൩൧൪ ദ്രൊണം
ടിയൻജയിപ്പാനൊരന്തരമില്ലവിടവഴങ്ങീടുകിൽ എംകിൽനീചെൽകെ
ന്നയച്ചാരവർകളും വൻകടൽപൊലെയണഞ്ഞാനസുരനും ചെംക
തിരൊന്മകനാകുലംപൂണ്ടുരു സംകടപ്പെട്ടതുകണ്ടുസുയൊധനൻ ഊക്കു
ള്ളരക്കരുംകൂടിനില്ക്കുന്നൊരു രാക്ഷസനാകുമലംബലൻതന്നൊടുമാ
രുതിപുത്രനെകൊൽകെന്നുചൊല്ലിനാൻ സൂൎയ്യസുതന്നുവലച്ചിൽതീ
ൎത്തീടുവാൻ മായാവിശാരദനായൊരുരാക്ഷസനായൊധനത്തിന്ന
ടുത്തൊരുനെരത്തു പായുന്നിതെറ്റവുംപാണ്ഡവസൈന്യവും ഛായാ
പതിസുതനൊന്നുവീൎത്തീടിനാൻ മായാവികളൊടടുത്തുഘടൊല്ക്കചൻ
മായമൊഴിഞ്ഞുപൊരുതൊടുക്കീടിനാൻ മായാമയനാകുമായർകൊന
ന്നെരം വായുസുതാത്മജൻതന്നൊടരുൾചെയ്തു സംഗരത്തിംകൽവി
ദഗ്ദ്ധനായ്മെവിനൊ രംഗെശനെകുലചെയ്കവിരിയനി പിന്നെയാം
കൊൽവാനലംബുലൻതന്നെയെ ന്നൎണ്ണൊജനെത്രനരുൾചെയ്തന
ന്തരം അംഗാരലൊചനതുല്യൻഘടൊല്ക്കചനംഗെശനൊടുമസുരവ
രനൊടും എതുംകുറയാതെനിന്നുപിണങ്ങിനാ നാതംകമുൾക്കൊണ്ടുയ
ൎന്നാനസുരെശൻ അംബരംതാനവലംബമായ്നിന്നൊരലംബുലന്റെ
തലവെട്ടിയറുത്തുടൻ അംബികാസൂനുതനയനുകാഴ്ചയാ യൻപൊടു
മുൻപിലിട്ടാൎത്താൻഘടൊല്ക്കചൻ അൎക്കതനയനുമപ്പൊഴരക്കനൊ
ടുഗ്രതയൊടുബാണങ്ങൾതൂകീടിനാൻ കീറിമുറിഞ്ഞിതുദെഹവുമന്നെ
ര മെറിനാനംബരംമാരുതിനന്ദനൻ കൂടവെചെന്നുതുണച്ചുവിജയ
നു മാടുകാൽപ്പെട്ടിതുഭാസ്കരപുത്രനും പൊരിലണഞ്ഞുഹിഡുംബ്യാത്മ
ജൻതാനും തെരുംതകൎത്തുപൊടിച്ചുനടന്നിതു നെരെവധിക്കുമിവനെ
ന്നെയെന്നൊൎത്തുപാരംവലഞ്ഞൊരുഭാസ്കരനന്ദനൻ വെലെടുത്താ
ശുവെഗെനചാടീടിനാൻ നീലമഹാമലപൊലെഘടൊല്ക്കചൻ ജീ
വനംവെറിട്ടുഭൂമിയിൽവീണിതു പാവനിതാനതിതാപവുംതെടിനാ
ൻ ദുഃഖവുംപൂണ്ടിതുധൎമ്മജനാദികൾ പുഷ്കരനെത്രൻതെളിഞ്ഞരുളി
ടിനാൻ അൎക്കതനയനുശക്തിപൊയീമമ ശക്രതനയനെരക്ഷിപ്പ
തിന്നിനി പാരംപണിയില്ലയെന്നുമുകുന്ദനാം കാരുണ്യവാരിധികല്പി
ച്ചിതന്നെരം ഭൂപതിവൎഗ്ഗമുറക്കമിളെക്കയുംകൊപംമുഴുക്കയുംഖെദംപെ
രുക്കയും സാദംഭവിക്കയുംമൊദംക്ഷയിക്കയും ബൊധംമറക്കയുംപൊ
രിന്നടുക്കയും പൊകാതവണ്ണംപരിഭവംവായ്ക്കയും ചാകാതവർജള
ന്മാരെന്നുറക്കയും പിന്തിരിഞ്ഞെന്തിനുപൊകുന്നതെംകിൽനാമന്തക
ൻ വീടുപൂകെണമെന്നിങ്ങിനെ ചിന്തവെടിഞ്ഞടുത്തീടുന്നിതുപരി പ
ന്ഥികളുംതിരിപൊരിനായെന്നുടൻ കുന്തംഗദാസിപരശുപരിഘാദി
സന്തതംതൂകിനാരന്ധകാരാന്തരെ ഉഗ്രശസ്ത്രങ്ങളുംക്രൊധവുംമാനവും
