320 പതിനാറാം അദ്ധ്യായം
പുറപ്പെടുവാൻ തക്കവണ്ണം നീ ഒരുങ്ങി നിന്നുകൊൾക"
തന്നെ ഗംഗാസ്നാനം കഴിപ്പിച്ചു പരിശുദ്ധയാക്കെണ്ടതി
ന്ന നമ്പൂരിപ്പാടക്കൂടി ഒരുമിച്ച പുറപ്പെടുവാൻ നിശ്ചയി
ച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന കെട്ടപ്പൊൾ കൊച്ചമ്മാളുവിന്റെ മന
സ്സിൽ ഉണ്ടായ സന്തൊഷം ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞ ജലപ്രായെ
ണ കണ്ണുകളിൽകൂടി പുറമെ പ്രവാഹിച്ചു- നമ്പൂരിപ്പാടി
ന്റെ കാല്ക്കൽ സാഷ്ടാംഗം നമസ്കരിച്ചു വിനീതയായി
തൊഴുതു ഇവൾ തൊണ്ട വിറച്ചുംകൊണ്ട പതുക്കെ പറഞ്ഞു.
"മഹാപാപം ഭുജിച്ചു ലൊകനിന്ദ്യയായി അഗതിയായ അ
ടിയനെ കുറിച്ചു തിരുമനസ്സിലെക്ക ഇങ്ങിനെ തൊന്നിയത
കൊണ്ട തന്നെ അടിയന്റെ സകല പാപങ്ങളും നശിച്ചി
രിക്കുന്നു- ലൊകത്തിൽ എനിയും അധികകാലം ജിവിച്ചി
രുന്നു, നിസ്സാരമായ പ്രപഞ്ചസുഖം അനുഭവിക്കെണമെ
ന്ന അടിയന്ന അശെഷം മൊഹമില്ല- അറിവില്ലാത്തതി
നാൽ പല പ്രകാരത്തിലും ചെയ്തു പൊയിട്ടുള്ള പാപങ്ങൾ
വെരറുത്തു പരഗതിയുണ്ടാക്കിത്തരെണമെന്നെ ഒരു പ്രാൎത്ഥ
നയുള്ളു- വഴിയിൽ നിന്ന മരിച്ചു പൊകുന്നതിന്ന വ്യസന
മൊ മടങ്ങി എത്തുന്നതിൽ സന്തൊഷമൊ അടിയന്ന ഇത
രണ്ടും ഇല്ല"-കൊച്ചമ്മാളു ൟ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത നമ്പൂരിപ്പാ
ടിന്ന വളരെ സന്തൊഷമായി. കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞ നില്ക്കുന്ന
ഹൎഷാശ്രുക്കൾ തുടച്ച ഇടത്തെ കയി കൊണ്ട യജ്ഞസൂത്രം
പിടിച്ചും "പുത്രീനിണക്കു മെല്ക്കമെൽ നന്മയും അന്ത്യത്തി
ൽ പരഗതിയും "സിദ്ധിക്കും" എന്ന പറഞ്ഞ രണ്ടുകയി
കൊണ്ടും അവളെ അനുഗ്രഹിച്ചു.
നിശ്ചയപ്രകാരം തന്നെ ഹരിജയന്തൻ നമ്പൂരിപ്പാടും
കൊച്ചമ്മാളുവും കൂടി ഗംഗാ സ്നാനത്തിന്ന പുറപ്പെട്ടു. ഇവ
ളെ ഇതവരെ പരിചരിച്ച വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്ന വൃഷലിക
ൾ രണ്ടുപെരും വിശ്വസ്തന്മാരായി മൎയ്യാദസ്ഥന്മാരായ രണ്ട
ഭൃത്യന്മാരും ഇവരുടെ ഒന്നിച്ചുപൊയി- ഇവർമലയാള രാജ്യം
