പൈതാ 525 പൊക്കി
| പെശലം, &c. adj. 1. Dexterous, clever. മിടുക്കുള്ള. 2. beautiful, agreeable. സൌന്ദൎയ്യ മുള്ള. 3. smooth, soft. മൃദുവായുള്ള. പെശലാംഗി,യുടെ. s. A delicate female. പെശി,യുടെ. s. 1. An egg. മുട്ട. 2. a ball of flesh, or പെശീകൊശം,ത്തിന്റെ. s. 1. An egg. മുട്ട. 2. the പെശുന്നു,ശി,വാൻ. v. a. To speak. പെഷണം,ത്തിന്റെ. s. l. Grinding, reducing to പെഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To grind, to pound പെഷിതം. adj. Ground, pounded, pulverized. അരെ പെഴ,ിന്റെ, or പെഴത്തി,യുടെ. s. The opposite-leaved പെഴ,യുടെ. s. A round basket made of reeds. പെറ,റ്റിന്റെ. s. Bringing forth, bearing young, birth. പെറടുത്ത. adj. Near the time of birth or bringing forth. പെറുന്നു,റി,വാൻ. v. a. To bear, to carry heavy burdens. പെറ്റുതിങ്ങൾ,ളുടെ. s. The last month of pregnancy. പെറ്റുനൊവ,ിന്റെ. s. The pains of child-birth. പെറ്റുപുര,യുടെ. s. A lying-in-room. പെറ്റുമരുന്ന,ിന്റെ. s. Medicine administered to a പൈ,യു ടെ. s. 1. Hunger. 2. a cow. 3. a bag, a purse, പൈക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Famine. 2. meanness, con- പൈക്കിടാവ,ിന്റെ. s. 1. A female calf. 2. a steer പൈക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ.. v. n. To hunger. പൈക്കൂട,ിന്റെ. s. A cow-house. പൈക്കൂറ,യുടെ. s. A bag. പൈങ്കിളി,യുടെ. s. A parrot. പൈങ്ങാ,യുടെ. s. An unripe betel-nut. പൈഠരം. adj. Boiled in a pot, (flesh, &c.) കലത്തിൽ പൈതലാൾ,ളുടെ. s. A child. പൈതൽ,ലിന്റെ. s. A child either male or female. പൈതാമഹം. adj. Ancestrial, paternal. പിതൃസംബ |
പൈതൃകം. adj. Paternal, ancestrial, belonging or relat- ing to the father or to progenitors. പിതൃസംബന്ധ മായുള്ള. പൈതൃഷ്വസെയൻ,ന്റെ. s. A paternal aunt’s son. പൈതൃഷ്വസ്രീയൻ,ന്റെ. s. The son of a father’s പൈത്തുമ്പൽ,ലിന്റെ. s. The bezoar. പൈത്തൊഴുത്ത,ിന്റെ. s. A cow-house. പൈത്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A fool, a blockhead. 2. പൈത്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Madness, imbecility. 2. folly, പൈത്രം,ത്തിന്റെ. s. The part of the hand between പൈദാഹം,ത്തിന്റെ. s. Hunger and thirst. പൈന്തെൻ,നിന്റെ. s. Honey of a good quality. പൈപ്പരുവ,യുടെ. s. The name of a tree, Trewia പൈപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. Young grass. പൈശാചം. adj. Infernal, demoniacal, relating or be- പൈശൂന്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Malignity, slanderousness, പൈഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Bread, അപ്പം. പൊക്കട്ട. adj. Bad, unfruitful, mean, low, vile. പൊക്കണം,ത്തിന്റെ. s. A bag, a scrip, a beggar’s പൊക്കണംതൂക്കി,യുടെ. s. One who hears a scrip, a പൊക്കപ്പല്ല,ിന്റെ. s. A high tooth. പൊക്കപ്പല്ലൻ,ന്റെ. s. One who has a high tooth. പൊക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Height, elevation. 2. depri- പൊക്കർ,രുടെ. s. plu. Persons of the lower classes ge- പൊക്കാളി,യുടെ s. A kind of paddy, or rice corn. പൊക്കിൾ,ളിന്റെ. s. The navel. |
