മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം116

1 [ൻ]
     തഥൈവ സാ ശ്രിയം ത്യക്ത്വാ കന്യാ ഭൂത്വാ യശസ്വിനീ
     മാധവീ ഗാലവം വിപ്രം അന്വയാത് സത്യസംഗരാ
 2 ഗാലവോ വിമൃശന്ന് ഏവ സ്വകാര്യഗതമാനസഃ
     ജഗാമ ഭോജനഗരം ദ്രഷ്ടും ഔശീനരം നൃപം
 3 തം ഉവാചാഥ ഗത്വാ സ നൃപതിം സത്യവിക്രമം
     ഇയം കന്യാ സുതൗ ദ്വൗ തേ ജനയിഷ്യതി പാർഥിവൗ
 4 അസ്യാം ഭവാൻ അവാപ്താർഥോ ഭവതി പ്രേത്യ ചേഹ ച
     സോമാർക പ്രതിസങ്കാശൗ ജനയിത്വാ സുതൗ നൃപ
 5 ശുൽകം തു സർവധർമജ്ഞ ഹയാനാം ചന്ദ്ര വർചസാം
     ഏകതഃ ശ്യാമ കർണാനാം ദേയം മഹ്യം ചതുഃശതം
 6 ഗുർവർഥോ ഽയം സമാരംഭോ ന ഹയൈഃ കൃത്യം അസ്തി മേ
     യദി ശക്യം മഹാരാജ ക്രിയതാം മാ വിചാര്യതാം
 7 അനപത്യോ ഽസി രാജർഷേ പുത്രൗ ജനയ പാർഥിവ
     പിതൄൻ പുത്ര പ്ലവേന ത്വം ആത്മാനം ചൈവ താരയ
 8 ന പുത്രഫലഭോക്താ ഹി രാജർഷേ പാത്യതേ ദിവഃ
     ന യാതി നരകം ഘോരം യത്ര ഗച്ഛന്ത്യ് അനാത്മജാഃ
 9 ഏതച് ചാന്യച് ച വിവിധം ശ്രുത്വാ ഗാലവ ഭാഷിതം
     ഉശീനരഃ പതിവചോ ദദൗ തസ്യ നരാധിപഃ
 10 ശ്രുതവാൻ അസ്മി തേ വാക്യം യഥാ വദസി ഗാലവ
    വിധിസ് തു ബലവാൻ ബ്രഹ്മൻ പ്രവണം ഹി മനോ മമ
11 ശതേ ദ്വേ തു മമാശ്വാനാം ഈദൃശാനാം ദ്വിജോത്തമ
    ഇതരേഷാം സഹസ്രാണി സുബഹൂനി ചരന്തി മേ
12 അഹം അപ്യ് ഏകം ഏവാസ്യാം ജനയിഷ്യാമി ഗാലവ
    പുത്രം ദ്വിജ ഗതം മാർഗം ഗമിഷ്യാമി പരൈർ അഹം
13 മൂല്യേനാപി സമം കുര്യാം തവാഹം ദ്വിജസത്തമ
    പൗരജാനപദാർഥം തു മമാർഥോ നാത്മ ഭോഗതഃ
14 കാമതോ ഹി ധനം രാജാ പാരക്യം യഃ പ്രയച്ഛതി
    ന സ ധർമേണ ധർമാത്മൻ യുജ്യതേ യശസാ ന ച
15 സോ ഽഹം പതിഗ്രഹീഷ്യാമി ദദാത്വ് ഏതാം ഭവാൻ മമ
    കുമാരീം ദേവഗർഭാഭാം ഏകപുത്ര ഭവായ മേ
16 തഥാ തു ബഹുകല്യാണം ഉക്തവന്തം നരാധിപം
    ഉശീനരം ദ്വിജശ്രേഷ്ഠോ ഗാലവഃ പ്രത്യപൂജയത്
17 ഉശീനരം പ്രതിഗ്രാഹ്യ ഗാലവഃ പ്രയയൗ വനം
    രേമേ സ താം സമാസാദ്യ കൃതപുണ്യ ഇവ ശ്രിയം
18 കന്ദരേഷു ച ശൈലാനാം നദീനാം നിർഝരേഷു ച
    ഉദ്യാനേഷു വിചിത്രേഷു വനേഷൂപവനേഷു ച
19 ഹർമ്യേഷു രമണീയേഷു പ്രാസാദശിഖരേഷു ച
    വാതായനവിമാനേഷു തഥാ ഗർഭഗൃഹേഷു ച
20 തതോ ഽസ്യ സമയേ ജജ്ഞേ പുത്രോ ബാല രവിപ്രഭഃ
    ശിബിർ നാമ്നാഭിവിഖ്യാതോ യഃ സ പാർഥിവ സത്തമഃ
21 ഉപസ്ഥായ സ തം വിപ്രോ ഗാലവഃ പ്രതിഗൃഹ്യ ച
    കന്യാം പ്രയാതസ് താം രാജൻ ദൃഷ്ടവാൻ വിനതാത്മജം