മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം219

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 219

1 [വൈ]
     തഥാ ശൈലനിപാതേന ഭീഷിതാഃ ഖാണ്ഡവാലയാഃ
     ദാനവാ രാക്ഷസാ നാഗാസ് തരക്ഷ്വൃക്ഷവനൗകസഃ
     ദ്വിപാഃ പ്രഭിന്നാഃ ശാർദൂലാഃ സിംഹാഃ കേസരിണസ് തഥാ
2 മൃഗാശ് ച മഹിഷാശ് ചൈവ ശതശഃ പക്ഷിണസ് തഥാ
     സമുദ്വിഗ്നാ വിസസൃപുസ് തഥാന്യാ ഭൂതജാതയഃ
3 തം ദാവം സമുദീക്ഷന്തഃ കൃഷ്ണൗ ചാഭ്യുദ്യതായുധൗ
     ഉത്പാതനാദ് അശബ്ദേന സന്ത്രാസിത ഇവാഭവൻ
4 സ്വതേജോ ഭാസ്വരം ചക്രം ഉത്സസർജ ജനാർദനഃ
     തേന താ ജാതയഃ ക്ഷുദ്രാഃ സദാനവ നിശാചരാഃ
     നികൃത്താഃ ശതശഃ സർവാ നിപേതുർ അനലം ക്ഷണാത്
5 അദൃശ്യൻ രാക്ഷസാസ് തത്ര കൃഷ്ണ ചക്രവിദാരിതാഃ
     വസാ രുധിരസമ്പൃക്താഃ സന്ധ്യായാം ഇവ തോയദാഃ
6 പിശാചാൻ പക്ഷിണോ നാഗാൻ പശൂംശ് ചാപി സഹസ്രശഃ
     നിഘ്നംശ് ചരതി വാർഷ്ണേയഃ കാലവത് തത്ര ഭാരത
7 ക്ഷിപ്തം ക്ഷിപ്തം ഹി തച് ചക്രം കൃഷ്ണസ്യാമിത്ര ഘാതിനഃ
     ഹത്വാനേകാനി സത്ത്വാനി പാണിം ഏതി പുനഃ പുനഃ
8 തഥാ തു നിഘ്നതസ് തസ്യ സർവസത്ത്വാനി ഭാരത
     ബഭൂവ രൂപം അത്യുഗ്രം സർവഭൂതാത്മനസ് തദാ
9 സമേതാനാം ച ദേവാനാം ദാനവാനാം ച സർവശഃ
     വിജേതാ നാഭവത് കശ് ചിത് കൃഷ്ണ പാണ്ഡവയോർ മൃധേ
10 തയോർ ബലാത് പരിത്രാതും തം ദാവം തു യദാ സുരാഃ
    നാശക്നുവഞ് ശമയിതും തദാഭൂവൻ പരാങ്മുഖാഃ
11 ശതക്രതുശ് ച സമ്പ്രേക്ഷ്യ വിമുഖാൻ ദേവതാ ഗണാൻ
    ബഭൂവാവസ്ഥിതഃ പ്രീതഃ പ്രശംസൻ കൃഷ്ണ പാണ്ഡവൗ
12 നിവൃത്തേഷു തു ദേവേഷു വാഗ് ഉവാചാശരീരിണീ
    ശതക്രതും അഭിപ്രേക്ഷ്യ മഹാഗംഭീര നിഃസ്വനാ
13 ന തേ സഖാ സംനിഹിതസ് തക്ഷകഃ പന്നഗോത്തമഃ
    ദാഹകാലേ ഖാണ്ഡവസ്യ കുരുക്ഷേത്രം ഗതോ ഹ്യ് അസൗ
14 ന ച ശക്യോ ത്വയാ ജേതും യുദ്ധേ ഽസ്മിൻ സമവസ്ഥിതൗ
    വാസുദേവാർജുനൗ ശക്ര നിബോധേദം വചോ മമ
15 നരനാരായണൗ ദേവൗ താവ് ഏതൗ വിശ്രുതൗ ദിവി
    ഭവാൻ അപ്യ് അഭിജാനാതി യദ് വീര്യൗ യത് പരാക്രമൗ
16 നൈതൗ ശക്യൗ ദുരാധർഷൗ വിജേതും അജിതൗ യുധി
    അപി സർവേഷു ലോകേഷു പുരാണാവ് ഋഷിസത്തമൗ
17 പൂജനീയതമാവ് ഏതാവ് അപി സർവൈഃ സുരാസുരൈഃ
    സയക്ഷരക്ഷോഗന്ധർവനരകിംനര പന്നഗൈഃ
18 തസ്മാദ് ഇതഃ സുരൈഃ സാർധം ഗന്തും അർഹസി വാസവ
    ദിഷ്ടം ചാപ്യ് അനുപശ്യൈതത് ഖാണ്ഡവസ്യ വിനാശനം
19 ഇതി വാചം അഭിശ്രുത്യ തഥ്യം ഇത്യ് അമരേശ്വരഃ
    കോപാമർഷൗ സമുത്സൃജ്യ സമ്പ്രതസ്ഥേ ദിവം തദാ
20 തം പ്രസ്ഥിതം മഹാത്മാനം സമവേക്ഷ്യ ദിവൗകസഃ
    ത്വരിതാഃ സഹിതാ രാജന്ന് അനുജഗ്മുഃ ശതക്രതും
21 ദേവരാജം തദാ യാന്തം സഹ ദേവൈർ ഉദീക്ഷ്യ തു
    വാസുദേവാർജുനൗ വീരൗ സിംഹനാദം വിനേദതുഃ
22 ദേവരാജേ ഗതേ രാജൻ പ്രഹൃഷ്ടൗ കൃഷ്ണ പാണ്ഡവൗ
    നിർവിശങ്കം പുനർ ദാവം ദാഹയാം ആസതുസ് തദാ
23 സ മാരുത ഇവാഭ്രാണി നാശയിത്വാർജുനഃ സുരാൻ
    വ്യധമച് ഛരസമ്പാതൈഃ പ്രാണിനഃ ഖാണ്ഡവാലയാൻ
24 ന ച സ്മ കിം ചിച് ഛക്നോതി ഭൂതം നിശ്ചരിതം തതഃ
    സഞ്ഛിദ്യമാനം ഇഷുഭിർ അസ്യതാ സവ്യസാചിനാ
25 നാശകംസ് തത്ര ഭൂതാനി മഹാന്ത്യ് അപി രണേ ഽർജുനം
    നിരീക്ഷിതും അമോഘേഷും കരിഷ്യന്തി കുതോ രണം
26 ശതേനൈകം ച വിവ്യാധ ശതം ചൈകേന പത്ത്രിണാ
    വ്യസവസ് തേ ഽപതന്ന് അഗ്നൗ സാക്ഷാത് കാലഹതാ ഇവ
27 ന ചാലഭന്ത തേ ശർമ രോധഃസു വിഷമേഷു ച
    പിതൃദേവ നിവാസേഷു സന്താപശ് ചാപ്യ് അജായത
28 ഭൂതസംഘ സഹസ്രാശ് ച ദീനാശ് ചക്രുർ മഹാസ്വനം
    രുരുവുർ വാരണാശ് ചൈവ തഥൈവ മൃഗപക്ഷിണഃ
    തേന ശബ്ദേന വിത്രേസുർ ഗംഗോദധി ചരാ ഝഷാഃ
29 ന ഹ്യ് അർജുനം മഹാബാഹും നാപി കൃഷ്ണം മഹാബലം
    നിരീക്ഷിതും വൈ ശക്നോതി കശ് ചിദ് യോദ്ധും കുതഃ പുനഃ
30 ഏകായനഗതാ യേ ഽപി നിഷ്പതന്ത്യ് അത്ര കേ ചന
    രാക്ഷസാൻ ദാനവാൻ നാഗാഞ് ജഘ്നേ ചക്രേണ താൻ ഹരിഃ
31 തേ വിഭിന്നശിരോ ദേഹാശ് ചക്രവേഗാദ് ഗതാസവഃ
    പേതുർ ആസ്യേ മഹാകായാ ദീപ്തസ്യ വസുരേതസഃ
32 സ മാംസരുധിരൗഘൈശ് ച മേദൗഘൈശ് ച സമീരിതഃ
    ഉപര്യ് ആകാശഗോ വഹ്നിർ വിധൂമഃ സമദൃശ്യത
33 ദീപ്താക്ഷോ ദീപ്തജിഹ്വശ് ച ദീപ്തവ്യാത്ത മഹാനനഃ
    ദീപ്തോർധ്വ കേശഃ പിംഗാക്ഷഃ പിബൻ പ്രാണഭൃതാം വസാം
34 താം സ കൃഷ്ണാർജുന കൃതാം സുധാം പ്രാപ്യ ഹുതാശനഃ
    ബഭൂവ മുദിതസ് തൃപ്തഃ പരാം നിർവൃതിം ആഗതഃ
35 അഥാസുരം മയം നാമ തക്ഷകസ്യ നിവേശനാത്
    വിപ്രദ്രവന്തം സഹസാ ദദർശ മധുസൂദനഃ
36 തം അഗ്നിഃ പ്രാർഥയാം ആസ ദിധക്ഷുർ വാതസാരഥിഃ
    ദേഹവാൻ വൈ ജടീ ഭൂത്വാ നദംശ് ച ജലദോ യഥാ
    ജിഘാംസുർ വാസുദേവശ് ച ചക്രം ഉദ്യമ്യ വിഷ്ഠിതഃ
37 സചക്രം ഉദ്യതം ദൃഷ്ട്വാ ദിധക്ഷും ച ഹുതാശനം
    അഭിധാവാർജുനേത്യ് ഏവം മയശ് ചുക്രോശ ഭാരത
38 തസ്യ ഭീതസ്വനം ശ്രുത്വാ മാ ഭൈർ ഇതി ധനഞ്ജയഃ
    പ്രത്യുവാച മയം പാർഥോ ജീവയന്ന് ഇവ ഭാരത
39 തം പാർഥേനാഭയേ ദത്തേ നമുചേർ ഭ്രാതരം മയം
    ന ഹന്തും ഐച്ഛദ് ദാശാർഹഃ പാവകോ ന ദദാഹ ച
40 തസ്മിൻ വനേ ദഹ്യമാനേ ഷഡ് അഗ്നിർ ന ദദാഹ ച
    അശ്വസേനം മയം ചാപി ചതുരഃ ശാർമ്ഗകാൻ ഇതി