ത്വഷ്ടാവ,ിന്റെ. s. 1. A carpenter. ആശാരി. 2. a
name of Viswacarma, the artizan of the gods. വിശ്വ
കൎമ്മാവ. 3. the sun. ആദിത്യൻ. 4. Brahma. ബ്ര
ഹ്മാവ.
ത്വിൾ,ട്ടിന്റെ. s. 1. Light, splendour. പ്രകാശം. 2.
beauty. ശൊഭ.
ത്വിഷാംപതി,യുടെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.
ത്സരു,വിന്റെ. s. The hilt, or handle of a sword, &c.
വാൾപ്പിടി.
ഥ
ഥ. The seventeenth consonant in the Malayalim alpha-
bet, and second of the dental class: it is the asperate of
the preceding letter and expressed by T”h, but no word
in the language commences with it.
ദ
ദ. The third letter of the dental class and eighteenth
consonant in the Malayalim alphabet corresponding to
the letter D.
ദഗ്ദ്ധം, &c. adj. Burnt, scorched, consumed by fire. ക
രിഞ്ഞത, ദഹിക്കപ്പെട്ടത.
ദഗ്ദ്ധിക,യുടെ. s. Scorched rice. കരിഞ്ഞചൊറ.
ദണ്ഡ,ിന്റെ. s. 1. A stick, a staff, a club, a cudgel. 2.
a long measure or pole of four cubits. 3. the rod of an
ascetic. 4. punishment. 5. the yard of a flag-staff. 6. a
line or large column of troops.
ദണ്ഡകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of metre in Sanscrit
poetry the stanza of which exceeds 27 syllables and may
extend to 200. ഒരു രാഗഭെദം. 2. a country on the
north-east coast of the peninsula, containing the cele-
brated forest. കൊണ്ടാരണ്യം.
ദണ്ഡകാഷ്ഠം,ത്തിന്റെ. s. A stick, a staff. വടി.
ദണ്ഡക്കാരൻ,ന്റെ. s. A sick person.
ദണ്ഡധരൻ,ന്റെ. s. 1. A name of Yama, from bear-
ing a club. യമൻ. 2. a king. രാജാവ. 3. a potter. കു
ശവൻ. 4. one having a stick or staff. വടിപിടിച്ച
വൻ.
ദണ്ഡനമസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Prostration, saluta-
tion, compliment, respects; the joining of the hands in
token of respect.
ദണ്ഡനം,ത്തിന്റെ. s. See ദണ്ഡം.
ദണ്ഡനായകൻ,ന്റെ. s. The general of an army,
a magistrate, or one invested with authority to punish.
|
സെനാപതി, ശിക്ഷിപ്പാൻ അധികാരമുള്ളവൻ.
ദണ്ഡനീതി,യുടെ. s. Ethies, the system of morals
taught by Chánacya, and others. നീതിശാസ്ത്രം.
ദണ്ഡപാണി,യുടെ . s. 1. One who carries a stick in
his hand. വടിക്കാരൻ. 2. a name of Yama. യമൻ.
3. a king. രാജാവ.
ദണ്ഡപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To afflict, to
punish, to chastise.
ദണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. A stick, a staff. വടി. 2. a
long measure or pole of four cubits. 3. an instrument of
punishment, or punishment, infliction of punishment. 4.
a fine, amercement, penalty. 5. a line or column of troops.
6. an army. 7. pain, suffering, both bodily and mental.
8. sickness, disease. 9. a handle of an umbrella. ദണ്ഡം
ചെയ്യുന്നു, To inflict punishment. ദണ്ഡം പിടിക്കു
ന്നു, To be or become sick.
ദണ്ഡയാത്ര,യുടെ. s. 1. Subjection or conquest of a
region or quarter. 2. a bridal procession. 3. procession
moving in state, or with attendants.
ദണ്ഡയാമൻ,ന്റെ. s. A name of Yama. യമൻ.
ദണ്ഡവിധി,യുടെ. s. Condemnation.
ദണ്ഡവിഷ്കംഭം,ത്തിന്റെ. s. A post or stake round
which plays the string that works the churning stick. ക
ടക്കൊൽതണ്ട.
ദണ്ഡാജിനം,ത്തിന്റെ. s. Deceit, fraud, cheating,
roguery. വഞ്ചന, ചതിവ.
ദണ്ഡായുധപാണി,യുടെ. s. A name of Subrahma-
nya. സുബ്രഹ്മണ്യൻ.
ദണ്ഡാഹതം,ത്തിന്റെ. s. Butter-milk. മൊര.
ദണ്ഡിക,യുടെ. s. 1. Wooden poles fastened in the
wall to support the roof. 2. the yard of a flag-staff.
ദണ്ഡിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To punish, to chas-
tise, to chasten, to correct. 2. to labour or work hard.
3. to cultivate the ground carefully. 4. to exercise, in
fencing, &c.
ദണ്ഡിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Working hard. 2. labour, care.
3. tight rope dancing, fencing, acting, &c. 4. punish-
ment, chastisement. 5. subduing, subjecting.
ദണ്ഡിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to
punish, chastise, or torture. 2. to exercise in fencing,
&c. 3. to subdue, to subject.
ദണ്ഡിപ്പുകാരൻ,ന്റെ. s. 1. A tight rope dancer, an
actor, a fencer. 2. One who works or labours hard.
ദണ്ഡീ,യുടെ . s. 1. A doorkeeper, a warder, a porter.
കാവല്ക്കാരൻ. 2. a staff or mace bearer. 3. one who
walks with a stick. വടിക്കാരൻ. 4. a Jaina saint. 5.a
|
