താൾ:Subhashitharathnakaram-patham-pathipp-1953.pdf/53

രണ്ടാം പ്രകരണം aa 2. പ്രതിമയിലല്ലീശ്വരനെ കാണുവതാത്മാവിലാണു യോഗിജനം; പ്രതിമകൾ വച്ചിട്ടുള്ളതു സാധാരണലോകഭാവന Q മായാമയം സവവുമിപ്രായം മനുഷ്യമോഹത്തിനു സൃഷ്ടമാ മിഥ്യാഭ്രമം താൻ സുഖദുഃഖഭാവം; സത്യം പരം ദൈവമതൊന്നുമാത്രം. മനു ആരാണു വിണ്ണിലനിശം ക്ഷിതിഗോള മേവം നേരായി നിന്നുവതു നിലശക്തിയോടേ? ആരാണു നേത്രസുഖങ്ങൾ വിചിത്രവസ്തു വാരങ്ങൾ മണ്ണിൽ വിളയിപ്പതു നിഷ്പ്രയാസം ( സി. മരം ഉണ്ടാക വന ഭവിക്ക നശിക്കവ മുണ്ടതു വസ്തുവിനു മെങ്കിലുമിദ്ധരിത്രി വീണ്ടും ദിനം പ്രതി പരം നവയൌവനശ്രീ പൂണ്ടിട്ടു കണ്ടീടുവതാരുടെ ശക്തിമൂലം 2. നിണ്ണിതമായ നിയമത്തോടു മാത്രമാഴി ണ്ണീർ കവിഞ്ഞു കയറുന്നു കരയ്ക്ക നിത്യം; എണ്ണീടുവാനൊരുവനും കഴിയാത്ത ശാ മണ്ണിവധം സമയമാരു ഭരിച്ചിടുന്നു മന്ന തന്നാടുന്നൊരു പദാത്ഥ സമൂഹമെല്ലാം തന്നെപ്പിരിഞ്ഞു ചിതറാതെയിരിപ്പതിന്നായ ആ കഷണാത്മകതയാന്നൊരു ശക്തി ഭൂമി കുന്നതിൽ കരുണാഭമാക്കുദിച്ചു ഒന്നായി വീഴുകിൽ നമുക്കിഹ നാശമേകീ ടുന്നോരു തോയമിയലും വനം വി വിണ്ണിൽ നന്നായ് നിരത്തിയതിലുള്ള ജലത്തെയോരോ ബിന്ദുക്കളായിവിടെ വീഴ്ത്തവതാരു സൂക്ഷ്മം. 2. നല്ലോരു വെകലരും മണലിൽ സ്വയം നൽ പുല്ലങ്കുരിച്ചു വിലസുന്നതിനെന്തു മൂലം ചൊല്ലാന്നിടും ഹരിതവണ്ണവുമായതിങ്കൽ (raw)