ല്ലാതിരിക്കുന്നതു തന്നെ നോക്കുക. ചെന്തമിൾ ഭാഷയി
ലെ സംഭാഷണത്തിലും മറ്റും പ്രസിദ്ധങ്ങളായ ആ വ
ക ക്രിയാപദരൂപങ്ങളും സംസ്കൃതത്തിലെ പല ശബ്ദരൂ
പങ്ങളും നമ്മുടെ സാഹിത്യഭാഷയിൽ സുലഭമായിക്കാ
ണുന്നതിന്നുള്ള കാരണമാകട്ടെ, അങ്ങിനെ ലിംഗപുരു
ഷവചന പ്രത്യയങ്ങൾ ചേൎന്നു ചൊന്നാർ , ചൊന്നാൻ ,
ചെന്നാൾ, എന്നീ വക ക്രിയാരൂപങ്ങളും , പോകും വി
ധൌ , നിൽക്കും ക്ഷണേ എന്നീവക സംസ്കൃതരൂപങ്ങളും
നമ്മുടെ ഭാഷാസാഹിത്യത്തിലേക്കു സാഹിത്യഗ്രന്ഥകാര
ന്മാർ തദ് ഭവരീതിയിലും മറ്റും അന്യഭാഷകളിൽനിന്നു
എടുത്തുചേർത്തു പ്രയോഗിച്ച സംഗതിതന്നെയാണ് . അ
ല്ലാതെ ഒരിക്കലും ആ വക ശബ്ദങ്ങൾ മലയാളത്തിന്റെ
സ്വന്ത പദരൂപങ്ങളല്ല.
അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ സംഭാ
ഷണ ഭാഷയിലും ആ മാതിരി രൂപങ്ങളുണ്ടായിരിക്കേ
ണ്ടതാണ് . നമ്മുടെ ഭാഷയിൽ ക്രിയാപദങ്ങൾക്കു സ്വ
തന്ത്രമായ പൂൎവ്വരൂപം ലിംഗാദിപ്രത്യയങ്ങൾ കൂടാതെ
വന്നു, നിന്നു എന്ന മാതിരിയിൽ മാത്രമായിരുന്നു എ
ന്നുള്ളതും പരമ്പരയായി പകൎന്നുവന്നിരുന്ന സംഭാഷണ
ഭാഷയിൽ ആ വക രൂപങ്ങൾ മാത്രമായതു കൊണ്ടു തീ
ൎച്ചപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യാം.
മേൽ വിവരിച്ച പ്രകാരമുള്ള ഭാഷാക്രമമനു
സരിച്ചു മലയാളഭാഷയുടെ വളൎച്ചയെപ്പറ്റിപ്പരിശോ
ധിക്കുമ്പോൾ മൂന്നു സംഗതികളാണു പ്രധാനമായി നോ
ക്കേണ്ടതായിട്ടുള്ളത്. ഒന്നാമത് നമ്മുടെ ഭാഷക്കുണ്ടാ
യിരുന്ന ആദിരൂപം ഏതുവിധത്തിലായിരുന്നു എന്ന്.
ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.
