"രാമായണം/സുന്ദരകാണ്ഡം/അധ്യായം9" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
Content deleted Content added
(ചെ.)No edit summary |
(ചെ.)No edit summary |
||
വരി 2:
രചന :വാല്മീകി
സുന്ദരകാണ്ഡം\അദ്ധ്യായം 9
(അന്തഃ പുരദർശനം)
{{verse|1}}
തസ്യാലയ വരിഷ്ഠസ്യ മദ്ധ്യേവിപുലമായതം
Line 139 ⟶ 140:
പാനവ്യായാമകാലേഷുനിദ്രാപഹൃതചേതസഃ
{{verse|46}}
വ്യാവൃത്തതിലകാഃ കാശ്ചിത് കാശ്ചിദുദ് ഭ്രാന്തനൂപുരാഃ
പാർശ്വേ ഗളിതഹാരാശ്ച കാശ്ചിത് പരമയോഷിതഃ
{{verse|47}}
മുക്താഹാരാവൃതാശ്ചാന്യാഃ കാശ്ചിദ്വിസ്രസ് തവാസസഃ
വ്യാവൃത്തരശനാദാമാഃ കിശോര്യ ഇവ വാഹിതാഃ
{{verse|48}}
സകുണ്ഡലധരാ ശ്ചാന്യാ വിച്ഛിന്നമൃദിതസ്രജഃ
ഗജേന്ദ്രമൃദിതാഃ ഫുല്ലാ ലതാ ഇവ മഹാവനേ
{{verse|49}}
ചന്ദ്രാംശുകിരണാഭാശ്ച ഹാരാഃ കാസാംചിദുത് കടാഃ
ഹംസാ ഇവ ബഭുഃ സുപ്താഃ സ്തന മദ്ധ്യേഷു യോഷിതാം
{{verse|50}}
അപരാസാം ച വൈഡൂര്യാഃ കാദംബാ ഇവ പക്ഷിണഃ
ഹേമസൂത്രാണി ചാന്യാസാം ചക്രവാകാ ഇവാഭവൻ
{{verse|51}}
ഹംസകാരണ്ഡവാകീർണ്ണാശ്ചക്രവാകോപശോഭിതാഃ
ആപഗാ ഇവ താ രേജുർ ജ്ജഘനൈഃ പുളിനൈരിവ.
{{verse|52}}
കിങ്കിണജാല സംകാശാഃ താ ഹേമവിപുലാംബുജാഃ
ഭാവഗ്രാഹാ യശസ്തീരാഃ സുപ്താ നദ്യ ഇവാ ബഭൂഃ
{{verse|53}}
മൃദുഷ്വംഗേഷു കാസാംചിത് കുചാഗ്രേഷു ച സംസ്ഥിതാഃ
ബഭുവുർഭൂഷണാനീവ ശുഭാ ഭൂഷണാരാജയഃ
{{verse|54}}
അംശുകാന്താശ്ച കാസാംചിത് മുഖമാരുതകമ്പിതാഃ
ഉപര്യുപരി വക്ത്രാണാം വ്യാധൂയന്തേ പുനഃ പുനഃ
{{verse|55}}
താഃ പതാകാ ഇവോദ്ധൂതാഃ പത് നീനാം രുചിരപ്രഭാഃ
നാനാവർണ്ണസുവർണ്ണാനാം വക്ത്രമൂലേഷു രേജിരേ
{{verse|56}}
വവൽഗുശ്ചാത്ര കാസാംചിത് കുണ്ഡലാനിശുഭാർച്ചിഷാം
മുഖമാരുതസംസർഗ്ഗാന്മന്ദ മന്ദം സുയോഷിതാം
{{verse|57}}
ശർക്കരാസവഗന്ധൈശ്ച പ്രകൃത്യാ സുരഭിഃ സുഖഃ
താസാം വദനനിഃശ്വാസഃ സിഷേവേ രാവണം തദാ
{{verse|58}}
രാവണാനന ശങ്കാശ്ച കാശ്ചിത് രാവണയോഷിതഃ
മുഖാനി സ്മ സപത് നീനാമുപാജിഘൻ പുനഃ പുനഃ
{{verse|59}}
അത്യർത്ഥം സക്ത മനസഃ രാവണേ താ വരസ്ത്രിയഃ
അസ്വതന്ത്രാഃ സപത് നീനാം പ്രിയമേവാചരം സ് തദാ
{{verse|60}}
ബാഹൂനുപനിധായാന്യാഃ പാരിഹാര്യ വിഭൂഷിതാൻ
അംശുകാനി ച രമ്യാണി പ്രമദാസ് തത്ര ശിശ് യിരേ
{{verse|61}}
അന്യാ വക്ഷസി ചാന്യസ്യാഃ തസ്യാഃ കാശ്ചിത് പുനർഭുജം
അപരാ ത്വങ്കമന്യസ്യാഃ തസ്യാ ശ്ചാപ്യപരാ ഭുജൌ
{{verse|62}}
ഊരുപാർശ്വകടീപൃഷ്ഠ മന്യോന്യസ്യ സമാശ്രിതാഃ
പരസ്പരനിവിഷ്ടാംഗ്യോ മദ സ്നേഹ വശാനുഗാഃ
{{verse|63}}
അന്യോന്യസ്യാംഗ സംസ് പർശാത് പ്രിയമാണാഃ സുമദ്ധ്യമാഃ
ഏകീകൃതഭുജാഃ സർവ്വാ സുഷൂപുസ് തത്ര യോഷിതഃ
{{verse|64}}
അന്യോനഭുജസൂത്രേണസ്ത്രീമാലാ ഗ്രഥിതാ ഹി സാ
മാലായേവ ഗ്രഥിതാ സൂത്രേ ശുശുഭേ മത്തഷട് പദാ
{{verse|65}}
ലതാനാം മാധവേ മാസി ഫുല്ലാനാം വായുസേവനാത്
അന്യോന്യമാലാഗ്രഥിതം സംസക്ത കുസുമോച്ചയം
{{verse|66}}
വ്യതിവേഷ്ടിതസുസ്കന്ധമന്യോന്യ ഭ്രമരാകുലം
ആസീദ്വനമിവോദ്ധൂതം സ്ത്രീവനംരാവണസ്യ തത്
{{verse|67}}
ഉചിതേഷ്വപി സുവ്യക്തം ന താസാം യോഷിതാം തദാ
വിവേകഃ ശക്യ ആധാതും ഭൂഷണാംഗാംബരസ്രജാം
{{verse|68}}
രാവണേ സുഖസംവിഷ്ടേ താഃ സ്ത്രിയോ വിവിധപ്രഭാഃ
ജ്വലന്തഃ കാശ്ചനാ ദീപാഃ പ്രൈക്ഷന്താനിമിഷാ ഇവ
{{verse|69}}
രാജർഷിപിതൃദൈത്യാനാം ഗന്ധർവ്വാണാം ച യോഷിതഃ
രാക്ഷസാം ചാഭവൻ കന്യാസ് തസ്യകാമവശം ഗതാഃ
{{verse|70}}
യുദ്ധകാമേന താഃ സർവ്വാ രാവണേന ഹൃതാഃ സ്ത്രിയഃ
സമദാ മദനേനൈവ മോഹിതാഃ കാശ്ചിദാഗതാഃ
{{verse|71}}
ന തത്ര കാശ്ചിത് പ്രമദാഃ പ്രസഹ്യ
വീര്യോപപന്നേന ഗുണേന ലബ്ധാഃ
ന ചാന്യകാമാപി ന ചാന്യപൂർവ്വാ
വിനാ വരാർഹാം ജനകാത്മജാം തു,
{{verse|72}}
ന ചാകുലീനാ ന ച ഹീനരൂപാ
നാദക്ഷിണാ നാനുപചാരയുക്താ
ഭാര്യാ ഽഭവത്തസ്യ ന ഹീനസ്ത്വാ
ന ചാപി കാന്തസ്യ ന കാമനീയാ
{{verse|73}}
ബഭൂവ ബുദ്ധിസ്തു ഹരീശ്വരസ്യ
യദീദൃശി രാഘവധർമ്മപത് നീ
ഇമാ യഥാ രാക്ഷസരാജ ഭാര്യാഃ
സുജാതമസ്യേതി ഹി സാധുബുദ്ധേഃ
{{verse|74}}
പുനശ്ച സോഽചിന്തയദാർത്തരൂപോ
ധ്രുവം വിശിഷ്ടാഗുണതോ ഹി സീതാ
അഥായമസ്യാം കൃതവാൻ മഹാത്മാ
ലങ്കേശ്വര കഷ്ടമനാര്യകർമ്മ
ഇതി ശ്രീമദ് രാമായണേ ആദികാവ്യേ സുന്ദരകാണ്ഡേ നവമഃ സർഗ്ഗഃ
| |||