മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം187

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 187

1 [വൈ]
     തത ആഹൂയ പാഞ്ചാല്യോ രാജപുത്രം യുധിഷ്ഠിരം
     പരിഗ്രഹേണ ബ്രാഹ്മേണ പരിഗൃഹ്യ മഹാദ്യുതിഃ
2 പര്യപൃച്ഛദ് അദീനാത്മാ കുന്തീപുത്രം സുവർചസം
     കഥം ജാനീമ ഭവതഃ ക്ഷത്രിയാൻ ബ്രാഹ്മണാൻ ഉത
3 വൈശ്യാൻ വാ ഗുണസമ്പന്നാൻ ഉത വാ ശൂദ്രയോനിജാൻ
     മായാം ആസ്ഥായ വാ സിദ്ധാംശ് ചരതഃ സർവതോദിശം
4 കൃഷ്ണാ ഹേതോർ അനുപ്രാപ്താൻ ദിവഃ സന്ദർശനാർഥിനഃ
     ബ്രവീതു നോ ഭവാൻ സത്യം സന്ദേഹോ ഹ്യ് അത്ര നോ മഹാൻ
5 അപി നഃ സംശയസ്യാന്തേ മനസ്തുഷ്ടിർ ഇഹാവിശേത്
     അപി നോ ഭാഗധേയാനി ശുഭാനി സ്യുഃ പരന്തപ
6 കാമയാ ബ്രൂഹി സത്യം ത്വം സത്യം രാജസു ശോഭതേ
     ഇഷ്ടാപൂർതേന ച തഥാ വക്തവ്യം അനൃതം ന തു
7 ശ്രുത്വാ ഹ്യ് അമരസങ്കാശ തവ വാക്യം അരിന്ദമ
     ധ്രുവം വിവാഹ കരണം ആസ്ഥാസ്യാമി വിധാനതഃ
8 [യ്]
     മാ രാജൻ വിമനാ ഭൂസ് ത്വം പാഞ്ചാല്യ പ്രീതിർ അസ്തു തേ
     ഈപ്സിതസ് തേ ധ്രുവഃ കാമഃ സംവൃത്തോ ഽയം അസംശയം
9 വയം ഹി ക്ഷത്രിയാ രാജൻ പാണ്ഡോഃ പുത്രാ മഹാത്മനഃ
     ജ്യേഷ്ഠം മാം വിദ്ധി കൗന്തേയം ഭീമസേനാർജുനാവ് ഇമൗ
     യാഭ്യാം തവ സുതാ രാജൻ നിർജിതാ രാജസംസദി
10 യമൗ തു തത്ര രാജേന്ദ്ര യത്ര കൃഷ്ണാ പ്രതിഷ്ഠിതാ
    വ്യേതു തേ മാനസം ദുഃഖം ക്ഷത്രിയാഃ സ്മോ നരർഷഭ
    പദ്മിനീവ സുതേയം തേ ഹ്രദാദ് അന്യം ഹ്രദം ഗതാ
11 ഇതി തഥ്യം മഹാരാജ സർവം ഏതദ് ബ്രവീമി തേ
    ഭവാൻ ഹി ഗുരുർ അസ്മാകം പരമം ച പരായണം
12 [വൈ]
    തതഃ സ ദ്രുപദോ രാജാ ഹർഷവ്യാകുല ലോചനഃ
    പ്രതിവക്തും തദാ യുക്തം നാശകത് തം യുധിഷ്ഠിരം
13 യത്നേന തു സ തം ഹർഷം സംനിഗൃഹ്യ പരന്തപഃ
    അനുരൂപം തതോ രാജാ പ്രത്യുവാച യുധിഷ്ഠിരം
14 പപ്രച്ഛ ചൈനം ധർമാത്മാ യഥാ തേ പ്രദ്രുതാഃ പുരാ
    സ തസ്മൈ സർവം ആചഖ്യാവ് ആനുപൂർവ്യേണ പാണ്ഡവഃ
15 തച് ഛ്രുത്വാ ദ്രുപദോ രാജാ കുന്തീപുത്രസ്യ ഭാഷിതം
    വിഗർഹയാം ആസ തദാ ധൃതരാഷ്ട്രം ജനേശ്വരം
16 ആശ്വാസയാം ആസ തദാ ധൃതരാഷ്ട്രം യുധിഷ്ഠിരം
    പ്രതിജജ്ഞേ ച രാജ്യായ ദ്രുപദോ വദതാം വരഃ
17 തതഃ കുന്തീ ച കൃഷ്ണാ ച ഭീമസേനാർജുനാവ് അപി
    യമൗ ച രാജ്ഞാ സന്ദിഷ്ടൗ വിവിശുർ ഭവനം മഹത്
18 തത്ര തേ ന്യവസൻ രാജൻ യജ്ഞസേനേന പൂജിതാഃ
    പ്രത്യാശ്വസ്താംസ് തതോ രാജാ സഹ പുത്രൈർ ഉവാച താൻ
19 ഗൃഹ്ണാതു വിധിവത് പാണിം അദ്യൈവ കുരുനന്ദനഃ
    പുണ്യേ ഽഹനി മഹാബാഹുർ അർജുനഃ കുരുതാം ക്ഷണം
20 തതസ് തം അബ്രവീദ് രാജാ ധർമപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
    മമാപി ദാരസംബന്ധഃ കാര്യസ് താവദ് വിശാം പതേ
21 [ദ്രുപദ]
    ഭവാൻ വാ വിധിവത് പാണിം ഗൃഹ്ണാതു ദുഹിതുർ മമ
    യസ്യ വാ മന്യസേ വീര തസ്യ കൃഷ്ണാം ഉപാദിശ
22 [യ്]
    സർവേഷാം ദ്രൗപദീ രാജൻ മഹിഷീ നോ ഭവിഷ്യതി
    ഏവം ഹി വ്യാഹൃതം പൂർവം മമ മാത്രാ വിശാം പതേ
23 അഹം ചാപ്യ് അനിവിഷ്ടോ വൈ ഭീമസേനശ് ച പാണ്ഡവഃ
    പാർഥേന വിജിതാ ചൈഷാ രത്നഭൂതാ ച തേ സുതാ
24 ഏഷ നഃ സമയോ രാജൻ രത്നസ്യ സഹഭോജനം
    ന ച തം ഹാതും ഇച്ഛാമഃ സമയം രാജസത്തമ
25 സർവേഷാം ധർമതഃ കൃഷ്ണാ മഹിഷീ നോ ഭവിഷ്യതി
    ആനുപൂർവ്യേണ സർവേഷാം ഗൃഹ്ണാതു ജ്വലനേ കരം
26 [ദ്രുപദ]
    ഏകസ്യ ബഹ്വ്യോ വിഹിതാ മഹിഷ്യഃ കുരുനന്ദന
    നൈകസ്യാ ബഹവഃ പുംസോ വിധീയന്തേ കദാ ചന
27 ലോകവേദ വിരുദ്ധം ത്വം നാധർമം ധാർമികഃ ശുചിഃ
    കർതും അർഹസി കൗന്തേയ കസ്മാത് തേ ബുദ്ധിർ ഈദൃശീ
28 [യ്]
    സൂക്ഷ്മോ ധർമോ മഹാരാജ നാസ്യ വിദ്മോ വയം ഗതിം
    പൂർവേഷാം ആനുപൂർവ്യേണ യാതും വർത്മാനുയാമഹേ
29 ന മേ വാഗ് അനൃതം പ്രാഹ നാധർമേ ധീയതേ മതിഃ
    ഏവം ചൈവ വദത്യ് അംബാ മമ ചൈവ മനോഗതം
30 ഏഷ ധർമോ ധ്രുവോ രാജംശ് ചരൈനം അവിചാരയൻ
    മാ ച തേ ഽത്ര വിശങ്കാ ഭൂത് കഥം ചിദ് അപി പാർഥിവ
31 [ദ്രുപദ]
    ത്വം ച കുന്തീ ച കൗന്തേയ ധൃഷ്ടദ്യുമ്നശ് ച മേ സുതഃ
    കഥയന്ത്വ് ഇതികർതവ്യം ശ്വഃകാലേ കരവാമഹേ
32 [വൈ]
    തേ സമേത്യ തതഃ സർവേ കഥയന്തി സ്മ ഭാരത
    അഥ ദ്വൈപായനോ രാജന്ന് അഭ്യാഗച്ഛദ് യദൃച്ഛയാ