അന്ത 25 അന്ത
| അന്തരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The middle space; interval. 2. difference. 3. rank. 4. period, term. 5. clothing, co- vering. 6. sake, behalf. 7. a hole, or rent. 8. own, self. 9. without, except. 10. without, outside. 11. opportune time. 12. midst, the midst. 13. the supreme soul. അന്തരംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. The heart. 2. the mind ; അന്തരാ. ind. 1. Without, except. 2. in the middle, a- അന്തരായം, ത്തിന്റെ. s. An obstacle, impediment. അന്തരാത്മാ, വിന്റെ. s. The interior soul; the heart. അന്തരാളം, ത്തിന്റെ. s. The middle space; interval ; അന്തരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To intervene. 2. to അന്തരീക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. The atmosphere; the sky. അന്തരീപം, ത്തിന്റെ. s. An island. അന്തരീയം, ത്തിന്റെ. s. A lower garment. അന്തരെ. ind. Amidst, among, between. അന്തരെണ. ind. 1. Except, without. 2. amidst, be- അന്തൎഗതം. adj. 1. Forgotten. 2 included; intermediate. അന്തൎഗ്ഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. A private apartment. അന്തൎജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. A brahmanee woman. അന്തൎജ്ജലം, ത്തിന്റെ. s. The middle of the water, അന്തൎജ്ജലചരം, ത്തിന്റെ. s. A fish, or any marine, അന്തൎദ്ധ, യുടെ. s. See the following. അന്തൎദ്ധാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Disappearance, vanish- അന്തൎദ്ധാനമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To disappear, അന്തൎദ്ധാര, യുടെ. s. Heavy rain, a hard shower. അന്തൎദ്ധി, യുടെ. s. Any thing which hides or covers അന്തൎദ്വാരം, ത്തിന്റെ. s. An inner or private door അന്തൎബലം, ത്തിന്റെ. s. Courage. അന്തൎഭയം, ത്തിന്റെ. s. Fear; awe. അന്തൎഭവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be includ- അന്തൎഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The inside. അന്തൎഭൂതം, &c. adj. Included. |
അന്തൎമ്മദം, ത്തിന്റെ. s. Haughtiness, arrogance.
അന്തൎമ്മദ്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. The space between the sky അന്തൎമ്മനസ്സ. adj. Sad, perplexed. അന്തൎമ്മൊദം, ത്തിന്റെ. s. Joy; pleasure. അന്തൎയ്യാമം, ത്തിന്റെ. The last watch. അന്തൎയ്യാമി, യുടെ. s. The soul. അന്തൎല്ലാപി, യുടെ. s. One who is sorrowful. അന്തൎവത്നീ, യുടെ. adj. A pregnant woman. അന്തൎവമി, യുടെ. s. Indigestion, flatulence. അന്തൎവംശികൻ, ന്റെ. s. Superintendant of the wo- അന്തൎവാണി, യുടെ. s. A learned person ; one skilled അന്തൎവാരി, യുടെ. s. An island. അന്തൎവിഗാഹനം, ത്തിന്റെ. s. Entrance, entering. അന്തൎഹാസം. s. Self-satisfaction, conceit. അന്തസ്ഥ, യുടെ. s. A name given in grammar to the അന്തസ്താപം, ത്തിന്റെ. s. Inward sorrow, sympathy. അന്തസ്ഥിതൻ, ന്റെ. s. 1. The soul. 2. an atten- അന്തസ്സാരം, ത്തിന്റെ. s. The understanding; the അന്താവസായി, യുടെ. s. 1. A person of the lowest അന്തി, യുടെ. s. 1. Evening. 2 end, conclusion. 3. an അന്തികതമം. adj. Very near. അന്തിക, യുടെ. s. 1. Nearness, proximity, vicinity. 2. അന്തികാശ്രയം, ത്തിന്റെ. s. Contiguous support അന്തികെ. adv. Near, proximate. അന്തികം, ത്തിന്റെ. s. Proximity, vicinity. adj. Pro- അന്തിമം, &c. adj. 1. Ultimate, final. 2. very near. അന്തിമലരി, യുടെ. s. A flower plant. Polyanthes Tuberosa. അന്തെവസായി, യുടെ. s. A person of the lowest അന്തെവാസി, യുടെ. s. A pupil, a scholar, one who is അന്തൊളം, ത്തിന്റെ. s. A palankeen, a monjeel, a അന്തഃകരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. The heart. 2. the mind; the |
E
