താൾ:Subhashitharathnakaram-patham-pathipp-1953.pdf/101

രണ്ടാം പ്രകരണം ഗാത്രത്തെ നൽപ്പൊന്മയമാക്കിയാലും, കൊക്കിങ്കൽ മാണിക്യമാക്കിയാലും, പത്രങ്ങൾതോറും മണികെട്ടിയാലും, കാകൻ ഹംസപ്രഭ സംഭവിക്കാ നവ നിറയും മദമോടു താൻ മഹാനാ റിയും സവവുമെന്നു നാണമെന്ന പറയുന്നവനില്ല പൂ ബോധം; നിറകുംഭങ്ങൾ തുളുമ്പുകില്ല നൂനം 320 ൻ കാക്ക കരഞ്ഞീടുക നീ തല കുറ്റമേതും പാക്കുമ്പോളില്ല, വിധിതന്നെ വിഗഹണീയൻ; വാക്കിന്നു മാധുരിയെഴും കുയിലോടു നിന്നെ ഭാഷ മാവിലവനിങ്ങനെ ചേർത്തുവല്ലോ. കൊക്കും പിളർന്നു പരുഷധ്വനി പൂണ്ട കാകൻ ദിക്കെങ്ങുമുണ്ട്; വനൊരിക്കലുമില്ല തൃപ്തി; അക്ക സന്തതിയിൽ വാണതിതൃപ്തിയെന്നും കൈക്കൊണ്ടിടുന്നു കള കോമളമായ ഹംസം, ബോധിപ്പിക്കാം സുഖമൊടറിവി ല്ലാതെയുള്ളവരെ നന്നായ് ബോധിപ്പിക്കാമതിസുഖമൊട നല്ല സാരജ്ഞരേയും; ബോധം ചെറുള്ള തിലതി മദം ചൂണ്ട ദുർബുദ്ധിതന്നെ ധിപ്പിക്കുന്ന തിനു വിധിയും തെല്ലുമില്ല നൂനം, ന ഒറ്റക്കണ്ണു നിനയ്ക്കിലോ സഹജമാ വീടും വിവേകം പര മണ്ണറിവാണ് സത്തുകളുമാ യൊത്തുള്ള സംസമാം ഉറാരി നയനങ്ങൾ വിട്ട പുരുഷൻ ലോകത്തിലകൻ ദൃഢം; തെറേതെങ്കിലുമാചരിക്കിലവനിൽ പറ്റില്ല. കുറ്റം സഖ . മറ്റുള്ളാരിൽ വിളങ്ങിടും ഗുണഗണം കാണ്മീല ഹോ! ലോക, മ റം ലേശവുമില്ലയെങ്കിലുമുടൻ കാണുന്നു ണ്ടോളവും;