ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന നടന്നിരിക്കുന്നു

കുന്ദലതാ

എന്നൊരു പുതുമാതിരി കഥാ

൧ാം അദ്ധ്യായം

യോഗീശ്വരൻ.

ദണ്ഡകാരണ്യത്തിന്റെ എത്രയും ഉത്തരഭാഗത്ത വില്വാദ്രി എ
ന്നൊരു മലയുടെ താഴ്വാരത്തിൽ ധൎമ്മപുരീ എന്നൊരു ഗ്രാമം ഉണ്ടായി
രുന്നു അവിടെ ൟ കഥയുടെ കാലത്ത രണ്ടൊ നാലൊ ബ്രാഹ്മണഗൃ
ഹങ്ങൾ മാത്രമെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അധികം ജനങ്ങൾ ചക്കാലന്മാരാ
യിരുന്നു. ധൎമ്മപുരിയിൽ നിന്ന ഒരു കാതം ദൂരത്ത ഒരു ചന്തയും ഉ
ണ്ടായിരുന്നു ആ ചന്തയിൽ എണ്ണ വിറ്റിട്ടായിരുന്നു അവരുടെ നിത്യ
വൃത്തി. ഒരുദിവസത്തെ വഴി കിഴക്കൊട്ടായി സമാന്യം വലിയ ഒരു
പട്ടണം ഉണ്ടായിരുന്നതിലെക്ക പൊകുന്ന പെരുവഴി ധൎമ്മപുരിയുടെ
സമീപത്തിൽ ക്രടിയായിരുന്നതിനാൽ ഒരുകുഗ്രാമമാണെങ്കിലുംഅവിടെ
ദിവസെന രണ്ടനാല വഴിപൊക്കന്മാർ എവിടുന്നെങ്കിലും എത്തി കൂടുക
പതിവായിരുന്നു.

ഒരു ദിവസം തിരിഞ്ഞ പതിറ്റടി സമയമായപ്പൊൾ ഒരു ബ്രാഹ്മ
ണൻ വഴിനടന്ന ക്ഷീണിച്ച ധമ്മപുരിയിൽ എത്തി, ദുൎഗ്ഗാലയത്തി
ന്റെ മുമ്പിലുള്ള ആൽതറയിന്മെൽ വന്നിരുന്നു. അല്പം നെരം കാറ്റു
കൊണ്ട ക്ഷീണം തീൎന്നപ്പൊഴെക്ക വെറെ ഒരാൾ കൂടി എത്തി ആ ആ
ളെ കണ്ടാൽ ഒരു യൊഗീശ്വരനാണെന്ന തൊന്നും. പീതാംബരം ചു
റ്റിയിരിക്കുന്നു വെറെ ഒരുവസ്ത്രംകൊണ്ട ശരീരം നല്ലവണ്ണം മറയത്തക്ക
വിധത്തിൽ പുതച്ചിരുന്നതിന്റെ പുറമെ ഒരു മാന്തൊൽകൊണ്ട വാമാ
ൎദ്ധം മുഴുവനും മറയ്ക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. കഴുത്തിൽ കൂടിപുറത്തെക്ക ഒ
രു ചെറിയ ഭാണ്ഡം തൂക്കീട്ടുണ്ട കയ്യിൽ ഒരു ദണ്ഡും ഉണ്ട വലിയ ജടാ
ഭാരം ശിരസ്സിന്റെ മുൻഭാഗത്ത നിൎത്തികെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നു. താടി അ
തിനിബിഡമായി വളൎന്നിട്ടുള്ളതിൽ അങ്ങുമിങ്ങും ദുർലഭമായി ഒന്നൊ

1

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=താൾ:CiXIV137.pdf/13&oldid=192755" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്