മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 170

1 [ബ്രാഹ്മണീ]
     നാഹം ഗൃഹ്ണാമി വസ് താത ദൃഷ്ടീർ നാസ്തി രുഷാന്വിതാ
     അയം തു ഭർഗവോ നൂനം ഊരുജഃ കുപിതോ ഽദ്യ വഃ
 2 തേന ചക്ഷൂംഷി വസ് താത നൂനം കോപാൻ മഹാത്മനാ
     സ്മരതാ നിഹതാൻ ബന്ധൂൻ ആദത്താനി ന സംശയഃ
 3 ഗർഭാൻ അപി യദാ യൂയം ഭൃഗൂണാം ഘ്നത പുത്രകാഃ
     തദായം ഊരുണാ ഗർഭോ മയാ വർഷശതം ധൃതഃ
 4 ഷഡംഗശ് ചാഖിലോ വേദ ഇമം ഗർഭസ്ഥം ഏവ ഹി
     വിവേശ ഭൃഗുവംശസ്യ ഭൂയഃ പ്രിയചികീർഷയാ
 5 സോ ഽയം പിതൃവധാൻ നൂനം ക്രോധാദ് വോ ഹന്തും ഇച്ഛതി
     തേജസാ യസ്യ ദിവ്യേന ചക്ഷൂംഷി മുഷിതാനി വഃ
 6 തം ഇമം താത യാചധ്വം ഔർവം മമ സുതോത്തമം
     അയം വഃ പ്രണിപാതേന തുഷ്ടോ ദൃഷ്ടീർ വിമോക്ഷ്യതി
 7 [ഗ്]
     ഏവം ഉക്താസ് തതഃ സർവേ രാജാനസ് തേ തം ഊരുജം
     ഊചുഃ പ്രസീദേതി തദാ പ്രസാദം ച ചകാര സഃ
 8 അനേനൈവ ച വിഖ്യാതോ നാമ്നാ ലോകേഷു സത്തമഃ
     സ ഔർവ ഇതി വിപ്രർഷിർ ഊരും ഭിത്ത്വാ വ്യജായത
 9 ചക്ഷൂംഷി പ്രതിലഭ്യാഥ പ്രതിജ്ജഗ്മുസ് തതോ നൃപാഃ
     ഭാർഗവസ് തു മുനിർ മേനേ സർവലോകപരാഭവം
 10 സചക്രേ താത ലോകാനാം വിനാശായ മഹാമനാഃ
    സർവേഷാം ഏവ കാർത്സ്ന്യേന മനഃ പ്രവണം ആത്മനഃ
11 ഇച്ഛന്ന് അപചിതിം കർതും ഭൃഗൂണാം ഭൃഗുസത്തമഃ
    സർവലോകവിനാശായ തപസാ മഹതൈധിതഃ
12 താപയാം ആസ ലോകാൻ സ സദേവാസുരമാനുഷാൻ
    തപസോഗ്രേണ മഹതാ നന്ദയിഷ്യൻ പിതാമഹാൻ
13 തതസ് തം പിതരസ് താത വിജ്ഞായ ഭൃഗുസത്തമം
    പിതൃലോകാദ് ഉപാഗമ്യ സർവ ഊചുർ ഇദം വചഃ
14 ഔർവ ദൃഷ്ടഃ പ്രഭാവസ് തേ തപസോഗ്രസ്യ പുത്രക
    പ്രസാദം കുരു ലോകാനാം നിയച്ഛ ക്രോധം ആത്മനഃ
15 നാനീശൈർ ഹി തദാ താത ഭൃഗുഭിർ ഭാവിതാത്മഭിഃ
    വധോ ഽഭ്യുപേക്ഷിതഃ സർവൈഃ ക്ഷത്രിയാണാം വിഹിംസതാം
16 ആയുഷാ ഹി പ്രകൃഷ്ടേന യദാ നഃ ഖേദ ആവിശത്
    തദാസ്മാഭിർ വധസ് താത ക്ഷത്രിയൈർ ഈപ്സിതഃ സ്വയം
17 നിഖാതം തദ് ധി വൈ വിത്തം കേന ചിദ് ഭൃഗുവേശ്മനി
    വൈരായൈവ തദാ ന്യസ്തം ക്ഷത്രിയാൻ കോപയിഷ്ണുഭിഃ
    കിം ഹി വിത്തേന നഃ കാര്യം സ്വർഗേപ്സൂനാം ദ്വിജർഷഭ
18 യദാ തു മൃത്യുർ ആദാതും ന നഃ ശക്നോതി സർവശഃ
    തദാസ്മാഭിർ അയം ദൃഷ്ട ഉപായസ് താത സംമതഃ
19 ആത്മഹാ ച പുമാംസ് താത ന ലോകാംൽ ലഭതേ ശുഭാൻ
    തതോ ഽസ്മാഭിഃ സമീക്ഷ്യൈവം നാത്മനാത്മാ വിനാശിതഃ
20 ന ചൈതൻ നഃ പ്രിയം താത യദ് ഇദം കർതും ഇച്ഛസി
    നിയച്ഛേദം മനഃ പാപാത് സർവലോകപരാഭവാത്
21 ന ഹി നഃ ക്ഷത്രിയാഃ കേ ചിൻ ന ലോകാഃ സപ്ത പുത്രക
    ദൂഷയന്തി തപസ് തേജഃ ക്രോധം ഉത്പതിതം ജഹി