൧൦൮
ന്നാനാമീനഃപ്രഭവന്തിപാപരിപവസ്സ്വാമിനനുശ്രീധരഃ ആല
സ്യംവ്യപനീയുഭക്തിസുലഭംധ്യായസ്വനാരായണം ലൊകസ
വ്യസനാപനൊദനകരൊദാസസ്യഖിന്ദക്ഷമഃ
൯. ഭജധിമഗാധ ന്ദുസ്തരന്ദിസ്തരെയം കഥമഹമിഹ
ചെതൊമാസ്മഗാഃകാതരഹ്വം സരസിജദൃശിദെവെതാവകീ ഭ
ക്തിരെഷാ നരകഭിദിനിഷണ്ഡാതാരയിഷ്യത്ത്യവശ്യം
൧0. ഭവജലധിഗതാനാദ്വന്ദ്വവാതാഹതാനാം സുതദുഹി
തൃകളത്രത്രാണ ഭാരാൎദ്ദിതാനാം വിഷമവിഷയതൊയെ മജ്യതാ
മപ്ലവാനാംഭവതുശരണമെകാ വിഷ്ണുവൊതൊനരാണാം.
൧൧. തൃഷ്ണാതൊയെമദനപവനൊദ്ധുതമൊഹൊൎമ്മിമാലെ ദാ
രാവൎത്തെതനയസഹജഗ്രാഹസവാകുലെച സംസാരാഖ്യെ
മഹതിജലധൌ മജ്യതാന്നസ്ത്രിധാമൻ പാദാംഭൊജെ വരദഭ
വതൊഭക്തിനാവംപ്രസീദ.
൧൨. ഹെലൊകാശ്രുണുതപ്രസൂതിമരണവ്യ ഥെചികിത്സാ
മിമാം ലൊകഞ്ജാസമുദാഹരന്തിമുനയൊ। യാംയാജ്ഞവല്കാദ
യ അന്തജ്ജ്യൊതിരമെയമെകമമൃതം കൃഷ്ണാഖ്യമാവിയതാം തൽ
പീതംപരമൌഷധംവിദനുതെ നിൎവ്വാണമാത്ത്യന്തികം.
൧൩.. ഹെമൎത്യാഃപരമംഹിതംശ്രുണുതപൊ വാക്ഷ്യാമിസം
ക്ഷെപതസ്സംസാരാൎണ്ണവമാവദൂൎമ്മിബഹുലംസമ്യകപ്രവിശ്യ
സ്ഥിതാഃ നാനാജ്ഞാനമപാസ്യചെതസിനമൊ നാരായണാ
യെത്യമുമ്മന്ത്രം സപ്രണവം പ്രണാമസഹിതം പ്രാവൎത്തയ
ദ്ധ്വംമുഹുഃ
൧൪. നാരായണായനമഇത്യയമെവ ദ്യസ്സംസാരഘൊര വി
ഷസംഹരണായമന്ത്രഃ ശ്രുണ്വന്തുഭവ്യമതയൊയ തയൊസ്ത
രാഗാഉച്ചൈസ്തരാഉപദിശാമ്യഹമൂൎദ്ധ്വബാഹുഃ
൧൫. ആൎത്താവിഷണ്ണാശ്ശിഥിലാശ്ചഭീതാഃ ഘൊരെഷുച
വ്യാധിഷ്ഠവൎത്ത്യമാനാഃസങ്കീൎത്ത്യനാരായണ ശബ്ദമാത്രംവിമു
ക്തദുഃഖാസ്സുഖിനൊഭവന്തി.
൧൬. ശ്രീമന്നാമപ്രാച്യ നാരായണാഖ്യം കെനപ്രാപ്താഃ
വാഞ്ഛിതാൻപാപിനൊപി ഹാനഃപൂൎവംവാക്പ്രവൃത്താനതസ്മി
