ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല
൮൯ ആകാശേ കാളമേഘദ്വിരദവരഘടാ ബന്ധുരേ ചന്തമേറും നാകാധീശായുധംകൊണ്ടിനിയ കൊടിമര ന്നാട്ടിവർഷോൽസവാർത്ഥീ കൂകാകേകാമണിക്കൊമ്പുകൾ നിവിരവിളി പ്പിച്ചു വിശ്വാമുഴക്കി ച്ചാകമ്രാതൂകിനാൻ വന്നുദകഹവിരസൗ ഹന്തപർജ്ജന്യദേവൻ. ൯൦ ജലദപടലിമമ്മാവർഷധാരാഭിരേവം നിലമഖിലമലിക്കും മേഘമാനപ്രകാശേ ചലതിധൃതിരെഴുറ്റിടിനാൻ പുഷ്പപതല്പാ ലലർ വിശിഖവെളിച്ചപ്പാടുപോലെതദാനീം. ൯൧ ഉന്മാദം പൂണ്ടുചൊന്നാൻ തദനുപരിചരി ക്കുന്ന വാമാക്ഷിമാരോ ടിമ്മാറത്തങ്ങു വയ്പിൻ കരതളിർപൊളുകീ ടാതവണ്ണംതദാനീം നിർമ്മൂലം മാംവെടിഞ്ഞു കരമലമുഖീപിഴ ച്ചീലഞാനേതുമെന്നും നന്മയ്കല്ലേ തുടങ്ങുന്നിതുകൊടുവെയിൽകൊ ണ്ടാശൂവേകുന്നിതംഗം.