മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം142

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 142

1 [വൈ]
     പ്രബുദ്ധാസ് തേ ഹിഡിംബായാ രൂപം ദൃഷ്ട്വാതിമാനുഷം
     വിസ്മിതാഃ പുരുഷാ വ്യാഘ്രാ ബഭൂവുഃ പൃഥയാ സഹ
2 തതഃ കുന്തീ സമീക്ഷ്യൈനാം വിസ്മിതാ രൂപസമ്പദാ
     ഉവാച മധുരം വാക്യം സാന്ത്വപൂർവം ഇദം ശനൈഃ
3 കസ്യ ത്വം സുരഗർഭാഭേ കാ ചാസി വരവർണിനി
     കേന കാര്യേണ സുശ്രോണി കുതശ് ചാഗമനം തവ
4 യദി വാസ്യ വനസ്യാസി ദേവതാ യദി വാപ്സരാഃ
     ആചക്ഷ്വ മമ തത് സർവം കിമർഥം ചേഹ തിഷ്ഠസി
5 [ഹിഡിംബാ]
     യദ് ഏതത് പശ്യസി വനം നീലമേഘനിഭം മഹത്
     നിവാസോ രാക്ഷസസ്യൈതദ് ധിഡിംബസ്യ മമൈവ ച
6 തസ്യ മാം രാക്ഷസേന്ദ്രസ്യ ഭഗിനീം വിദ്ധി ഭാമിനി
     ഭ്രാത്രാ സമ്പ്രേഷിതാം ആര്യേ ത്വാം സപുത്രാം ജിഘാംസതാ
7 ക്രൂര ബുദ്ധേർ അഹം തസ്യ വചനാദ് ആഗതാ ഇഹ
     അദ്രാക്ഷം ഹേമവർണാഭം തവ പുത്രം മഹൗജസം
8 തതോ ഽഹം സർവഭൂതാനാം ഭാവേ വിചരതാ ശുഭേ
     ചോദിതാ തവ പുത്രസ്യ മന്മഥേന വശാനുഗാ
9 തതോ വൃതോ മയാ ഭർതാ തവ പുത്രോ മഹാബലഃ
     അപനേതും ച യതിതോ ന ചൈവ ശകിതോ മയാ
10 ചിരായമാണാം മാം ജ്ഞാത്വാ തതഃ സ പുരുഷാദകഃ
    സ്വയം ഏവാഗതോ ഹന്തും ഇമാൻ സർവാംസ് തവാത്മജാൻ
11 സ തേന മമ കാന്തേന തവ പുത്രേണ ധീമതാ
    ബലാദ് ഇതോ വിനിഷ്പിഷ്യ വ്യപകൃഷ്ടോ മഹാത്മനാ
12 വികർഷന്തൗ മഹാവേഗൗ ഗർജമാനൗ പരസ്പരം
    പശ്യധ്വം യുധി വിക്രാന്താവ് ഏതൗ തൗ നരരാക്ഷസൗ
13 [വൈ]
    തസ്യാ ശ്രുത്വൈവ വചനം ഉത്പപാത യുധിഷ്ഠിരഃ
    അർജുനോ നകുലശ് ചൈവ സഹദേവശ് ച വീര്യവാൻ
14 തൗ തേ ദദൃശുർ ആസക്തൗ വികർഷന്തൗ പരസ്പരം
    കാങ്ക്ഷമാണൗ ജയം ചൈവ സിംഹാവ് ഇവ രണോത്കടൗ
15 താവ് അന്യോന്യം സമാശ്ലിഷ്യ വികർഷന്തൗ പരസ്പരം
    ദാവാഗ്നിധൂമസദൃശം ചക്രതുഃ പാർഥിവം രജഃ
16 വസുധാ രേണുസംവീതൗ വസുധാധരസംനിഭൗ
    വിഭ്രാജേതാം യഥാ ശൈലൗ നീഹാരേണാഭിസംവൃതൗ
17 രാക്ഷസേന തഥാ ഭീമം ക്ലിശ്യമാനം നിരീക്ഷ്യ തു
    ഉവാചേദം വചഃ പാർഥഃ പ്രഹസഞ് ശനകൈർ ഇവ
18 ഭീമ മാ ഭൈർ മഹാബാഹോ ന ത്വാം ബുധ്യാമഹേ വയം
    സമേതം ഭീമരൂപേണ പ്രസുപ്താഃ ശ്രമകർശിതാഃ
19 സാഹായ്യേ ഽസ്മി സ്ഥിതഃ പാർഥ യോധയിഷ്യാമി രാക്ഷസം
    നകുലഃ സഹദേവശ് ച മാതരം ഗോപയിഷ്യതി
20 [ഭ്മ്]
    ഉദാസീനോ നിരീക്ഷസ്വ ന കാര്യഃ സംഭ്രമസ് ത്വയാ
    ന ജാത്വ് അയം പുനർ ജീവേൻ മദ്ബാഹ്വന്തരം ആഗതഃ
21 [ആർജ്]
    കിം അനേന ചിരം ഭീമ ജീവതാ പാപരക്ഷസാ
    ഗന്തവ്യം നചിരം സ്ഥാതും ഇഹ ശക്യം അരിന്ദമ
22 പുരാ സംരജ്യതേ പ്രാചീ പുരാ സന്ധ്യാ പ്രവർതതേ
    രൗദ്രേ മുഹൂർതേ രക്ഷാംസി പ്രബലാനി ഭവന്തി ച
23 ത്വരസ്വ ഭീമ മാ ക്രീഡ ജഹി രക്ഷോ വിഭീഷണം
    പുരാ വികുരുതേ മായാം ഭുജയോഃ സാരം അർപയ
24 [വൈ]
    അർജുനേനൈവം ഉക്തസ് തു ഭീമോ ഭീമസ്യ രക്ഷസഃ
    ഉത്ക്ഷിപ്യാഭ്രാമയദ് ദേഹം തൂർണം ഗുണശതാധികം
25 [ഭ്മ്]
    വൃഥാ മാംസൈർ വൃഥാ പുഷ്ടോ വൃഥാ വൃദ്ധോ വൃഥാ മതിഃ
    വൃഥാ മരണം അർഹസ് ത്വം വൃഥാദ്യ ന ഭവിഷ്യസി
26 [ആർജ്]
    അഥ വാ മന്യസേ ഭാരം ത്വം ഇമം രാക്ഷസം യുധി
    കരോമി തവ സാഹായ്യം ശീഘ്രം ഏവ നിഹന്യതാം
27 അഥ വാപ്യ് അഹം ഏവൈനം ഹനിഷ്യാമി വൃകോദര
    കൃതകർമാ പരിശ്രാന്തഃ സാധു താവദ് ഉപാരമ
28 [വൈ]
    തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ ഭീമസേനോ ഽത്യമർഷണഃ
    നിഷ്പിഷ്യൈനം ബലാദ് ഭൂമൗ പശുമാരം അമാരയത്
29 സ മാര്യമാണോ ഭീമേന നനാദ വിപുലം സ്വനം
    പൂരയംസ് തദ് വനം സർവം ജലാർദ്ര ഇവ ദുന്ദുഭിഃ
30 ഭുജാഭ്യാം യോക്ത്രയിത്വാ തം ബലവാൻ പാണ്ഡുനന്ദനഃ
    മധ്യേ ഭങ്ക്ത്വാ സബലവാൻ ഹർഷയാം ആസ പാണ്ഡവാൻ
31 ഹിഡിംബം നിഹതം ദൃഷ്ട്വാ സംഹൃഷ്ടാസ് തേ തരസ്വിനഃ
    അപൂജയൻ നരവ്യാഘ്രം ഭീമസേനം അരിന്ദമം
32 അഭിപൂജ്യ മഹാത്മാനം ഭീമം ഭീമപരാക്രമം
    പുനർ ഏവാർജുനോ വാക്യം ഉവാചേദം വൃകോദരം
33 നദൂരേ നഗരം മന്യേ വനാദ് അസ്മാദ് അഹം പ്രഭോ
    ശീഘ്രം ഗച്ഛാമ ഭദ്രം തേ ന നോ വിദ്യാത് സുയോധനഃ
34 തതഃ സർവേ തഥേത്യ് ഉക്ത്വാ സഹ മാത്രാ പരന്തപാഃ
    പ്രയയുഃ പുരുഷവ്യാഘ്രാ ഹിഡിംബാ ചൈവ രാക്ഷസീ