— 157 —
2. Plural ബഹുവചനത്തിൽ ദുൎല്ലഭമത്രെ.
നല്ലാരിൻമണികൾ (കൃ. ച.) ഇവറ്റിൻ ഇല. (വൈ. ശ.) തിന്ന മത്സ്യങ്ങളി
ന്നെല്ലുകൾ (പ. ത.)
493. Has also Dative Bearing ഇൻ ചിലപ്പോൾ ചതുൎത്ഥി
യോട് ഒക്കും.
ബന്ധം എന്തിവറ്റിന്നു എന്നോടു പറ (മ. ഭ.) ധൎമ്മം നിന്നധീനമല്ലയോ (പ.
ത.=നിണക്കു.) ഇങ്ങിരിപ്പതിൻ തരമല്ല (കേ. രാ.) ഞാൻ ഇതിൻപാത്രം എങ്കിൽ.
(അ. രാ.) വാനിടം പൂവതിൻവാഞ്ഛ. ധൎമ്മിഷ്ടരാജാവിൻനാട്ടിലെ നമ്മുടെ വാസ
ത്തിൻ ചേൎച്ച ഉള്ളു (കൃ. ഗ.)
494. 3. എൻ etc. ഇൻ എന്ന പോലെ-എൻ, നിൻ, ത
ൻ മുതലായവ നടക്കും.
കാളതൻ മുതുകേറി. പശുതൻ മലം (മ. ഭാ.) രാമന്തന്നാണ (അ. രാ.) നിന്നൊ
പ്പമുള്ളതാർ (ര. ച.)
495. 4 അൻ, അർ, കൾ-അൻ, അർ മുതലായ പ്രഥമാരൂ
പങ്ങൾ കൂടെ വളവിഭക്തികളായി നടക്കും (164).
1.) അൻ-പുരുഷോത്തമൻ അനുഗ്രഹാൽ (ഹ. ന.) ഗോവിന്ദൻ വരവു (മ.
ഭാ.) മുപ്പുരം എരിച്ചവൻ തൃക്കഴൽ (വില്വ) കണ്ണൻകുഴൽ വിളി (കൃ. ഗ.) നിടിയോൻ
തലെക്കു (പ. ചൊ.) അണ്ടർകോൻമകൻ (ഉ. രാ.)
2.) അർ, കൾ. മന്നവർ കണ്മുമ്പിലെ (കൃ. ഗാ.) കൂടലർകുലകാലൻ. അ
സുരകൾകുലപ്പെരുമാൾ. കീചകനാദികൾവിധം (മ. ഭാ.) ജന്തുക്കളന്തൎഭാഗെ (വില്വ.)
സ്വൎഗ്ഗവാസികൾകണ്ണു കലങ്ങുന്നു വിണ്ണവർ നായകൻ. വിബുധകൾഅധിപതി. മങ്ക
മാർമണിയാൾ. ജാരന്മാരധീനമായി (പ. ത.) പലർകൈയിൽ ആക്കൊല്ല (പൈ.)
മൂത്തോർവാക്കു (പ. ചൊ.)
3.) ആർകുലം (പൈ.) ഞാൻ കാലം (പ. ചൊ.) നാംകുലം (രാ. ച.) ഒരുത്തി
മക്കൾ തമ്മിൽ സ്പൎദ്ധിച്ചാൽ (കൈ. ന.) ഒരുത്തിചൊൽ കേട്ടു (കേ. ര.) പന്നഗംവാ
യിലേ പൈതലെ വീണ്ടു കൊൾ (കൃ. ഗ.)
4.) 5. ഏ.-ഏ കൂടെ നില്ക്കും.
നാട്ടാരേകൈയിൽ (വില്വ.) പുലയരേബന്ധം (പ. ചൊ.)—ഇപ്പടയേവേന്തൻ
(ര. ച.)—കടല്ക്കരേ ചെന്നു (പ. ത.) നദിതന്നിരുകരേയും വന്നു (മ. ഭാ.) സങ്കട
വങ്കടൽ തൻകരേയേറുവാൻ (ഭാഗ.)
8. സപ്തമി LOCATIVE.
496. ആധാരാൎത്ഥമുള്ള സപ്തമിക്കു രണ്ടു രൂപങ്ങൾ പ്രധാ
നം. ഇൽ, കൽ എന്നവ തന്നെ. അവ ഏകദേശം ഭേദം കൂടാതെ
വരും-ഉ-ം.
