നാരിമാരെ ചെറിയവരെ

നാരിമാരെ ചെറിയവരെ എൻമകനെ കണ്ടോ
എൻമകനെ കണ്ടോ
ഭാരമേറും ശെൽവിമരം വഹിച്ചുപോണതുകണ്ടോ

ചോരയാലെ വിയർത്തുമുഖം കുളിച്ചുപോണതു കണ്ടോ
മുഖം കുളിച്ചുപോണതുകണ്ടോ
ചോരപോയ വഴിയെ നോക്കി തേടിപ്പോയോരമ്മേ

വേറോനിക്ക എന്ന സ്ത്രീയും തിരുമുഖത്തെ തുടച്ചു
തിരുച്ഛായയതിൽ പതിച്ചു
മുഖമണഞ്ഞുമുത്തിപ്പിന്നെ വായ് തുറന്നുകരഞ്ഞു

കരുണയുള്ള കടവുളെ നാൻ ഉന്തം പാദൻ നമ്പി
നാൻ ഉന്തം പാദം നമ്പി
എനിക്കായി ക്രൂശിൽ തൂങ്ങിയ നാഥനെ ഞാനമ്പി

എണ്ണമില്ലാ വർണ്ണമുനി ഉണ്ണിയോർകൾ ശൊൽവെ
ഉണ്ണിയോർകൾ ശൊൽവെ
അൻപുടയോൻ നാഥനെഞാൻ ഇമ്പമായ് കൊണ്ടാടി