10 Isaiah, VI. യശയ്യാ ൬. അ.
III. ൬. അദ്ധ്യായം.
യശയ്യാ യഹോവാതേജസ്സിനെ കണ്ടു (൫) ഭൂതസ്ഥാനത്തിനു വിളിയും
പ്രാപ്തിയും ഉണ്ടായി (ൻ) ജനത്തിന്റെ ദുശ്ശാഠ്യം നിമിത്തം വെറുതേ ഘോഷി
ക്കേണം എങ്കിലും ദണ്ഡശിക്ഷയാൽ ഒരുശേഷിപ്പു ജീവിക്കും എന്ന കല്പന വാ
ങ്ങിയതു.
<lg n="൧">ഉജ്ജീയാരാജാവ് മരിക്കുന്ന ആണ്ടിലോ കൎത്താവ് ഉയൎന്നെഴുന്നൊരു സിം
ഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നതു ഞാൻ കണ്ടു, അവന്റെ തോങ്ങലുകൾ മന്ദി
</lg><lg n="൨"> രത്തിൽ നിറയുന്നു. സറാഫുകൾ അവന്റെ മീതേ നില്ക്കുന്നു; അവന്ന
വന്നു ആറാറു ചിറകുകൾ ഉണ്ടു, ഈരണ്ടു കൊണ്ടു മുഖവും ഈരണ്ടു കൊ
</lg><lg n="൩"> ണ്ടുകാലുകളെയും മൂടും, ഈരണ്ടിനാൽ പറക്കും. ഒന്നോട് ഒന്നു വിളി
ക്കുന്നിതു: "സൈന്യങ്ങളുടയ യഹോവ വിശുദ്ധൻ വിശുദ്ധൻ വിശുദ്ധൻ,
</lg><lg n="൪"> സൎവ്വഭൂമിയുടെ നിറവും അവന്റെ തേജസ്സ് തന്നേ." എന്നു വിളിക്കു
ന്നവരുടെ ഒച്ചയാൽ ഉമ്മരപ്പടികളുടെ തള്ളകൾ ഇളകി, ഭവനത്തിൽ
പുകയുംനിറയുന്നു.
</lg>
<lg n="൫"> ഞാൻപറഞ്ഞു: "എനിക്ക് അയ്യോ കഷ്ടം ഞാൻ അശുദ്ധ അധരങ്ങ
ളുള്ള ആളും അശുദ്ധ അധരങ്ങളുള്ള ജനത്തിൻ നടുവിൽ വസിക്കു
ന്നവനും ആകയാൽ ഞാൻ മുടിഞ്ഞുപോയി, എൻ കണ്ണുകൾ കണ്ടതു
</lg><lg n="൬"> സൈന്യങ്ങളുടയ യഹോവ എന്ന രാജാവല്ലോ." എന്നാറേ സറാഫു
കളിൽ ഒരുത്തൻ ബലിപീഠത്തിന്മേൽനിന്നു കൊടിൽകൊണ്ട് എടു
ത്തൊരു ചുടുകല്ലിനെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുംകൊണ്ട് എന്റെ നേരേ പറന്നു
</lg><lg n="൭"> വന്നു. എന്റെ വായ്ക്കു തൊടുവിച്ചു; "ഇതാ നിന്റെ അധരങ്ങളെ
ഇതു തൊട്ടതിനാൽ നിന്റെ അകൃത്യം അകലുകയും നിൻപാപത്തിന്നു
</lg><lg n="൮"> പരിഹാരം വരികയും ചെയ്തു", എന്നു പറഞ്ഞു. അനന്തരം "ഞാൻ
ആരെ അയക്കേണ്ടു, ആർ നമുക്കായി പോകും?" എന്നു കൎത്താവ് പറ
യുന്ന ശബ്ദത്തെ ഞാൻ കേട്ടു. "ഞാൻ ഇതാ, എന്നെ അയച്ചാലും" എന്നു
ഞാൻ പറകയും ചെയ്തു.
</lg>
<lg n="൯"> അവൻപറഞ്ഞിതു: "നീ പോയി ഈ ജനത്തോടു നിങ്ങൾ കേട്ട്
കേട്ടുകൊണ്ടും ബോധിയായ്‌വിൻ, കണ്ടു കണ്ടുകൊണ്ടും അറിയായ്‌വിൻ" എ
</lg><lg n="൧൦"> ന്നു ചൊല്ലി. "ഈ ജനത്തിന്റെ ഹൃദയത്തെ തടിപ്പിക്കയും ചെവിക
ളെ കനപ്പിക്കയും കണ്ണുകളെ ലേപിച്ചുകളകയും വേണ്ടതു. അതു കണ്ണു
കളാൽ കണ്ടു ചെവികളാൽ കേട്ടു ഹൃദയം ബോധിച്ചിട്ടു തിരിച്ചുവന്നു ചി
</lg>
