— 176 —
1.) Singular ഏകവചനം.
ഭഗവാനും ദേവി താനും (മ. ഭാ.) വിഷ്ണുതന്മുമ്പിൽ (വില്വ.) ഇവൾ തന്നെ വേ
ൾപ്പാൻ. നിൎമ്മലനാം അവന്തൻ്റെ മകൻ. ഹിമവാൻ തന്മേൽ. അദ്രി തങ്കൽ (മ.
ഭാ.) മാതാവു തന്നുടെ ദാസി. ദിവിതന്നിൽ (കേ. രാ.) ഒരുവന്തൻ്റെ മേനി. അവന്ത
ന്നോടു പറവിൻ (കൃ. ഗ.) മുതലായവ.
2.) Plural ബഹുവചനത്തോടെ താൻ.
ബ്രാഹ്മണർ തന്നുടെ പാദം (സഹ.) നിങ്ങൾ താൻ ആർ (കേ. രാ.) അരചർ
തൻ കോൻ (ര. ച.) പൂക്കൾ തൻനാമങ്ങൾ (കേ. ര.) എൻപാദങ്ങൾ തന്നോടു ചേ
രും. വീരർ തൻ വേദങ്ങൾ തന്നെ ആരാഞ്ഞു. ചെമ്പുകൾ തന്നിൽ നിറെച്ചു (ഭാഗ.)
3.) താം.
അപ്സരികൾ താമും. മൂവർ തമ്മെയും (മ. ഭാ.) ദേവകൾ തമുക്കു. (ര. ച.) അമ്മ
മാർ തമ്മെയും വന്ദിച്ചു (കേ. രാ.) തോഴികൾ തമ്മുടെ ചാരത്തു (കൃ. ഗ.) ഋഷികൾ
തമ്മോടു (മത്സ്യ.) രാമനും തമ്പിയും അവർ തമ്മാലുള്ള ഭയം. (കേ. രാ.)
4.) തങ്ങൾ.
നമ്പൂതിരിമാർ തങ്ങടെ ദേശം (കേ. ഉ.) രാക്ഷസർ തങ്ങളാൽ ഉണ്ടായ ദണ്ഡം
(കേ. രാ.) ഇങ്ങനെ കഴിക്കയും മരിക്കയും തങ്ങളിൽ ജീവിതത്യാഗം സുഖം (നള=
എന്നീരണ്ടിൽ.) ഗുരുഭൂതന്മാരവർ തങ്ങളുടെ ഗുണം (മ. ഭ.)
538. താൻ used adverbially (as Particle)—(alone etc.) താൻ എ
ന്നതിന്നു ചില അവ്യയപ്രയോഗങ്ങളും ഉണ്ടു.
1.) താൻതന്നെ=താനെ.
താന്തന്നെ സഞ്ചരിച്ചു (ഏകനായി.) നീ താനെ തന്നെ കാനനേ നടപ്പാൻ
(നള.) മന്നവൻ താനെ തന്നെ ചെന്നു (മ. ഭാ.) എങ്കിൽ ഞാൻ താന്തന്നെ മന്നവൻ
(ചാണ.) എങ്ങനെ താനെ സൌഖ്യം ലഭിപ്പു (കേ. ര.) താനെ ഞാൻ എത്ര നാൾ പാ
ൎക്കേണ്ടു (പ. ത.)
2. ബഹുവചനത്തിൽ.
ഗോക്കളും ഗോശാലെക്കൽ തങ്ങളെ വന്നാർ (മഹാ. ഭാ.)
3.) അവർ തനിച്ചു ഭൂമിയിൽ പതിച്ചു. തമയനെ തനിച്ചു തന്നെ ചെന്നു കാ
ണേണം (കേ. ര.)
4.) സ്വയം: തോണിയിൽ സ്വയം കരേറിനാൻ (കേ. ര.)
539. It emphasizes എത്ര and such-like words "എത്ര" മുതലാ
യ പദങ്ങളോട് ഒന്നിച്ചു "താൻ" കേമം വരുത്തുന്ന അവ്യയമാ
യി വരും.
