൧൩൮ നാരായണീയം
തയമിഹ ഭവൽപ്രാപകന്ത ത്രതാവന്നിൎവിണ്ണാനാ മശെ
ഷെവിഷയഇഹ ഭവെജ്ഞാന യൊഗെധികാരഃ സക്താ
നാംകൎമ്മയൊഗ സ്ത്വയിഹിവിനിഹി തൊയെതുനാത്യന്തസ
ക്താനാപ്യത്യന്തം വിരക്താസ്ത്വയി ചധൃതരസാഭക്തി
യൊഗൊഹ്യമീഷാം || ൪ || ജ്ഞാനന്ത്വത്ഭക്തതാംവാല
ഘുസുകൃതവശാന്മൎത്ത്യ ലൊകെലഭന്തെ തസ്മാദത്രൈവ
ജന്മസ്പൃഹയതി ഭഗവന്നാകഗൊനാരകൊവാ ആവിഷ്ട
മ്മാന്തുദൈവാത്ഭവ ജലനിധിപൊതായിതെ മൎത്ത്യദെ
ഹെത്വംകൃത്വാകൎണ്ണധാരം ഗുരുമനുഗുണ വാതായിതസ്താര
യെഥാഃ || ൫ || അവ്യക്തമ്മാൎഗ്ഗയന്ത ശ്ശ്രുതിഭിരപിന
യൈഃ കെവലജ്ഞാനലുബ്ധാഃ ക്ലിശ്യന്തെതീവസിദ്ധിം
ബഹുതരജനുഷാമന്ത എവാപ്നുവന്തിദൂരസ്ഥഃ കൎമ്മയൊ
ഗൊപിചപരമ ഫലെനന്വയംഭക്തി യൊസ്ത്വാമൂലാദെ
വഹൃദ്യസ്ത്വരിതമയിഭവൽപ്രാപകൊവൎദ്ധതാമ്മെ || ൬ ||
ജ്ഞാനായൈവാതി യത്നമ്മുനിരപവദതെ ബ്രഹ്മതത്വ
ന്തുശ്രുണ്വൻ ഗാഢന്ത്വല്പാദഭക്തിം ശരണമയതിയസ്ത
സ്യമുക്തിഃ കരാഗ്രെത്വദ്ധ്യാനെ പീഹതുല്യാപുനരസു കര
താചിത്തചാഞ്ചല്യഹെ തൊരഭ്യാസാദാശു ശക്യന്തദപിവ
ശയിതുംത്വൽ കൃപാചാരുതാഭ്യാം || ൭ || നിൎവിണ്ണഃ കൎമ്മ
മാൎഗ്ഗെഖലുവിഷ മതമെത്വൽകഥാ ദൌചഗാഢഞ്ജാത
ശ്രദ്ധൊപികാമാനയിഭുവനപതെനൈവശക്നൊമിഹാതും
തത്ഭൂയൊനിശ്ചയെനത്വയി നിഹിതമനാദൊഷബുദ്ധ്യാ
ഭജംസ്താൻ പുഷ്ണീയാംഭക്തിമെവ ത്വയിഹൃദയഗതെമ
ങ്‌ക്ഷുനങ്‌ക്ഷ്യന്തിസംഗാഃ || ൮ || കശ്ചിൽക്ലെശാൎജ്ജിതാ
