മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 157

1 [വൈ]
     വസത്സു തേഷു പ്രച്ഛന്നം പാണ്ഡവേഷു മഹാത്മസു
     ആജഗാമാഥ താൻ ദ്രഷ്ടും വ്യാസഃ സത്യവതീ സുതഃ
 2 തം ആഗതം അഭിപ്രേക്ഷ്യ പ്രത്യുദ്ഗമ്യ പരന്തപാഃ
     പ്രണിപത്യാഭിവാദ്യൈനം തസ്ഥുഃ പ്രാഞ്ജലയസ് തദാ
 3 സമനുജ്ഞാപ്യ താൻ സർവാൻ ആസീനാൻ മുനിർ അബ്രവീത്
     പ്രസന്നഃ പൂജിതഃ പാർഥൈഃ പ്രീതിപൂർവം ഇദം വചഃ
 4 അപി ധർമേണ വർതധ്വം ശാസ്ത്രേണ ച പരന്തപാഃ
     അപി വിപ്രേഷു വഃ പൂജാ പൂജാർഹേഷു ന ഹീയതേ
 5 അഥ ധർമാർഥവദ് വാക്യം ഉക്ത്വാ സ ഭഗവാൻ ഋഷിഃ
     വിചിത്രാശ് ച കഥാസ് താസ് താഃ പുനർ ഏവേദം അബ്രവീത്
 6 ആസീത് തപോവനേ കാ ചിദ് ഋഷേഃ കന്യാ മഹാത്മനഃ
     വിലഗ്നമധ്യാ സുശ്രോണീ സുഭ്രൂഃ സർവഗുണാന്വിതാ
 7 കർമഭിഃ സ്വകൃതൈഃ സാ തു ദുർഭഗാ സമപദ്യത
     നാധ്യഗച്ഛത് പതിം സാ തു കന്യാ രൂപവതീ സതീ
 8 തപസ് തപ്തും അഥാരേഭേ പത്യർഥം അസുഖാ തതഃ
     തോഷയാം ആസ തപസാ സാ കിലോഗ്രേണ ശങ്കരം
 9 തസ്യാഃ സ ഭഗവാംസ് തുഷ്ടസ് താം ഉവാച തപസ്വിനീം
     വരം വരയ ഭദ്രം തേ വരദോ ഽസ്മീതി ഭാമിനി
 10 അഥേശ്വരം ഉവാചേദം ആത്മനഃ സാ വചോ ഹിതം
    പതിം സർവഗുണോപേതം ഇച്ഛാമീതി പുനഃ പുനഃ
11 താം അഥ പ്രത്യുവാചേദം ഈശാനോ വദതാം വരഃ
    പഞ്ച തേ പതയോ ഭദ്രേ ഭവിഷ്യന്തീതി ശങ്കരഃ
12 പ്രതിബ്രുവന്തീം ഏകം മേ പതിം ദേഹീതി ശങ്കരം
    പുനർ ഏവാബ്രവീദ് ദേവ ഇദം വചനം ഉത്തമം
13 പഞ്ചകൃത്വസ് ത്വയാ ഉക്തഃ പതിം ദേഹീത്യ് അഹം പുനഃ
    ദേഹം അന്യം ഗതായാസ് തേ യഥോക്തം തദ് ഭവിഷ്യതി
14 ദ്രുപദസ്യ കുലേ ജാതാ കന്യാ സാ ദേവരൂപിണീ
    നിർദിഷ്ടാ ഭവതാ പത്നീ കൃഷ്ണാ പാർഷത്യ് അനിന്ദിതാ
15 പാഞ്ചാല നഗരം തസ്മാത് പ്രവിശധ്വം മഹാബലാഃ
    സുഖിനസ് താം അനുപ്രാപ്യ ഭവിഷ്യഥ ന സംശയഃ
16 ഏവം ഉക്ത്വാ മഹാഭാഗഃ പാണ്ഡവാനാം പിതാമഹ
    പാർഥാൻ ആമന്ത്ര്യ കുന്തീം ച പ്രാതിഷ്ഠത മഹാതപാഃ