാന്തൎഗ്ഗതാഏവ । തത്രാപിദേവപാദാനാമേവാധിപത്യംതതോ
രാജ്ഞാപ്യുക്തംഏവമേവ ।
യതഃ രാജാമത്തഃശിശുശ്ചൈവപ്രമാദീധനഗൎവ്വിതഃ ।
അപ്രാപ്യമഭിവാഞ്ഛന്തികിംപുനൎല്ലഭ്യതേ,പിയൽ ॥
തതോമയോക്തംയദിവചനമാത്രേണൈവാധിപാത്യം സിദ്ധ്യതിതദാ
ജംബുദ്വീപേപ്യസ്മൽപ്രഭോൎഹിരണ്യഗൎഭസ്വാമ്യമസ്തിശുകോബ്രൂ
തേകഥമത്രനിൎണ്ണയഃ?മയോക്തംസംഗ്രാമഏവ । രാജ്ഞാവിഹസ്യോക്തം
സ്വസ്വാമിനംഗത്വാസജ്ജീകുരു।തദാമയോക്തംസ്വദൂതോപിപ്രസ്ഥാ
പ്യതാം । രാജോവാചകഃപ്രയാസ്യതി ? ദൌത്യേനയതഏവംഭൂതോദൂതഃ
കാൎയ്യഃ।
ഭക്തോഗുണീശുചിൎദ്ദക്ഷഃപ്രഗത്ഭോ,വ്യസനീക്ഷമീ ।
ബ്രാഹ്മണഃപരമൎമ്മജ്ഞോദൂതഃസ്യാൽപ്രതിഭാവവാൻ ॥
ഗൃദ്ധ്രോവദതി,സന്ത്യേവദൂതാബഹവഃകിന്തുബ്രാഹ്മണഏവകൎത്തവ്യഃ
യതഃ।പ്രസാദംകുരുതേപത്യുഃസമ്പത്തിംനാഭിവാഞ്ഛതി ।
