൨൭൨
ന്നതും പുതുജീവശ്വാസത്തെ ഊതുന്നതും (യൊ ൨൦) അവയവങ്ങളെ അസ്ഥി മാം
സങ്ങൾ എന്നു ചൊല്ലി ശിഷ്യരെ കൊണ്ടു തൊടുവിക്കുന്നതും (ലൂ ൨൪) താൻ ഭക്ഷിക്കു
ന്നതും ശിഷ്യന്മാൎക്കായിട്ടു മുത്താഴം വെച്ച ഒരുക്കുന്നതും (യൊ ൨൧) വിചാരിച്ചാൽ ഇ
തു സാക്ഷാൽ ദെഹം എന്നും മുമ്പെത്ത ദെഹം തന്നെ എന്നും തെളിയും. ഈ വി
പരീതങ്ങൾ നിമിത്തം സംശയം തൊന്നാതവണ്ണം യെശു മഹത്വപ്പെട്ടതിന്റെ
സാരം അല്പം ഗ്രഹിപ്പാൻ നൊക്കെണം – യെശു മുമ്പെ ആദാമിന്റെ മകനാ
യിരുന്നു ഭൌമന്റെ പ്രതിമയെ ധരിച്ചു നടന്നു – തന്റെ തെജസ്സിൽ പ്ര
വെശിച്ച നാൾമുതൽ അവൻ സ്വൎഗ്ഗത്തിൽനിന്നുള്ള നാഥനായി വാണു അവൻ
ശരീരം ആത്മികവും ആത്മാവ് ശാരീരികവും ആയ്വരികയും ചെയ്തു – അതിൽ
ദെഹം വെറെ ദെഹി വെറെ എന്നു വാദിപ്പാൻ പാടുള്ളതല്ല – ഇനി ഒരുനാളും വെ
ൎപ്പിരിയാത്തവറ്റെ എന്തിന്നു വെറാക്കുന്നു – അവന്റെ ദെഹം മുഴുവനും ആ
ത്മാവിന്റെ വശത്തിൽ ആക കൊണ്ടു ഉള്ളിൽ ഇഷ്ടമായി തൊന്നിയതു
എല്ലാം നടത്തുവാനും കഴിയും – പിന്നെ ആത്മാവിൽ അടങ്ങി പാൎക്കുന്ന അദൃ
ശ്യഭാവങ്ങൾ എല്ലാം ദെഹത്തിൽ കൂടി നിഴലിച്ചു കാണ്മാന്തക്കവണ്ണം ദെ
ഹത്തിന്നു ആത്മാവൊടു മുച്ചൂടും അനുരൂപം വന്നിരിക്കുന്നു – ഈ അവസ്ഥ മാ
നുഷ്യ ജ്ഞാനത്തൊട് അശെഷം ചെരായ്കയാൽ നീതിമാനാകുന്ന വിശ്വാസ
ത്തിന്റെ വെർ അത്രെ ആകുന്നത് ൟ ജീവിച്ചെഴുനീല്പിന്റെ നിശ്ചയം എ
ന്നു അപൊസ്തലർ പലപ്പൊഴും സ്തുതിച്ചു അതിന്റെ അനുഭവം തങ്ങൾക്കും ലഭി
ക്കെണ്ടതിന്നു കെവലം കാംക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ( ൧ കൊ. ൧൫, ഇത്യാദി).
൧൦, സ്വൎഗ്ഗാരൊഹണം
(മാ.൧൬, ൧൯.f.ലൂ.൨൪,൫൦-൫൩ അപ.൧൧.൧൨
അനന്തരം യെശു യാക്കൊബിന്നു പ്രത്യക്ഷനായി ( ൧ കൊ. ൧൫, ൭) – അതു
ചെറിയ യാക്കൊബിന്നുണ്ടായത് എന്നൊരു പഴമ ഉണ്ടു – അങ്ങിനെ അല്ല അ
പൊസ്തലരിൽ ഒന്നാം സാക്ഷിയായ്ക്കഴിഞ്ഞ ജബദിപുത്രൻ എന്നു തൊന്നു
ന്നു അവനല്ലൊ യെശുവിന്റെ ഉറ്റശിഷ്യരിൽ ഒരുവനായിരുന്നു – പക്ഷെ അ
പൊസ്തലന്മാർ പെന്തക്കൊസ്തെക്ക ൧൦ നാൾ മുമ്പെ തന്നെ ഗലീലയെ വിട്ടു യരു
35
