മധുകൈടഭവധവർണ്ണന
ഓം നമശ്ചണ്ഡികായൈ ശ്രീ ദേവീമാഹാത്മ്യം
പ്രഥമചരിതം പ്രഥമോऽദ്ധ്യായഃ
മാർക്കണ്ഡേയ ഉവാച 1 സാവർണ്ണിഃസൂര്യതനയോ യോ മനു കഥ്യതേഽഷ്ടമഃ |
2 |
മഹാമായാനുഭാവേന
യഥാ മന്വന്തരാധിപഃ |
3 |
സ്വരോചിഷേഽന്തരേപൂർവം ചൈത്രവംശസമുദ്ഭവഃ സുരഥോനാമരാജാഽഭൂത് സമസ്ത ക്ഷിതിമണ്ഡലേ |
4 |
തസ്യ പാലയതഃ സമ്യക്
പ്രജാഃ പുത്രനിവൌരസാൻ ഭൂപാഃ കോലാവിദ്ധ്വംസിനസ്തഥാ |
5 |
തസ്യ തൈരഭവദ്യുദ്ധ
മതിപ്രബലദണ്ഡിനഃ തൈര്യുദ്ധേ കോലാവിദ്ധ്വംസിഭിർജ്ജിതഃ |
6 |
തത സ്വപുരമായാതോ
നിജദേശാധിപോഽഭവത് |
7 |
അമാത്യൈർബ്ബലിഭിർദ്ദുഷ്ടൈർ
ദ്ദുർബലസ്യ ദുരാത്മഭിഃ |
8 |
തതോ മൃഗയാവ്യാജേന
ഹൃതസ്വാമ്യഃ സ ഭൂപതിഃ |
9 |
സതത്രാശ്രമമദ്രാക്ഷീത്
ദ്വിജവര്യസ്യ മേധസഃ |
10 |
തസ്ഥൌ കംചിത്സ കാലം ച
മുനിനാ തേന സത്കൃതഃ |
11 |
സോഽചിന്തയത് തദാ തത്ര
മമത്വാകൃഷ്ടചേതനഃ |
12 |
മദ്ഭൃത്യൈസ്തൈരസദ്വൃത്തൈഃ
ധർമ്മതഃ പാല്യതേ ന വാ |
13 |
മമ വൈരിവശം യാതഃ
കാൻ ഭോഗാനുപലപ്സ്യതേ |
14 |
അനുവൃത്തിം ധ്രുവം തേഽദ്യ കുർവന്ത്യന്യമഹീഭൃതാം |
15 |
സഞ്ചിതഃ സോഽതിദുഃഖേന
ക്ഷയം കോശോ ഗമിഷ്യതി |
16 |
തത്ര വിപ്രാശ്രമാഭ്യാശേ
വൈശ്യമേകം ദദർശ സഃ |
17 |
സശോക ഇവ കസ്മാത് ത്വം
ദുർമ്മനാ ഇവ ലക്ഷ്യസേ |
18 |
പ്രത്യുവാച സ തം വൈശ്യഃ പ്രശ്രയാവനതോ നൃപം |
19 |
വൈശ്യ ഉവാച 20 സമാധിർന്നാമ വൈശ്യോഽഹ മുത്പന്നോ ധനിനാം കുലേ |
21 |
പുത്രദാരൈർന്നിരസ്തശ്ച ധനലോഭാദസാധുഭിഃ |
22 |
വനമഭ്യാഗതോ ദുഃഖീ
നിരസ്തശ്ചാപ്തബന്ധുഭിഃ |
23 |
പ്രവൃത്തിം സ്വജനാനഞ്ച
ദാരാണാം ചാത്ര സംസ്ഥിതഃ |
24 |
കഥം തേ കിം നു സദ് വൃത്താ ദുർവൃത്താഃ കിം നു മേ സുതാഃ |
25 |