മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 14

1 [ശൗനക]
     സൗതേ കഥയ താം ഏതാം വിസ്തരേണ കഥാം പുനഃ
     ആസ്തീകസ്യ കവേഃ സാധോഃ ശുശ്രൂഷാ പരമാ ഹി നഃ
2 മധുരം കഥ്യതേ സൗമ്യ ശ്ലക്ഷ്ണാക്ഷര പദം ത്വയാ
     പ്രീയാമഹേ ഭൃശം താത പിതേവേദം പ്രഭാഷസേ
3 അസ്മച് ഛുശ്രൂഷണേ നിത്യം പിതാ ഹി നിരതസ് തവ
     ആചഷ്ടൈതദ് യഥാഖ്യാനം പിതാ തേ ത്വം തഥാ വദ
4 [സ്]
     ആയുസ്യം ഇദം ആഖ്യാനം ആസ്തീകം കഥയാമി തേ
     യഥാ ശ്രുതം കഥയതഃ സകാശാദ് വൈ പിതുർ മയാ
5 പുരാ ദേവയുഗേ ബ്രഹ്മൻ പ്രജാപതിസുതേ ശുഭേ
     ആസ്താം ഭഗിന്യൗ രൂപേണ സമുപേതേ ഽദ്ഭുതേ ഽനഘേ
6 തേ ഭാര്യേ കശ്യപസ്യാസ്താം കദ്രൂശ് ച വിനതാ ച ഹ
     പ്രാദാത് താഭ്യാം വരം പ്രീതഃ പ്രജാപതിസമഃ പതിഃ
     കശ്യപോ ധർമപത്നീഭ്യാം മുദാ പരമയാ യുതഃ
7 വരാതിസർവം ശ്രുത്വൈവ കശ്യപാദ് ഉത്തമം ച തേ
     ഹർഷാദ് അപ്രതിമാം പ്രീതിം പ്രാപതുഃ സ്മ വരസ്ത്രിയൗ
8 വവ്രേ കദ്രൂഃ സുതാൻ നാഗാൻ സഹസ്രം തുല്യതേജസഃ
     ദ്വൗ പുത്രൗ വിനതാ വവ്രേ കദ്രൂ പുത്രാധികൗ ബലേ
     ഓജസാ തേജസാ ചൈവ വിക്രമേണാധികൗ സുതൗ
9 തസ്യൈ ഭർതാ വരം പ്രാദാദ് അധ്യർഥം പുത്രം ഈപ്സിതം
     ഏവം അസ്ത്വ് ഇതി തം ചാഹ കശ്യപം വിനതാ തദാ
10 കൃതകൃത്യാ തു വിനതാ ലബ്ധ്വാ വീര്യാധികൗ സുതൗ
    കദ്രൂശ് ച ലബ്ധ്വാ പുത്രാണാം സഹസ്രം തുല്യതേജസാം
11 ധാര്യൗ പ്രയത്നതോ ഗർഭാവ് ഇത്യ് ഉക്ത്വാ സ മഹാതപാഃ
    തേ ഭാര്യേ വരസംഹൃഷ്ടേ കശ്യപോ വനം ആവിശത്
12 കാലേന മഹതാ കദ്രൂർ അണ്ഡാനാം ദശതീർ ദശ
    ജനയാം ആസ വിപ്രേന്ദ്ര ദ്വേ അണ്ഡേ വിനതാ തദാ
13 തയോർ അണ്ഡാനി നിദധുഃ പ്രഹൃഷ്ടാഃ പരിചാരികാഃ
    സോപസ്വേദേഷു ഭാണ്ഡേഷു പഞ്ചവർഷശതാനി ച
14 തതഃ പഞ്ചശതേ കാലേ കദ്രൂ പുത്രാ നിവിഃസൃതാഃ
    അണ്ഡാഭ്യാം വിനതായാസ് തു മിഥുനം ന വ്യദൃശ്യത
15 തതഃ പുത്രാർഥിണീ ദേവീ വ്രീഡിതാ സാ തപസ്വിനീ
    അണ്ഡം ബിഭേദ വിനതാ തത്ര പുത്രം അദൃക്ഷത
16 പൂർവാർധ കായസമ്പന്നം ഇതരേണാപ്രകാശതാ
    സപുത്രോ രോഷസമ്പന്നഃ ശശാപൈനാം ഇതി ശ്രുതിഃ
17 യോ ഽഹം ഏവം കൃതോ മാതസ് ത്വയാ ലോഭപരീതയാ
    ശരീരേണാസമഗ്രോ ഽദ്യ തസ്മാദ് ദാസീ ഭവിഷ്യസി
18 പഞ്ചവർഷശതാന്യ് അസ്യാ യയാ വിസ്പർധസേ സഹ
    ഏഷ ച ത്വാം സുതോ മാതർ ദാസ്യത്വാൻ മോക്ഷയിഷ്യതി
19 യദ്യ് ഏനം അപി മാതസ് ത്വം മാം ഇവാണ്ഡ വിഭേദനാത്
    ന കരിഷ്യസ്യ് അദേഹം വാ വ്യംഗം വാപി തപസ്വിനം
20 പ്രതിപാലയിതവ്യസ് തേ ജന്മ കാലോ ഽസ്യ ധീരയാ
    വിശിഷ്ട ബലം ഈപ്സന്ത്യാ പഞ്ചവർഷശതാത് പരഃ
21 ഏവം ശപ്ത്വാ തതഃ പുത്രോ വിനതാം അന്തരിക്ഷഗഃ
    അരുണോ ദൃഷ്യതേ ബ്രഹ്മൻ പ്രഭാതസമയേ സദാ
22 ഗരുഡോ ഽപി യഥാകാലം ജജ്ഞേ പന്നഗസൂദനഃ
    സ ജാതമാത്രോ വിനതാം പരിത്യജ്യ ഖം ആവിശത്
23 ആദാസ്യന്ന് ആത്മനോ ഭോജ്യം അന്നം വിഹിതം അസ്യ യത്
    വിധാത്രാ ഭൃഗുശാർദൂല ക്ഷുധിതസ്യ ബുഭുക്ഷതഃ