താൾ:Saranjinee Parinayam 1918.pdf/39

36

                  ചരണങ്ങൾ
    എന്മനം വരിച്ചിട്ടുള്ള നന്മയേറും പ്രാണനാഥൻ
    തന്മുഖ കമല മിന്നെൻ കൺമുനയിൽ ചേർത്തിടുവാൻ
    സാധുവേ! സാധുവേ! സാധുവേയയച്ചീടുനീ               (മന്നരിൽ)

     ഇന്നു ജീവനുള്ളകാലം അന്യനെഗ്രഹിയ്കെന്നതു          
     വന്നിടുന്നതല്ല നൂനം നിർണ്ണയമീ വാക്യം ഭുപ!
     പാഹിമാം, പാഹിമാ, കന്നടേശാ! പാഹിമാം.            (മന്നരിൽ)

കഃ രാഃ_നീ ഇപ്പോൾ എന്റെ ഒരു പ്രജയാണ്. നിന്റെ ധർമ്മം എന്നോടു കാണിയ്ക്കാത്ത പക്ഷം രാജദ്രോഹകുറ്റത്തിന്നു നീ ഘോരശിഷ അനുഭവിയ്ക്കേണ്ടിവരും. അതിലും ഭംഗി നീ എന്നോടുകൂടി ചേരുന്നതാണ്. സാരഃ_ഗീതം ൩൧. ഹിന്തുസ്ഥാനി ചെഞ്ചുരുട്ടി കം.

                                      പല്ലവി

     വിശ്വനാഥ! നിൻകരുണ ലേശമില്ലാത്തെന്തുദേവാ!

                                    അനുപല്ലവി  

     സന്താപത്താൽ വെന്തിടുന്നു അന്തരംഗം ദീനബന്ധോ!
     സ്വന്തനാടും വിട്ടഹോ! ഞാൻ എന്തു ചെയ് വൂ; ഭപനോടു     (വി)

                                      ചരണങ്ങൾ

     പ്രാണനാഥാ! ഭുവനദാസാ! കൈ വെടിഞ്ഞോ സാധുവേ നീ
     കേണുകൊണ്ടു വാണിടുന്നു ക്ഷീണയായെൻ വിധിമതമോ         (വി)
     സുന്ദരാംഗ! എന്നു കാണും ചന്ദ്രസമം നിൻമുഖത്തെ
     ഖിന്നയായിട്ടിന്നിയെത്ര മന്നിൽ ഞാൻ നടന്നിടേണ്ടു            (വി)

കഃ രാഃ_ബാലേ! സന്താപത്തിന്നു കാരണമെന്നും ഇല്ലല്ലോ.

             ഗീതം ൩൧. കരഹരപ്രയ. ആദിതാളം.
                                      പല്ലവി

      എടോ സുമുഖി! കടുവിരഹാൽ ഉടലുരുകി തൊടുമുടനെ 

സാരഃ_ അരുതെ ; ചതിയരുതേ തവ ചരിതം ബഹു ദുരിതം-

                                      അനുപല്ലവി.

ക-രാഃ_ദുരിതം സുമശിനാൽ വരും തരുണീമണേ വിരവിൽ

        കന്ദകുസുമാസ്രുനെന്നെ വന്നുകൊന്നീടുന്ന 

മുന്നെ വന്നുന്നിന്നധരം തന്നീടുമേ ഇന്നു തന്നെ. എടോ)

ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.