താൾ:CiXIV126.pdf/120

96 THE PARABLES OF CHRIST. [PART II.

§ 46.

THE MARRIAGE OF THE KING'S SON.

രാജപുത്രന്റെ കല്യാണം.

MATT. XXII.

1 And Jesus answered and spake unto them again by parables, and said, 2 The kingdom of heaven is like unto a cer- tain king, which made a marriage for his son, 3 And sent forth his servants to call them that were bidden to the wedding: and they would not come. 4 Again, he sent forth other servants, saying, Tell them which are bidden, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready: come unto the marriage. 5 But they made light of it, and went their ways, one to his farm, another to his merchan- dise: 6 And the remnant took his servants, and entreated them spitefully, and slew them. 7 But when the king heard thereof, he was wroth: and he sent forth his armies, and des- troyed those murderers, and burned up their city.

8 Then saith he to his servants, the wedd- ing is ready, but they which were bidden were not worthy. 9 Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage. 10 So those servants went out into the high- ways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedd- ing was furnished with the guests. 11 And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment: 12 And he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding garment? And was speechless. 13 Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast him into outer darkness; there shall be weeping and gnashing of teeth. 14 For many are called, but few are chosen.

രാജപുത്രന്റെ കല്യാണം (മത്ത. ൨൨, ൧) മനസ്സലിവിനേയും (§ ൩൧)
വൎണ്ണിക്കുന്നു എങ്കിലും ന്യായവിധി അതിനാൽ അധികം വിളങ്ങുന്നു. രാജാവ്
ദൈവം. അവന്റെ പുത്രൻ മശീഹ. വിരുന്നുകാരോ പ്രജകൾ തന്നെ; വി
ളിപ്രകാരം വന്നാൽ അവർ കല്യാണസ്ത്രീയായി തീരുകിലും ആം. ചിലരെ വി
ളിച്ചാലും സ്നേഹവാക്കുകളാൽ നിൎബ്ബന്ധിച്ചാലും വരികയില്ല; ഈൎഷ്യ മുഴുത്തു
സുവിശേഷകരെ പരിഹസിക്കയും കൊല്ലുകയും ചെയ്തു പോകുന്നു. ഇങ്ങിനെ
വിശ്വാസത്തെ വെറുത്തവൎക്കു നിഗ്രഹവും നഗരദഹനവും തന്നെ ശിക്ഷ.
ഇപ്രകാരം യരുശലേമും എഫെസും മറ്റും ഭസ്മമായതു. ഈ ഒന്നാം ന്യായ
വിധിയുടെ ശേഷം വിരുന്നിന്നായി നല്ലവരേയും ആകാത്തവരേയും എല്ലാം
ക്ഷണിച്ചപ്പോൾ കല്യാണത്തിന്നു തക്ക ശുദ്ധവസ്ത്രം ധരിക്കാത്തവനും ഉണ്ടു.
താൻ വന്ന ഉടുപ്പു പോരും എന്നുവെച്ചു രാജഭൃത്യന്റെ കൈക്കൽനിന്നു ഇനാ
മായി കിട്ടാനുള്ള രാജവസ്ത്രത്തെ വാങ്ങാതെ കണ്ടു അരമനയിൽ പൂകുന്നതാ
കയാൽ യജമാനനെ മാനിക്കാതെയും കല്യാണ മഹാത്മ്യത്തെ അറിയാതെയും
ഹൃദയം മാറാത്ത പാപസേവകനും സ്വനീതിക്കാരനും ആകുന്നു. ചങ്ങലയും
ഇരിട്ടിലേ വാസവും തന്നെ ഇങ്ങിനെത്തവരുടെ ശിക്ഷാവിധി.

§ 47.

THE PARABLE OF THE TWO SONS.

പറമ്പിലേക്ക് അയച്ച രണ്ടു പുത്രർ.

MATT. XXI.

28 But what think ye? A certain man had two sons; and he came to the first, and said, Son, go work to day in my vineyard.

29 He answered and said, I will not: but afterward he repented, and went. 30 And he came to the second, and said