താൾ:Subhashitharathnakaram-patham-pathipp-1953.pdf/76

@a രണ്ടാം പ്രകരണം അല്ലിങ്കലാണിടുമിരുട്ടുകുരുട്ടുകല്ലു മില്ലെങ്കില്മണികൾക്കു മഹത്വമുണ്ടോ? ഉടൽ കഴുകുവതിന്നും പൂമണം പൂൺ തിന്നും വടിവൊടു ജലപാനത്തിന്നുമൊന്നിനുമല്ലാ ടികവിമല തോയേ ർ കലക്കാൻ സമസ്സി അടയ നടുവത്തിങ്കൽ കാരം മുങ്ങിടുന്നു. മേല ക്ഷേമം വരുവതിനെയോ ക്കാതെ കണ്ടാത്മഭായാ ബാല ക്ഷേമം കരുതിയിതരോ പദ്രവം ചെയ്തു നിത്യം ശീലക്ഷേപം ശിവശിവ! ഗണി ക്കാതെ മേവും നാൻ തൻ കാലക്ഷേപം വളരെ വളരെ പുല്ലും അഷ്ടമി വിൽപത്തിൽ നജലവും പ്രമാദമിവയാൽ കാലം കഴിച്ചത്രയും നല്ലോണം മരുവും മൃഗങ്ങൾ ഷവും സത്തുക്കളും സദാ വല്ലാതായവരോടു വേടനുമാ ദൈവത്തിനും ദുഷ്ടനും ചൊല്ലാമേറെ വിരോധമുണ്ടതു സഖേ! നിഷ്കാരണം കേവലം ഏറ്റം ദുസ്സഹമായിടും ചുറ്റുമുള കുത്തുന്ന നോവേകിടും മാറീടും നിജഭാവവും, ബത! മറ ച്ചീടും സ്വബോധത്തെയും, പറിക്കുന്നിതു ജീവഹാനിയെയുമി- അത്യന്തംഘോരം വിഷം ചീറം ചേർന്നിടുമദ്വിജിഹ്വരിലെഴും ദുവാക്കുപോലോക്കുകിൽ. ധൂമം വല്ലവിധത്തിലും ജലമായ ധാമം വർഷജലങ്ങൾ കൊണ്ട് നശി പ്പിക്കുന്ന വണ്ണം പരം