താൾ:Subhashitharathnakaram-patham-pathipp-1953.pdf/52

Pa രണ്ടാം പ്രകരണം കാലം പോയ ലാഭമൂന്നാതിരയതിയാ കോലുമക്കാലൊടിഞ്ഞി ട്ടാലസ്യം പൂണ്ടു സേനാപതിയുമുടനഗ തന്തരം പിന്തിരിഞ്ഞു ആലംബം വിട്ടുനേരം ഭടരുമഥ ഭ പ്പെട്ടു പോർ വിട്ടു വേർപെ ട്ടാലോലം രാജ്യവും പോയിതു സകലമിതിൻ മൂലമാക്കാലമല്ലോ. അഹങ്കാരം. ഏതാനും ദിവസംവരെ നിലനി ന്നീടുന്നതായെത്രയും സീതാഹം കൃതിഭാരമുള്ളിലരുളും താരുണ്യമാന്നീടവേ വീതാശങ്ക മഹോ! നികൃഷ്ടതവരു ത്തിടുന്ന പാപങ്ങളെ ശ്രീതാവും ജനനം കലർന്ന ജനവും ചെയ്യുന്നതത്യത്ഭുതം. ആഡംബരമുള്ളവനെ ആഡംബരം. രികൾപോലും സമാചരിച്ചീടും; മലിനാംബരമാം കാല സൂയാലോകനമതും ലഭിച്ചീടാ ആത്മപ്രശംസ. നിജഗുണവിസ്മരണത്താൽ ചിലന്തി കീഴ്പെട്ട ഹോ! പതിക്കുന്നു; വീണ്ടുമതില്ലാതാക്കി വരുന്നതമാം പദത്തിലെത്തുന്നു. ആശ. arb നിസ്സാരവും സിദ്ധിയായി ലതാശയെ വളർത്തിടും, സംസാരവും സിദ്ധമാകിലനാസ്ഥയെ വരുത്തിടും. വേഴാമ്പൽ വനലതിലുറാരു ദാഹമാ മൂഴിസ്ഥമാക്കിയ ജലത്തെ നിനച്ചിടാതെ 20 കേഴുന്നു കാർനിര വെടിഞ്ഞൊരു വിണ്ണിൽ നോക്കി; മായ്ക്കും വിശേഷവിധിയിൽ കൊതിയുള്ളവൻ താൻ.