മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 139

1 [വൈ]
     തത്ര തേഷു ശയാനേഷു ഹിഡിംബോ നാമ രാക്ഷസഃ
     അവിദൂരേ വനാത് തസ്മാച് ഛാല വൃക്ഷം ഉപാശ്രിതഃ
 2 ക്രൂരോ മാനുഷമാംസാദോ മഹാവീര്യോ മഹാബലഃ
     വിരൂപരൂപഃ പിംഗാക്ഷഃ കരാലോ ഘോരദർശനഃ
     പിശിതേപ്സുഃ ക്ഷുധാർതസ് താൻ അപശ്യത യദൃച്ഛയാ
 3 ഊർധ്വാംഗുലിഃ സ കണ്ഡൂയൻ ധുന്വൻ രൂക്ഷാഞ് ശിരോരുഹാൻ
     ജൃംഭമാണോ മഹാവക്രഃ പുനഃ പുനർ അവേക്ഷ്യ ച
 4 ദുഷ്ടോ മാനുഷമാംസാദോ മഹാകായോ മഹാബലഃ
     ആഘ്രായ മാനുഷം ഗന്ധം ഭഗിനീം ഇദം അബ്രവീത്
 5 ഉപപന്നശ് ചിരസ്യാദ്യ ഭക്ഷോ മമ മനഃപ്രിയഃ
     സ്നേഹസ്രവാൻ പ്രസ്രവതി ജിഹ്വാ പര്യേതി മേ മുഖം
 6 അഷ്ടൗ ദംഷ്ട്രാഃ സുതീക്ഷ്ണാഗ്രാശ് ചിരസ്യാപാത ദുഃസഹാഃ
     ദേഹേഷു മജ്ജയിഷ്യാമി സ്നിഗ്ധേഷു പിശിതേഷു ച
 7 ആക്രമ്യ മാനുഷം കണ്ഠം ആച്ഛിദ്യ ധമനീം അപി
     ഉഷ്ണം നവം പ്രപാസ്യാമി ഫേനിലം രുധിരം ബഹു
 8 ഗച്ഛ ജാനീഹി കേ ത്വ് ഏതേ ശേരതേ വനം ആശ്രിതാഃ
     മാനുഷോ ബലവാൻ ഗന്ധോ ഘ്രാണം തർപയതീവ മേ
 9 ഹത്വൈതാൻ മാനുഷാൻ സർവാൻ ആനയസ്വ മമാന്തികം
     അസ്മദ് വിഷയസുപ്തേഭ്യോ നൈതേഭ്യോ ഭയം അസ്തി തേ
 10 ഏഷാം മാംസാനി സംസ്കൃത്യ മാനുഷാണാം യഥേഷ്ടതഃ
    ഭക്ഷയിഷ്യാവ സഹിതൗ കുരു തൂർണം വചോ മമ
11 ഭ്രാതുർ വചനം ആജ്ഞായ ത്വരമാണേവ രാക്ഷസീ
    ജഗാമ തത്ര യത്ര സ്മ പാണ്ഡവാ ഭരതർഷഭ
12 ദദർശ തത്ര ഗത്വാ സാ പാണ്ഡവാൻ പൃഥയാ സഹ
    ശയാനാൻ ഭീമസേനം ച ജാഗ്രതം ത്വ് അപരാജിതം
13 ദൃഷ്ട്വൈവ ഭീമസേനം സാ ശാലസ്കന്ധം ഇവോദ്ഗതം
    രാക്ഷസീ കാമയാം ആസ രൂപേണാപ്രതിമം ഭുവി
14 അയം ശ്യാമോ മഹാബാഹുഃ സിംഹസ്കന്ധോ മഹാദ്യുതിഃ
    കംബുഗ്രീവഃ പുഷ്കരാക്ഷോ ഭർതാ യുക്തോ ഭവേൻ മമ
15 നാഹം ഭ്രാതൃവചോ ജാതു കുര്യാം ക്രൂരോപസംഹിതം
    പതിസ്നേഹോ ഽതിബലവാൻ ന തഥാ ഭ്രാതൃസൗഹൃദം
16 മുഹൂർതം ഇവ തൃപ്തിശ് ച ഭവേദ് ഭ്രാതുർ മമൈവ ച
    ഹതൈർ ഏതൈർ അഹത്വാ തു മോദിഷ്യേ ശാശ്വതിഃ സമാഃ
17 സാ കാമരൂപിണീ രൂപം കൃത്വാ മാനുഷം ഉത്തമം
    ഉപതസ്ഥേ മഹാബാഹും ഭീമസേനം ശനൈഃ ശനൈഃ
18 വിലജ്ജമാനേവ ലതാ ദിവ്യാഭരണഭൂഷിതാ
    സ്മിതപൂർവം ഇദം വാക്യം ഭീമസേനം അഥാബ്രവീത്
19 കുതസ് ത്വം അസി സമ്പ്രാപ്തഃ കശ് ചാസി പുരുഷർഷഭ
    ക ഇമേ ശേരതേ ചേഹ പുരുഷാ ദേവരൂപിണഃ
20 കേയം ച ബൃഹതീ ശ്യാമാ സുകുമാരീ തവാനഘ
    ശേതേ വനം ഇദം പ്രാപ്യ വിശ്വസ്താ സ്വഗൃഹേ യഥാ
21 നേദം ജാനാതി ഗഹനം വനം രാക്ഷസസേവിതം
    വസതി ഹ്യ് അത്ര പാപാത്മാ ഹിഡിംബോ നാമ രാക്ഷസഃ
22 തേനാഹം പ്രേഷിതാ ഭ്രാത്രാ ദുഷ്ടഭാവേന രക്ഷസാ
    ബിഭക്ഷയിഷതാ മാംസം യുസ്മാകം അമരോപമ
23 സാഹം ത്വാം അഭിസമ്പ്രേക്ഷ്യ ദേവഗർഭസമപ്രഭം
    നാന്യം ഭർതാരം ഇച്ഛാമി സത്യം ഏതദ് ബ്രവീമി തേ
24 ഏതദ് വിജ്ഞായ ധർമജ്ഞ യുക്തം മയി സമാചര
    കാമോപഹത ചിത്താംഗീം ഭജമാനാം ഭജസ്വ മാം
25 ത്രാസ്യേ ഽഹം ത്വാം മഹാബാഹോ രാക്ഷസാത് പുരുഷാദകാത്
    വത്സ്യാവോ ഗിരിദുർഗേഷു ഭർതാ ഭവ മമാനഘ
26 അന്തരിക്ഷചരാ ഹ്യ് അസ്മി കാമതോ വിചരാമി ച
    അതുലാം ആപ്നുഹി പ്രീതിം തത്ര തത്ര മയാ സഹ
27 [ഭ്മ്]
    മാതരം ഭ്രാതരം ജ്യേഷ്ഠം കനിഷ്ഠാൻ അപരാൻ ഇമാൻ
    പരിത്യജേത കോ ന്വ് അദ്യ പ്രഭവന്ന് ഇവ രാക്ഷസി
28 കോ ഹി സുപ്താൻ ഇമാൻ ഭ്രാതൄൻ ദത്ത്വാ രാക്ഷസ ഭോജനം
    മാതരം ച നരോ ഗച്ഛേത് കാമാർത ഇവ മദ്വിധഃ
29 [രാക്സ്]
    യത് തേ പ്രിയം തത് കരിഷ്യേ സർവാൻ ഏതാൻ പ്രബോധയ
    മോക്ഷയിഷ്യാമി വഃ കാമം രാക്ഷസാത് പുരുഷാദകാത്
30 [ഭ്മ്]
    സുഖസുപ്താൻ വനേ ഭ്രാതൄൻ മാതരം ചൈവ രാക്ഷസി
    ന ഭയാദ് ബോധയിഷ്യാമി ഭ്രാതുസ് തവ ദുരാത്മനഃ
31 ന ഹി മേ രാക്ഷസാ ഭീരു സോഢും ശക്താഃ പരാക്രമം
    ന മനുഷ്യാ ന ഗന്ധർവാ ന യക്ഷാശ് ചാരുലോചനേ
32 ഗച്ഛ വാ തിഷ്ഠ വാ ഭദ്രേ യദ് വാപീച്ഛസി തത് കുരു
    തം വാ പ്രേഷയ തന്വ് അംഗി ഭ്രാതരം പുരുഷാദകം