യശയ്യാ ൧൫. ൧൬. അ. Isaiah, XV.XVI. 25
മോവാബിന്റെ നേരേ ശിക്ഷാജ്ഞ. (അ. ൧൫. ൧൬.)
(൧൫, ൧) മോവാബ്യർ നാട്ടിൽ എങ്ങും നാശം തട്ടുകയാൽ (൧൬,൧) ദാവിദ്
ഗൃഹത്തിനു മുന്നേ പോലേ കപ്പം കെട്ടിക്കൊടുപ്പാൻ ബുദ്ധി പറഞ്ഞതു. (൬) ഡം
ഭാധിക്യ നിമിത്തം മോവാബിൽ സങ്കടം പെരുകി വ്യൎത്ഥാശ്രയം ക്ഷയിച്ചുപോ
കുന്നതു.
<lg n="൧൫, ൧"> മോവാബിലേ ആജ്ഞയാവിതു: അതേ മോവാബൂർ ഒരു രാത്രിയിൽ
കലാപം വന്നു തീൎന്നുപോയി, മോവാബക്കോട്ട രാത്രിയിൽ കലാപം
</lg><lg n="൨">. വന്നു തീൎന്നുപോയി. (നഗരക്കാർ) ആലയത്തിലേക്കും ദീബോങ്കുന്നു
കാവുകളിലും കരഞ്ഞു കരേറുന്നു. നബോ, മേദബ എന്നവ നിമിത്തം
</lg><lg n="൩">മോവാബ് മുറയിട്ടുന്നു. അതിൽ തല എല്ലാം കഷണ്ടിയായി താടി എ
ല്ലാം ചിരെചുപോയി; അതിൻ തെരുക്കളിൽ രട്ടുടുക്കുന്നു, മാളികതോറും
</lg><lg n="൪">വീഥികൾതോറും കരഞ്ഞുകൊണ്ടു മുറയിട്ടു ഇറങ്ങുന്നു. ഹെശ്ബോനുംഎ
ലാലയും ക്രക്കുന്നു. യാഹച്പൎയ്യന്തം അവരുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാം, അ
തുകൊണ്ടു മോവാബിൽ കച്ച കെട്ടിയവർ ഉള്ളം കിട്ടുകിടുത്തു ഘോഷി
</lg><lg n="൫">ക്കുന്നു. എന്റെ ഹൃദയവും മോവാബിനെ ചൊല്ലി കൂകുന്നു. അതിൽ
മണ്ടിപ്പോകുന്നവർ മൂവാണ്ടേപ്പശുവാകുന്ന ചോവർ വരേയും (കാണാം).
ലൂഹീത്തിലേ ചുരം കരഞ്ഞേ കരേറും, ഹോരെംനൈമിലേ വഴിയിൽ
</lg><lg n="൬">കഴക്കിന്റെ നിലവിളി കിളരുന്നു. നിമ്രയിലേ വെള്ളങ്ങൾ ശൂന്യമാ
</lg><lg n="൭">യി, പുല്ല് ഉണങ്ങി സസ്യം മുടിഞ്ഞുപോയിട്ടു പച്ച ഇല്ലല്ലോ. അതു
കൊണ്ട് അവർ ചെയ്തുണ്ടാക്കിയതും സംഗ്രഹിച്ചതും അലരിത്തോട്ടിൻ
</lg><lg n="൮">അക്കരേ പേറിപ്പോകുന്നു. മോവാബിൻ അതിരിനെ കൂക്കൽ ചുറ്റുന്നു,
എഗ്ലൈം വരേ അതിൻ മുറവിളി, വീരക്കുളത്തോളം അതിൻ മുറവിളി.
</lg><lg n="൯"> ദിമോനിലേ വെള്ളങ്ങളിൽ ചോര നിറഞ്ഞുവല്ലോ. ഞാനോ ദിമോന്റെ
മേൽ ഇനി അധികം വരുത്തും, മോവാബിൽനിന്നു വിടുവിക്കപ്പെട്ടവ,
ൎക്കും നാട്ടിലേ ശേഷിപ്പിന്നും ഒരു സിംഹത്തെ തന്നേ.
</lg>
<lg n="൧൬, ൧">പാറയൂരിൽനിന്നു മരുവിൻ വഴിയായി ഭൂമിപാലനു കുഞ്ഞാട്ടുകളെ
അയപ്പിൻ (൨. രാജ,൩,൪) ചിയോൻപുത്രിയുടെ പൎവ്വതത്തിലേക്കു
</lg><lg n="൨">തന്നേ, ക്രട്ടിൽനിന്ന് ആട്ടീട്ട് അലയുന്ന പക്ഷി പോലേയല്ലോ അ
ൎന്നോകടവുകളിൽവെച്ചു മോവാബ് പുത്രിമാർ (യാചിക്കുന്നിതു): ക്രടി
</lg><lg n="൩">വിചാരം വരുത്തുവിൻ! ചാതിക്കാരം പിടിപ്പിൻ! നട്ടുച്ചയിൽ നിന്റെ
നിഴലിനെ രാത്രികണക്കേ പരത്തേണമേ! ഭ്രഷ്ടരെ മറൈച്ചുകൊൾക,
</lg>
