൧൧൮
തന്നുടെരിപുക്കളെ സ്കന്ധത്തിൽ വഹിച്ചീടാം– കാലദെ
ശാവസ്ഥകളറിഞ്ഞു പ്രവൃത്തിച്ചാൽ ചാലവെ സമീഹിതം
സാധിക്കും സമസ്തവും– നല്ലതാമൊരു ശരം മൊചിച്ചാലൊ
രുത്തനെ കൊല്ലമെന്നതും വരും ഇല്ലെന്നുംവരും താനും–
ബുദ്ധിബാണത്തെ വിട്ടാലായതു ശത്രുകുലം ശുദ്ധശൂന്യമാ
ക്കീടും എന്നതു ബൊധിക്കെണം– ബുദ്ധിക്കുവിഭൂഷണം ന
ല്ലതു ശാസ്ത്രജ്ഞാനം സിദ്ധിക്കും ശൌൎയ്യാടൊപം ധൈൎയ്യ
മുണ്ടെന്നുവന്നാൽ [തന്നുടെ കാൎയ്യം ലഭിക്കെണം എന്നിഛ്ശി
ക്കുന്നൊൎക്കിന്നതെ ചെയ്തീടാവുകാൎയ്യമെന്നുണ്ടാകുമൊ– ഭാ
രവും ചുമന്നു കൊണ്ടൊടുന്ന ശരീരികൾ– വാരിധികടക്കുന്നു കപ്പ
ലിലൂടെ ചിലർ– നീചരെച്ചെന്നുവന്ദിച്ചീടുന്നു മഹാജനം– യാ
ചനം ചെയ്തുപൊറുത്തീടുന്നു ചിലജനം– ഭൊഷ്കുകൾ പറഞ്ഞു
ജീവിക്കുന്നു പലജനം– മൌഷ്കൎയ്യം കൊണ്ടുചിലർ വാസ
രം കഴിക്കുന്നു]
ഇങ്ങൊട്ടു ചതിക്കുന്നദുൎജ്ജനങ്ങളെ നന്നായങ്ങൊ
ട്ടും നശിപ്പിച്ചാൽ ദൊഷമില്ലെന്നു കെൾപ്പൂ– കാട്ടുതീ പിടിപെട്ടു
കാനനം ദഹിച്ചാലും മൂട്ടിലെ വെരുവെന്തു പൊകയില്ലതുമൂലം
പിന്നെയും മുളച്ചുപൊങ്ങീടുന്നു മരങ്ങളും– എന്നതു കൊണ്ടുമ
തിയായില്ല വൈരത്തിനു– ശത്രു ശെഷവുമഗ്നിശെഷവും ഋ
ണശെഷം ഗാത്രജംരൊഗശെഷം എന്നിവനാലും സമം–
അല്പം എന്നുപെക്ഷിച്ചു പൊയിതെന്നാകിൽ പിന്നെ സ്വ
ല്പകാലം കൊണ്ടതു വൎദ്ധിച്ചു ബലപ്പെടും–
എന്നതുമൂലം ഉ
ലൂകങ്ങളെ സമൂഹമെ ഒന്നുമെ ശെഷിക്കാതെ സംഹരിച്ചി
തുഞാനും– ആപത്തു വരുന്നെരമാകുലത്വവും വെണ്ടാ സ
മ്പത്തു വരുന്നെരം സംപ്രഹൎഷവും വെണ്ടാ– ക്രൊധവും ദു
ൎബ്ബൊധവും ലൊഭവും ദുൎമ്മൊഹവും രൊധവും വിവാദവു മീവി
