താൾ:Ghoshayatra.djvu/77

വില്ലുനിവർന്നുടനവനുടെ വായിൽ
കൊണ്ടുകരേറിക്കുറുനരിഭോഷൻ
രണ്ടുപിളർന്നുടനവനും ചത്തു.
ഏഷണിയുള്ളവനങ്ങനെവരുമതു
ദോഷങ്ങളിലതിദോഷം നിയതം.
ഭോഷന്മാർക്കതു കാരണമിപ്പരി
വേഷണമിങ്ങനെ സംഗതിവന്നു
അഥപുനരഗ്രജനരുളിച്ചെയ്തു :

“

കഥകൾ പറഞ്ഞച കാലംപോയാൽ രഥമതിലധുനായന്ത്രിതരാമവ- രതിദൂരംഗതരായെന്നുംവരും വിരയെപ്പോകവൃകോദരവീരാ ! ഹരിസുത ! നീയും കൂടെച്ചല്ലുക ഇരുവരുമൊരുമിച്ചംബരചരരെ പരിചൊടുചെന്നു ജയിച്ചും കൊണ്ടഥ കുരുസുതശതവും വീണ്ടും കൊണ്ടിഹ വരികതരിമ്പു വിചാരം വേണ്ടാ

”

ഗുരുശാസനമതു കേട്ടങ്ങിനുവരു-
മുരുതരവേഗം ചെന്നുവിളിച്ചു.
ചമ്പതാളം
 ഗഗനചരമൂഢരേ ! ഗന്ധർവ്വകീടരേ!
ഗമനമിതുവിരവിനൊടുപിഫലതരമാക്കുവൻ
വിരുതുകളിതൊക്കവേ വിരതതരമാക്കുവൻ
വരികയുധിപൊരുവതിനു പെരികമദശീലരേ!