ഹിതോപദേശഃ । ൪൯
ബ്രൂതേ,ദേവവിജനേബ്രവീമി ।
യതഃ । വൎണ്ണാകാരപ്രതിധ്വാനൈൎന്നേത്രവക്ത്രവികാരതഃ ।
അപ്യൂഹന്തിമനോധീരാ സ്തസ്മാദ്രഹസിമന്ത്രയേൽ ॥
അന്യച്ച ।ആകാരെരിംഗിതൈൎഗ്ഗത്വാചേഷ്ടയാഭാഷണേനച ।
നേത്രവക്ത്രവികാരാഭ്യാംജ്ഞായതേ,ന്തൎഗ്ഗതംമനഃ ॥
രാജാമന്ത്രീചതത്രസ്ഥിതഃ,അന്യേഅന്യത്രഗതാഃ । ചക്രാബ്രൂതേദേവാ
ഹമേവം ജാനാമികസ്യപ്യസ്മന്നിയോഗിനഃ പ്രേരണയാബകേനേദ
മനുഷ്ഠിതം ।
യതഃ । വൈദ്യാനാമാതുരഃശ്രേയാൻവസനീമൌനിയോഗിനാം ।
വിദുഷാംജിവനമ്മൂൎഖസദ്വൎണ്ണോജീവനംസതാം ।
രാജാ,ബ്രവീൽഭവതുകാരണമത്രപശ്ചാന്നിരൂപണീയംസമ്പ്രതിയൽ
കൎത്തവ്യംതന്നിരൂപ്യതാം । ചക്രവാകോബ്രൂതേ,ദേവപ്രണിധിസ്താവ
ൽപ്രഹീയതാം । തതസ്തദനുഷ്ഠാനംബലാബലഞ്ചജാനീമഃ ।
തഥാഹി । ഭവേൽ സ്വപരരാഷ്ട്രാണാംകാൎയ്യകാൎയ്യാവലോകനേ ।
ചാരചക്ഷുൎമ്മമഹിഭൎത്തുൎയ്യസ്യനാസ്ത്യന്ധഏവസഃ ॥
സചദ്വിതീയംവിശ്വാസപാത്രംഗൃഹീത്വായാതുതേനാസൌസ്വയംത
ത്രാവസ്ഥായതത്രത്യമന്ത്രകാൎയ്യംസനിഭൃതംനിശ്ചിത്യ ദ്വിതീയംനിഗദ്യ
പ്രസ്ഥാപയതി ।
യഥാചോക്തം । തീൎത്ഥാശ്രമേസുരസ്ഥാനേശാസ്ത്രവിജ്ഞാനഹേതുനാ ।
തപസ്വീ വ്യഞ്ജനോപേതൈഃസ്വചരൈഃസഹസംവദേൽ ॥
ഗൂഢചാരശ്ചയോജലേസ്ഥലേചരതിതതോ, സാവേവബകോനിയു
ജ്യതാം । ഏതാദൃശാഏവകശ്ചിൽബകോദ്വിതീയത്വേനപ്രയാതുതൽഗൃ
ഹാലോകാശ്ചരാജ ദ്വാരേതിഷ്ഠന്തു കിന്തുദേവ ഏതദപിസുഗുപ്തമനുഷ്ഠാ
തവ്യം ।
യതഃ । ഷൾകൎണ്ണോഭിദ്യതേമന്ത്രഃതഥാപ്രാപ്തശ്ചവാൎത്തയാ ।
ഇത്യാത്മനാദ്വിതീയേനമന്ത്രകാൎയ്യോമഹീഭൃതാ ॥
പശ്യ । മന്ത്രഭേദേപി യേദോഷാഭവന്തിപൃഥിവീപതേഃ ।
നശക്യസ്തേനസമാധാതുമിതിനീതിവിദാംമതം ॥
രാജാവിമൃശ്യോവാച, പ്രാപ്തസ്താവന്മയോത്തമഃ പ്രണിധിഃ । മന്ത്രീ
ബ്രൂതേതദാസംഗ്രാമവിജയോപിപ്രാപ്തഃ । അത്രാന്തരേപ്രതീഹാരഃപ്ര
വിശ്യപ്രണമ്യോവാച,ദേവജംബുദ്വീപാദാഗതോ ദ്വാരിശുകസ്തിഷ്ഠ
തി,രാജാചക്രവാകമാലോകതേ । ചക്രവാകേണോക്തംതാവൽഗത്വാ,വാ
സേതി
തിഷ്ഠതുപശ്ചാദാനീയദ്രഷ്ടവ്യഃ । പ്രതീഹാരസ്തമാവാസസ്ഥാനം
നീത്വാഗതഃ । രാജാഹവിഗ്രഹസ്താവൽസമുപസ്ഥിതഃ । ചക്രോബ്രൂതേ
ദേവപ്രാഗേവവിഗ്രഹോനവിധിഃ ।
യതഃ । സകിംഭൃത്യഃസകിംമന്ത്രീയ ആദാവേവഭൂപതിം ।
യുദ്ധോദ്യോഗംസഭൂത്യാഗംനിൎദ്ദിശത്യവിചാരിതം ॥
അപരഞ്ച । വിജേതുംപ്രയതേതാരീൻനയുദ്ധേനകദാചന ।
അനിത്യോവിജയോയസ്മാൽദൃശ്യതേയുദ്ധ്യാമാനയോഃ ॥
G
