താൾ:CiXIV31 qt.pdf/858

ഹന 844 ഹൂം

or the practice of malice, or employment of magical texts for malevolent and injurious purposes. ഹിംസാലു. adj. Mischievous, hurtful. ഹിംസാലുകൻ, ന്റെ. s. A mischievous or savage dog. കടിക്കുന്ന നാ. ഹിംസാശീലൻ, ന്റെ. s. 1. A mischievous, injuri- ous person. 2. a murderer. ഹിംസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To injure. 2. to kill, to murder. കൊല്ലുന്നു. ഹിംസീരൻ, ന്റെ. s. 1. A tiger. കടുവാ. 2. a wretch, a villain. ഹിംസ്രകൻ, ന്റെ. s. 1. A beast of prey. കാട്ടുമൃഗം 2. a murderer. കൊല്ലുന്നവൻ. ഹിംസ്രം, ത്തിന്റെ. s. A beast of prey. കാട്ടുമൃഗം. adj. 1. Mischievous, hurtful, injurious. 2. murderous. 3. formidable, terrible. 4. fierce, savage. ഹിരണ്മയം, ത്തിന്റെ. s. One of the Wershas or di- visions of the continent, the part between the mountain- ous ranges of Swéta and Sringaván. adj. Made of gold, golden. സ്വൎണ്ണമയം. ഹിരണ്യഗൎഭൻ, ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്ര ഹ്മാ. ഹിരണ്യഗൎഭം, ത്തിന്റെ. s. A ceremony of being born of, or passing through a golden cow, performed by the Rajah of Travancore. ഹിരണ്യഗൎഭം കഴിക്കുന്നു, To perform such ceremony. ഹിരണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gold. പൊന്ന. 2. either of the precious metals, crude bullion, unwrought gold or silver. 3. wealth, property. സമ്പത്ത. 4. imperishable matter, that which is eternal. 5. silver, crude, or wrought. വെള്ളി. 6. thing, substance. വസ്തു. ഹിരണ്യരെതസ`, ിന്റെ. s. 1. Fire. അഗ്നി. 2. the sun. ആദിത്യൻ. 3. SIVA. ശിവൻ. ഹിരണ്യവാഹു, വിന്റെ. s. The river Stone. ഹിരുൿ. ind. 1. Without, except. ഒഴികെ. 2. in the midst of, among. ഇടയിൽ. 3. near. സമീപെ. ഹിലമൊചിക, യുടെ. s. A potherb, Hingtsha repens. കാനക വാഴ. ഹിഹി. ind. An interjection of surprise or merriment. ഹീ. ind. 1. An exclamation or interjection of surprise. 2. of fatigue or dispondence. 3. of sorrow. 4. a particle implying cause, (therefore, so.) ഹീനജാതി, യുടെ. s. A low caste. adj. Outcast, vile, degraded. ഹീനത, യുടെ. s. 1. Defect, deficiency. 2. baseness, vileness, meanness, lowness, degradation, contempt.

ഹീനൻ, ന്റെ. s. A low, mean, base, vile, degraded, ignoble person. ഹീനമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To debase, to degrade, to despise. ഹീനം, &c. adj. 1. Deficient, defective. 2. blameable, vile, bad. 3. ignoble, mean. 4. left, abandoned, quitted. 5. worn, wasted, decayed. 6. weak. ഹീനാംഗം, &c. adj. Crippled, maimed, defective. ഊ നമുള്ള. ഹീര, യുടെ. s. The goddess LECSHMI. ലക്ഷ്മി. ഹീരൻ, ന്റെ. s. 1. SIVA. ശിവൻ. 2. a snake. പാ മ്പ. 3. a lion. സിംഹം. ഹീരാംഗം, ത്തിന്റെ. s. A diamond. വൈരക്കല്ല. ഹീരാംഗം, ത്തിന്റെ. s. INDRA's thunderbolt. വജ്രാ യുധം. ഹീഹീ. ind. 1. The interjection of surprise (ah, ha.) 2. an interjection of laughter, (hee, hee!) ഹുതഭുൿ, ിന്റെ. s. 1. Agni or fire. അഗ്നി. 2. Ceylon lead-wort. കൊടുവെലി. ഹുതഭുൿപ്രിയ, യുടെ. s. The wife of Agni or fire. അ ഗ്നിയുടെ ഭാൎയ്യ. ഹുതം. adj. 1. Offered with fire, burnt as an oblation. ഹൊമിക്കപ്പെട്ട. 2. called, invoked. വിളിക്കപ്പെട്ട. ഹുത, യുടെ. s. Calling, invocation. വിളിക്കുക. ഹുതാഗ്നി, യുടെ. s. Sacrificial fire. ഹൊമിക്കപ്പെട്ട അഗ്നി. ഹുതാശനൻ, ന്റെ. s. 1. Fire or its deity. അഗ്നി. 2. Ceylon lead-wort. കൊടുവെലി. ഹും. ind. 1. An interjection of remembering, (ah, ha!) 2. of repulse, reproach or displeasure, (away.) 3. in- terrogation (hey?) 4. assent (yes.) 5. doubt. 6. a mys- tical syllable of frequent occurrence in incantations. ഹുങ്ക, ിന്റെ. s. 1. Strength, power. 2. pride, haughti ness, arrogance. ഹുങ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. A roar, a loud noise. ഹുങ്കൃതി, യുടെ. s. A roar, a loud noise. ഹൂ. ind. An interjection of calling, of contempt, of pride, and of grief or weeping. ഹൂതി, യുടെ. s. 1. Call, calling. വിളിക്കുക. 2. calling to in defiance, challenge. ഹൂം. ind. 1. A particle of doubt or consideration (humph, ha.) 2. an interrogatory particle (hey, indeed.) 3. a particle of assent, (yes, well, so be it, amen.) 4. an in- terjection, of anger. 5. of fear. 6. of reproach. 7. of a- version, repulse, or dislike, &c. 8. a magical or mysti- cal monosyllable,